Παναγιώτης Τελεβάντος, Απαγορεύεται η έκλπηξη για την αντιεκκλησιαστική πολιτική

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΚΠΛΗΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Γράφει ο κ. Παναγιώτης Τελεβάντος

Tις τελευταίες μέρες παρακολουθώ σε διάφορα άρθρα και σχόλια θρησκευτικών ιστοσελίδων να εκφράζεται απογοήτευση για διάφορες αντιεκκλησιαστικές και αντεθνικές ενέργειες των κυβερνώντων. H υπουργός “διά βίου μάθησης” (προς Θεού όχι εθνικής παιδείας) εξέφρασε δημόσια τη χαρά της επειδή η προκομμένη Δασκάλα (με δέλτα κεφαλαίο παρακαλώ σύμφωνα με την κυρία υπουργό) που αντικατέστησε το πάτερ ημών με ποίημα του Ρίτσου “δικαιώθηκε”! Αλλοι αδελφοί θλίβονται για την κατάργηση της παρέλασης των μηχανοκινήτων οχημάτων και τεθωρακισμένων στις στρατιωτικές παρελάσεις. Αλλοι αγανακτούν για τις αχαρακτήριστες κυρίες Διαμαντοπούλου, Δραγώνα, Ρεπούση, κτλ.....
Διευκρινίζω το αυτονόητο: Συμφωνώ απόλυτα ότι όλα τα πιο πάνω πρέπει να επισημαίνονται και να στηλιτεύονται αυστηρά. Αλλωστε, όπως γνωρίζουν όσοι παρακολουθούν την αρθρογραφία και τα σχόλιά μου, στο μέτρο των περιορισμένων μου δυνατοτήτων, έδωσα το παρόν μου στα συγκεκριμένα θέματα. Ας μη μας εκπλήσσουν, όμως, επειδή συμβαίνουν αυτές οι αντεθνικές και αντιεκκλησιαστικές ενέργειες.

Π. ΣΥΜΕΩΝ ΚΡΑΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Θα επαναλάβω αυτά που μου είπε πριν 20 - 25 χρόνια ο π. Συμεών Κραγιόπουλος για την πρώτη φάση της αντιεκκλησιαστικής πλημμυρίδος που ενέσκηψε με την ανάδειξη του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία. Οταν κάποιοι έλεγαν στον π. Συμεών ότι εκπλήσσονται για το αντιεκκλησιαστικό μένος των κρατούντων ο σοφός και οξυνούστατος Γέροντας απαντούσε: “Εκπλήσσομαι που εκπλήσσεσθε. Εγώ δεν εκπλήσσομαι επειδή κάνουν τόσα πολλά εναντίον της Εκκλησίας. Εκπλήσσομαι επειδή κάνουν τόσα λίγα”.

Π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Οταν λίγο πριν την κοίμησή του επεσκέφθηκα το μακαριστό Γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο εκδήλωσα τη δυσφορία μου για τη σύμπραξη της δεξιάς με την αριστερά για να αποκλειστεί το ΠΑΣΟΚ από την εξουσία. - Γέροντα, του είπα, “ψυχρό πράγμα να βλέπεις τον αρχηγό της Δεξιάς να συνεργάζεται με τον Φλωράκη”. Και ο π. Επιφάνιος μου απάντησε: Ναι, παιδάκι μου! Ξέρω τι λές! Αλλά αυτή η συμμαχία μας γλύτωσε από τους “Ούννους”. Νομίζω ότι τα περαιτέρω σχόλια περιττεύουν.

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ
Αν σε αυτά προσμετρήσει κάποιος ότι ο σημερινός πρωθυπουργός είναι ακόμη πιο “παγκοσμιοποιημένος” από τον πατέρα του το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστο: Μόνον συμφορές μπορούμε να περιμένουμε από τους νυν κυβερνώντες. Οσο και αν είχαμε και έχουμε δικαιολογημένα παράπονα και από την προηγειθείσα δεξιά κυβέρνηση αυτή τη στιγμή έχουμε τη σημερινή κυβένηση και αυτής την αντιεκκλησιαστική πολιτική γευόμαστε τους καρπούς. Είναι αλήθεια ότι το ΠΑΣΟΚ έχασε τη μαρξιστική αντιεκκλησιαστική φυσιογνωμία που είχε τη δεκαετία του 1970 και 1980. Ενίσχυσε, όμως, σε υπέρτατο βαθμό την παγκοσμιοποιημένη του ταυτότητα ως φορέας του λεγόμενου “λαικού κράτους” (etat laic) και του λεγόμενου “φιλελευθερισμού” (liberalism). Ο σημερινός πρωθυπουργός το ομολόγησε από την αρχή. Χωρίς ενδοιασμούς ή περιστροφές. Ηθελε και θέλει να κάνει όχι ένα σοσιαλιστικό (άλλωστε τι σημαίνει πια αυτός ο όρος;) αλλά ένα liberal (φιλελεύθερο) κόμμα. Δικό μας λάθος είναι που δεν ακούσαμε αυτό που μας είπε με κάθε ειλικρίνεια.

ΟΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Τι σημαίνει στην πράξη αυτό; Οτι θα υποστηρίξει αναφανδόν, συστηματικά και χωρίς φραγμούς τη δημιουργία ενός “λαικού κράτους”, δηλαδή ενός κοσμικού κράτους το οποίο πίσω από τους όρους “διακριτοί ρόλοι” Εκκλησίας και Πολιτείας επιδιώκει τον πλήρη απογαλακτισμό του έθνους από την Εκκλησία μας. Πιο συγκεκριμένα. Υποστηρίζει περιθωριακές ομάδες. Δείχνει υποτονικό ενδιαφέρον για την εμπέδωση της εθνικής κυριαρχίας (θα τα βρούμε με τους Τούρκους με τις “ζεμπεικές”). Θέλει να περιορίσει την αγάπη προς την πατρίδα. Γι’ αυτό και ως υπουργός παιδείας οργάνωσε το ξαναγράψιμο των σχολικών βιβλίων της ιστορίας ώστε να μη στενοχωρούμε τους “αδελφούς” και “συμμάχους” μας Τούρκους. Θέλει να επιβάλει την προαιρετική φοίτηση στο μάθημα των θρησκευτικών. Θέλει όσοι επιλέξουν να το παρακολουθούν να το διδάσκονται όχι ως ομολογιακό αλλά ως θρησκειολογικό μάθημα. Τον ενοχλεί ο σταυρός ακόμη και στα εθνόσημα των σωμάτων ασφαλείας. Γι’ αυτό και ο εξοχότατος υπουργός Δημοσίας τάξεως διέταξε την αφαίρεσή του σταυρού από το εθνόσημό τους. Αυτή βλέπετε είναι η προτεραιότητα ενός υπουργού Δημόσιας τάξεως μιας χώρας που οι αναρχικοί χτυπούν στο ψαχνό αστυνομικούς και ανατινάζουν δημόσια κτίρια και επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και που κατάντησαν τα Εξάρχεια ακατοίκητο χώρο.

ΑΣ ΜΗΝ ΕΚΠΛΗΣΣΟΜΕΘΑ
Γι’ αυτό ας μη μας εκπλήσσουν τόσα λέγουν ή πράττουν οι νυν κυβερνώντες. Σε κάθε βήμα, πατέρες και αδελφοί, από εδώ και εμπρός, θα βρίσκουμε μπροστά μας αστέρες πολύφωτους του αισθητού στερεώματος που θα επιφέρουν, επάνω στις αβύσσους του ερέβους, τις κραυγές της ανάγκης επιβολής της παγκοσμιοποίησης. Σε κάθε μας βήμα θα συναντούμε Διαμαντοπούλου, Ρεπούση, Δραγώνα, Σηφουνάκη, Κριαρά και το σινάφι τους. Οποιοσδήποτε έχει ψευδαισθήσεις θα διαπιστώσει μετ’ ου πολύ την πικρή πραγματικότητα. Οπως κάθε άλλη ψευδαίσθηση έτσι και αυτή έχει πολύ κοντά ποδάρια. Δεν μπορεί να πάει μακρυά.

ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ
Επιτραπήτω, όμως, να είπω ότι τούτο δεν είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε. Υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να μας ανησυχεί πολύ περισσότερο από τη δεδομένη εκκλησιομαχία των νυν κυβερνώντων. Συγκεκριμένα υπάρχουν πεμπτοφαλαγγίτες στις τάξεις της Εκκλησίας. Πρώτος και καλύτερος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄ ο οποίος ως Θηβών είχε πρόσβαση (από την πίσω πόρτα) στην πρωθυπουργική κατοικία της Εκάλης. Ολοι οι στενοί συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου είναι ο ένας πιο αφερέγγυος από τον άλλο. Ο Μακαριότατος, δυστυχώς, περιβάλλεται από ορκισμένους οικουμενιστές, κουλτουριάρηδες, Νεορθόδοξους, Νεοβαρλααμίτες και επισκόπους ασυγκρίτου κάλλους (Ζακύνθου, Ιωαννίνων, Μεσσηνίας, Διδυμοτείχου, κτλ.) αλλά και ορισμένους καιροσκόπους, που προσποιούνται ότι ούτε βλέπουν, ούτε ακούουν, ούτε καταλαβαίνουν τίποτα. Εμείς, όμως, δεν έχουμε λόγους να παραθεωρούμε αυτά που βλέπουμε, που ακούμε και που αντιλαμβανόμαστε. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι δυστυχώς, για την ώρα, οι υπόλοιποι επίσκοποι είτε σιωπούν, είτε συναινούν, είτε διαμαρτύρονται υποτονικά ρίχνοντας άσφαιρα πυρά, για την τιμή των όπλων, στο αέρα. Οι εχθροί του ομολογιακού χαρακτήρα των θρησκευτικών κατέχουν ήδη επιτελικές θέσεις στο υπουργείο “διά βίου μάθησης”. Το ασύγκριτα χειρότερο, όμως, είναι ότι έχουν ήδη εγκατασταθεί στα Αρχιεπισκοπικά δώματα και συμμετέχουν στα δείπνα της Ιεζάβελ του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύνου Β΄ οι Γιαγκάζογλου, Παπαθανασίου, τα “κοπέλλια του Πάπα”, του Αγουρίδη, του Νησιώτη, του Πέτρου Βασιλειάδη, οι θεολόγοι των εξαρχείων, ο π. Παύλος Κουμαριανός και οι συμμορίες τους. Αυτοί είναι δυστυχώς οι άνθρωποι και οι συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου. Γι’ αυτό είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει αντιμετωπίζουμε σοβαρότατο πρόβλημα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η αντιεκκλησιαστική πολιτική των νυν κυβερνώντων είναι δεδομένη και θα συνεχιστεί με αμείωτη σφοδρότητα σε όλα τα επίπεδα. Οσο και να μας θλίβει δεν πρέπει να μας εκπλήσσει καθόλου. Η αντίστασή μας στα σχέδια των κυβερνώντων πρέπει να είναι σθεναρή και οι κεραίες αντίδρασής μας συντονισμένες για τα βέβαια ανελέητα χτυπήματα εναντίον της πίστης και του Γένους μας που θα ακολουθήσουν. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄ είναι ο Γκομπαρτσώφ της Ελλαδικής Εκκλησίας. Είναι ο δούρειος ίππος του “κοσμικού κράτους” και των λεγόμενων “διακριτών ρόλων” Εκκλησίας και Πολιτείας. Ενας όρος που αποπειράται να ωραιοποιήσει την ανίερη προσπάθεια περιθωριοποίησης της Εκκλησίας. Είναι ο χειραγωγός των καταχθόνιων σχεδίων των κυβερνώντων που επιδιώκουν τον πλήρη απογαλακτισμό του έθνους μας από την Εκκλησία. Ο Αννίβας, πατέρες και αδελφοί, δεν βρίσκεται μόνον ΠΡΟ αλλά και ΕΝΤΟΣ των πυλών. Ο αγώνας μας, επομένως, θα είναι διμέτωπος. Δύσκολος αλλά επιβεβλημένος. Από τώρα και στο εξής ας απαγορεύσουμε στον εαυτό μας το δικαίωμα της εκπλήξεως είτε για τα ανίερα σχέδια των κυβερνώντων είτε για τα σκοτεινά σχέδια του Αρχιεπισκόπου και των ανθρώπων του.