Η παρακάτω Επιστολή εστάλη στον «Ορθόδοξο Τύπο» και δημοσιεύτηκε στη στήλη Επιστολαί Αναγνωστών του φύλλου της 12ης/3/2010Στήριξις εἰς ἀγωνιστὰς
Γράφει ο κ. Γιῶργος Ἀσημακόπουλος
Μαθηματικὸς–Θεολόγος
Κύριε Διευθυντά,
σᾶς συγχαίρω γιὰ τὸν συνεχῆ ἀγώνα, ποὺ κάνετε κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὴν προάσπιση τῆς Ὀρθοδόξου ἀληθείας καὶ γιὰ τὴν ἐνημέρωση, ποὺ μᾶς παρέχετε γιὰ ὅσα συμβαίνουν μὲ ὕπουλο τρόπο γύρω μας.
Συγχαίρω ἐπίσης καὶ ὅσους Ἐπισκόπους, κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς ἀγωνίζονται μὲ διάφορους τρόπους γιὰ τὴν διατήρηση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσω νὰ συνεχίσουν ἀπτόητοι τὸ ἱερὸ αὐτὸ χρέος......
Ἤθελα ὅμως νὰ ἀπευθυνθῶ καὶ σὲ ὅλους ἐμᾶς τοὺς ὑπόλοιπους, ποὺ δὲν συμμετέχουμε σὲ αὐτὸν τὸν ἀγώνα. Καθόμαστε πολλὲς φορὲς ἀπαθεῖς καὶ παρακολουθοῦμε τὰ ὅσα γίνονται, λὲς καὶ δὲν μᾶς ἀφοροῦν. Πρέπει νὰ συνέλθουμε, νὰ ἀνασκουμπωθοῦμε καὶ νὰ ἀντιδράσουμε. Πρέπει νὰ στηρίζουμε τοὺς μπροστάρηδες πνευματικοὺς μαχητὲς μὲ κάθε τρόπο. Μὲ ἐπιστολές, μὲ τηλεφωνήματα συμπαράστασης, μὲ διαμαρτυρίες (βεβαίως εὐπρεπεῖς) καὶ κυρίως μὲ προσευχή. Ὁ ἀγώνας εἶναι καὶ θὰ εἶναι δύσκολος, ἀλλὰ μαζί μας εἶναι ὁ Κύριος.
Συγκινήθηκα, ἀλλὰ καὶ ἔνοιωσα ἐνοχές, ὅταν τὸ καλοκαίρι, ποὺ μᾶς πέρασε συνάντησα ἱερέα, ποὺ κατὰ καιροὺς ἔστελνε ἐπιστολὲς στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» καταγγέλοντας τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Ἀθήνα καὶ ἐδιώχθη ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Τὸν ρώτησα, γιατί δὲν βλέπουμε πιὰ κείμενά του. Μοῦ ἀπάντησε λυπημένος: «Ἀποφάσισα νὰ ἀσχοληθῶ μὲ τὴν ἐνορία μου καὶ τὸ σπίτι μου. Ὅταν δεχόμουν τοὺς διωγμοὺς δὲν εἶχα καμμία στήριξη ἀπὸ πουθενά. Ἔνοιωθα μόνος».
Ἔχει δίκιο! Καὶ μὴ βιαστεῖ κανεὶς νὰ πεῖ, τι τὴν χρειάζεται τὴν στήριξη τῶν ἀνθρώπων, ἀφοῦ ἔχει μαζί του τὸν Θεό. Δὲν εἶναι ἔτσι. Ὡς ἄνθρωποι, ἔχουμε ἀνάγκη τὴν στήριξη τῶν ἀδελφῶν μας. Ἂς μὴ ξεχνᾶμε ὅτι καὶ ὁ Κύριος μας στὴ Γεσθημανή, ὅταν βρῆκε τοὺς μαθητές Του νὰ κοιμοῦνται, ἐξέφρασε τὸ παράπονό Του, ποὺ ἀδιαφόρησαν γιὰ τὶς δύσκολες ὧρες, ποὺ πέρναγε καὶ δὲν τοῦ συμπαραστάθηκαν.
Ἀλλὰ σκεφτεῖτε τί θὰ γίνει, ἂν ἕνας–ἕνας, ὅλοι ὅσοι σήμερα ἀγωνίζονται γιὰ τὴν προάσπιση τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό, ἀρχίσουν νὰ ἀποσύρονται καὶ νὰ σιωποῦν. Κουρασμένοι, ἀφενὸς ἀπὸ τοὺς διωγμοὺς ποὺ ὑφίστανται, καὶ ἀφετέρου ἀπὸ τὸ ὅτι δὲν τοὺς στηρίξαμε καὶ ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι, ποὺ ἐνῶ συμφωνοῦμε μαζί τους, τοὺς θαυμάζουμε ποὺ πολεμοῦν μπροστὰ γιὰ ἐμᾶς καὶ μᾶς ἐνημερώνουν καὶ μᾶς διαφωτίζουν καὶ μᾶς ἐνισχύουν στὰ τῆς πίστεώς μας, δὲν τοὺς λέμε ἕνα «εὖγε», ἕνα «εὐχαριστῶ», μιὰ προσευχὴ πρὸς τὸν Κύριο νὰ τοὺς ἐνδυναμώνει.
Καὶ κάτι τελευταῖο. Ἀκοῦμε πολλοὺς νὰ λένε πὼς ὅταν ἔλθει ἡ ὥρα νὰ πάρουμε τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου, θὰ τὸ ἀρνηθοῦμε. Καὶ ἐρωτῶ: Πῶς; Ἂν δὲν ἔχουμε μάθει νὰ ἀντιδροῦμε στὸ ψεῦδος καὶ στὴν διαστρέβλωση τῆς ἀληθείας, ἂν μέσα μας δὲν ἔχει ἀναπτυχθεῖ ὁ μηχανισμὸς τῆς καταπολέμησης τῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν, πῶς περιμένουμε τότε, ξαφνικά, νὰ ποῦμε τὸ μεγάλο ὄχι.
Ἐμπρός, λοιπόν, ἀδελφοί μου. Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα ἀγώνα καὶ ἐνεργὴ συμπαράσταση σὲ αὐτούς, ποὺ ἀγωνίζονται ὑπὲρ τῆς Ἀληθείας. Μαζί τους. Δίπλα τους. Μὲ παρρησία, σθένος, ζῆλο καὶ μὲ πολλὴ προσευχή.
Εὐχαριστῶ γιὰ τὴν φιλοξενία
Γιῶργος Ἀσημακόπουλος
Μαθηματικὸς–Θεολόγος
Ἀχαρνὲς
Μαθηματικὸς–Θεολόγος
Κύριε Διευθυντά,
σᾶς συγχαίρω γιὰ τὸν συνεχῆ ἀγώνα, ποὺ κάνετε κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὴν προάσπιση τῆς Ὀρθοδόξου ἀληθείας καὶ γιὰ τὴν ἐνημέρωση, ποὺ μᾶς παρέχετε γιὰ ὅσα συμβαίνουν μὲ ὕπουλο τρόπο γύρω μας.
Συγχαίρω ἐπίσης καὶ ὅσους Ἐπισκόπους, κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς ἀγωνίζονται μὲ διάφορους τρόπους γιὰ τὴν διατήρηση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας καὶ νὰ τοὺς παρακαλέσω νὰ συνεχίσουν ἀπτόητοι τὸ ἱερὸ αὐτὸ χρέος......
Ἤθελα ὅμως νὰ ἀπευθυνθῶ καὶ σὲ ὅλους ἐμᾶς τοὺς ὑπόλοιπους, ποὺ δὲν συμμετέχουμε σὲ αὐτὸν τὸν ἀγώνα. Καθόμαστε πολλὲς φορὲς ἀπαθεῖς καὶ παρακολουθοῦμε τὰ ὅσα γίνονται, λὲς καὶ δὲν μᾶς ἀφοροῦν. Πρέπει νὰ συνέλθουμε, νὰ ἀνασκουμπωθοῦμε καὶ νὰ ἀντιδράσουμε. Πρέπει νὰ στηρίζουμε τοὺς μπροστάρηδες πνευματικοὺς μαχητὲς μὲ κάθε τρόπο. Μὲ ἐπιστολές, μὲ τηλεφωνήματα συμπαράστασης, μὲ διαμαρτυρίες (βεβαίως εὐπρεπεῖς) καὶ κυρίως μὲ προσευχή. Ὁ ἀγώνας εἶναι καὶ θὰ εἶναι δύσκολος, ἀλλὰ μαζί μας εἶναι ὁ Κύριος.
Συγκινήθηκα, ἀλλὰ καὶ ἔνοιωσα ἐνοχές, ὅταν τὸ καλοκαίρι, ποὺ μᾶς πέρασε συνάντησα ἱερέα, ποὺ κατὰ καιροὺς ἔστελνε ἐπιστολὲς στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» καταγγέλοντας τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Ἀθήνα καὶ ἐδιώχθη ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Τὸν ρώτησα, γιατί δὲν βλέπουμε πιὰ κείμενά του. Μοῦ ἀπάντησε λυπημένος: «Ἀποφάσισα νὰ ἀσχοληθῶ μὲ τὴν ἐνορία μου καὶ τὸ σπίτι μου. Ὅταν δεχόμουν τοὺς διωγμοὺς δὲν εἶχα καμμία στήριξη ἀπὸ πουθενά. Ἔνοιωθα μόνος».
Ἔχει δίκιο! Καὶ μὴ βιαστεῖ κανεὶς νὰ πεῖ, τι τὴν χρειάζεται τὴν στήριξη τῶν ἀνθρώπων, ἀφοῦ ἔχει μαζί του τὸν Θεό. Δὲν εἶναι ἔτσι. Ὡς ἄνθρωποι, ἔχουμε ἀνάγκη τὴν στήριξη τῶν ἀδελφῶν μας. Ἂς μὴ ξεχνᾶμε ὅτι καὶ ὁ Κύριος μας στὴ Γεσθημανή, ὅταν βρῆκε τοὺς μαθητές Του νὰ κοιμοῦνται, ἐξέφρασε τὸ παράπονό Του, ποὺ ἀδιαφόρησαν γιὰ τὶς δύσκολες ὧρες, ποὺ πέρναγε καὶ δὲν τοῦ συμπαραστάθηκαν.
Ἀλλὰ σκεφτεῖτε τί θὰ γίνει, ἂν ἕνας–ἕνας, ὅλοι ὅσοι σήμερα ἀγωνίζονται γιὰ τὴν προάσπιση τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό, ἀρχίσουν νὰ ἀποσύρονται καὶ νὰ σιωποῦν. Κουρασμένοι, ἀφενὸς ἀπὸ τοὺς διωγμοὺς ποὺ ὑφίστανται, καὶ ἀφετέρου ἀπὸ τὸ ὅτι δὲν τοὺς στηρίξαμε καὶ ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι, ποὺ ἐνῶ συμφωνοῦμε μαζί τους, τοὺς θαυμάζουμε ποὺ πολεμοῦν μπροστὰ γιὰ ἐμᾶς καὶ μᾶς ἐνημερώνουν καὶ μᾶς διαφωτίζουν καὶ μᾶς ἐνισχύουν στὰ τῆς πίστεώς μας, δὲν τοὺς λέμε ἕνα «εὖγε», ἕνα «εὐχαριστῶ», μιὰ προσευχὴ πρὸς τὸν Κύριο νὰ τοὺς ἐνδυναμώνει.
Καὶ κάτι τελευταῖο. Ἀκοῦμε πολλοὺς νὰ λένε πὼς ὅταν ἔλθει ἡ ὥρα νὰ πάρουμε τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου, θὰ τὸ ἀρνηθοῦμε. Καὶ ἐρωτῶ: Πῶς; Ἂν δὲν ἔχουμε μάθει νὰ ἀντιδροῦμε στὸ ψεῦδος καὶ στὴν διαστρέβλωση τῆς ἀληθείας, ἂν μέσα μας δὲν ἔχει ἀναπτυχθεῖ ὁ μηχανισμὸς τῆς καταπολέμησης τῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν, πῶς περιμένουμε τότε, ξαφνικά, νὰ ποῦμε τὸ μεγάλο ὄχι.
Ἐμπρός, λοιπόν, ἀδελφοί μου. Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα ἀγώνα καὶ ἐνεργὴ συμπαράσταση σὲ αὐτούς, ποὺ ἀγωνίζονται ὑπὲρ τῆς Ἀληθείας. Μαζί τους. Δίπλα τους. Μὲ παρρησία, σθένος, ζῆλο καὶ μὲ πολλὴ προσευχή.
Εὐχαριστῶ γιὰ τὴν φιλοξενία
Γιῶργος Ἀσημακόπουλος
Μαθηματικὸς–Θεολόγος
Ἀχαρνὲς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου