Δεύτερη Συνεδρία της Δ.Ι.Σ. για το μήνα Απρίλιο
Συνήλθε σήμερα Τετάρτη, 14 Απριλίου 2010, στην πρώτη Συνεδρία Της η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πασης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου. Κατά την σημερινή Συνεδρία : Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, ύστερα από διάφορα κείμενα που κατατέθηκαν στην Ιερά Σύνοδο για την μετάφραση των λειτουργικών κειμένων.....
άκουσε την εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέα, που του είχε ανατεθεί από προηγούμενη Συνεδρία, και εν συνεχεία δέχθηκε διευκρινήσεις του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελετίου για το θέμα αυτό από την πρακτική που γίνεται στην Ιερά Μητρόπολή του.
Ακολούθως έγινε ευρύτατη συζήτηση, κατά την οποία, λόγω της σοβαρότητος του θέματος, τοποθετήθηκαν όλοι οι Αρχιερείς, οι οποίοι εξέφρασαν τις απόψεις τους μέσα από την θεολογική τους γνώση και την ποιμαντική τους αγωνία. Το θέμα αποδεσμεύθηκε από την πρακτική που τηρείται στην Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης και αντιμετωπίσθηκε γενικά, από πλευράς θεολογικής, λειτουργικής και ποιμαντικής.
Κοινό σημείο των συζητήσεων ήταν ότι η Ορθόδοξη Λατρεία και δη η θεία Λειτουργία είναι ένας μεγάλος λειτουργικός πλούτος, τον οποίο μας παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες και όλη η διαχρονική παράδοση, όπως θαυμάζεται από τους ετεροδόξους, σε συνδυασμό με την ποιμαντική προσπάθεια μυήσεως των πιστών στα γινόμενα και τελούμενα της Θείας Λατρείας.
Μετά την ολοκλήρωση των συζητήσεων η Διαρκής Ιερά Σύνοδος κατέληξε στα εξής :
1. Η Λατρεία της Εκκλησίας και μάλιστα η θεία Λειτουργία, αποτελούν το κέντρο της Εκκλησιαστικής ζωής, την καρδιά της Εκκλησίας, γι’ αυτό και κάθε προσέγγιση σε αυτήν πρέπει να γίνεται με βαθύτατο σεβασμό. Δεν πρόκειται μόνο για μία λογική κατανόηση, αλλά για μύηση στο «πνεύμα» της, για ένωση των Χριστιανών με τον Χριστό. Γι’ αυτό η Διαρκής Ιερά Σύνοδος εμμένει στην παράδοση του γλωσσικού ιδιώματος του παραδεδομένου τρόπου τελέσεως της θείας Λειτουργίας και των Ιερών Μυστηρίων. Οιαδήποτε μετάφραση λειτουργικών κειμένων μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην ενότητα της Εκκλησίας.
2. Επειδή στην Εκκλησία όλα πρέπει να γίνονται «ευσχημόνως και κατά τάξιν» και τον αρμόδιο λόγο έχει η Ιερά Σύνοδος, γι’ αυτό ο Αρχιερεύς που ενδεχομένως έχει έναν ειδικό λόγο αναγνώσεως κάποιων κειμένων σε μετάφραση, θα πρέπει να λαμβάνει άδεια από την Διαρκή Ιερά Σύνοδο.
3. Το θέμα όμως αυτό θα συνεχισθεί να συζητείται στις αρμόδιες Συνοδικές Επιτροπές, σε Συνέδρια που θα διοργανωθούν για τον σκοπό αυτόν, σε συνεργασία με τις Θεολογικές Σχολές και όταν ωριμάσει η συζήτηση, και κριθεί αναγκαίο, θα εισαχθεί στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία είναι το ανώτατο όργανο διοικήσεως της Εκκλησίας, προκειμένου να αντιμετωπισθεί Συνοδικώς.
Τέλος η Διαρκής Ιερά Σύνοδος συζήτησε και έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα.
Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου
3 σχόλια:
Τελικά δεν μας είπε η Σύνοδος. έδωσε άδεια στον Νικοπόλεως να τελεί στην επαρχία του την Θεία Λειτουργία στη δημοτική η όχι; Μπερδεμένο ανακοινωθέν.
Σαφέστατο ανακοινωθέν και όχι μόνον για τη Μητρόπολη Πρεβέζης.
Οι εχθροί της παράδοσης πήραν σκληρό μάθημα.
Προσωπική μου άποψη, μπορεί λανθασμένη: Θεωρώ υπερβολικούς τους πανηγυρισμούς του κου Τελεβάντου. Με αυτή την ανακοίνωση το θέμα παραπέμπεται για το μέλλον, οπότε μετά τις κατάλληλες ζυμώσεις και αφού «ωριμάσει η συζήτηση» -όπως σημειώνει η ανακοίνωση-, θα γίνουν οι αλλαγές που έχουν κατά νου σήμερα αλλά δεν μπορούν να περάσουν.
Δείτε άλλωστε πως παρουσιάζει το θέμα ο κος Παπαχρήστου: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2144
«Όπως αναφέρουν Συνοδικές πηγές στο πλαίσιο αυτό ο Μητροπολίτης Μελέτιος κλήθηκε να ενημερώσει τους συνοδικούς αδελφούς του Αρχιερείς «και όχι για να απολογηθεί». Σύμφωνα με εκκλησιαστικούς κύκλους αρκετοί μητροπολίτες τάσσονται υπέρ της πρωτοβουλίας του Νικοπόλεως Μελετίου.»
Με αυτό το δεδομένο δικαιούμαι να πιστεύω, ότι προφανώς σήμερα αυτοί οι αρκετοί δεν έχουν ακόμη την πλειοψηφία, οπότε μετά από κάμποσα χρόνια, όταν γίνουν περισσότεροι, θα γίνουν οι κατάλληλες αλλαγές...
Επίσης δεν μου άρεσε η διευκρίνηση του Σεβ. Ναυπάκτου: «Αν δηλαδή – προσέθεσε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου -υπάρχει μια συγκεκριμένη ανάγκη όπως για παράδειγμα μια Λειτουργία για νήπια, μαθητές και εν γένει νέους ανθρώπους, ο εκάστοτε Μητροπολίτης θα ενημερώνει το Συνοδικό όργανο, το οποίο θα αποφαίνεται επί του αιτήματος.» http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2145
Απορίες μου:
α) Από ποια ηλικία και κάτω θα γίνεται στα Νέα Ελληνικά και από ποια ηλικία και πάνω θα γίνεται στα Αρχαία; Ποιος θεωρείται νέος για να ακούει την Θ. Λειτουργία στα Νέα Ελληνικά και ποιος ΜΗ νέος για να την ακούει στα Αρχαία Ελληνικά; Τι θα γίνει με τους γονείς που συνοδεύουν νήπια; Θα ακούν μήπως τα Αρχαία Ελληνικά με ακουστικά ή θα ακούν οι γονείς στα Αρχαία και τα νήπια την μετάφραση με ακουστικά;
β) Δεν θα του κακοφανεί του νέου που θα έχει συνηθίσει τη Θ. Λειτουργία στα Νέα Ελληνικά, όταν μεγαλώσει και πάψει να είναι νέος, να την ακούει στα Αρχαία Ελληνικά; Δεν θα του είναι ξένο και άγνωστο το περιβάλλον της κανονικής λειτουργικής γλώσσας;
γ) Εάν κάποιος άλλος ζητήσει για τους γονείς να γίνεται η Θ. Λειτουργία στα Αρχαία Ελληνικά στον Ι. Ναό και τα νήπια να είναι μαζεμένα όλα μαζί σε άλλο χώρο (πχ στο υπόγειο του Ι.Ναού) και να ακούν τη Θ. Λειτουργία σε αυτόματη μετάφραση, πιθανώς και με την συνοδεία απαλής μουσικής για να μην κάνουν φασαρία, αυτό θα γίνει αποδεκτό;
Με λίγα λόγια που είναι το όριο όταν αρχίζουμε και ξεχειλώνουμε τα πράγματα; Τι πάει να πει «θα αποφαίνεται επί του αιτήματος;»
Δημοσίευση σχολίου