πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 21/5/2010Σερβικός οικουμενισμός εν δράσει
του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Η πολύπαθη Εκκλησία της Σερβίας τους τελευταίους μήνες εμφανίζει συμπτώματα πλήρους παράδοσης στην αίρεση του Οικουμενισμού. Οι σχεδιαζόμενες επί αρκετά έτη διώξεις εναντίον των αντιοικουμενιστών παραδοσιακών κληρικών της Σερβικής Εκκλησίας υλοποιήθηκαν αμέσως μετά την κοίμηση του Πατριάρχη Παύλου και την εκλογή του νέου Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου. Οι οικουμενιστές της Σερβίας ακολουθώντας τις μεθόδους των παλαιών αιρετικών, συνεργάζονται με τις πολιτικές εξουσίες για την επίτευξη του κοινού στόχου της εξουδετέρωσης των αγωνιστών Ορθοδόξων κληρικών. Θύματα του ανηλεούς διωγμού των οικουμενιστών είναι ο επίσκοπος Ράσκας, Πριζρένης, Κοσσόβου και Μετοχίων Αρτέμιος, ο πρωτοσύγκελος του π. Συμεών, καθώς και κληρικοί και μοναχοί που παραμένουν στο πλευρό τους......
Ο επίσκοπος Αρτέμιος με αντικανονικές διαδικασίες απομακρύνθηκε οριστικά από την επισκοπή του. Αυτή ήταν επί πολλά έτη η επιθυμία των Αλβανών του Κοσσόβου αλλά και των οικουμενιστών. Οι πρώτοι τον αντιμετώπιζαν ως ισχυρό εμπόδιο στα σχέδια τους για ανεξάρτητο Κόσσοβο, οι δεύτεροι τον έβλεπαν ως εμπόδιο στην «αγαπητική» προσέγγιση με τον Πάπα και τους Αμερικανούς. Έτσι με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς εκκλησιαστική δίκη, με ανυπόστατες κατηγορίες προχώρησαν στην οριστική του «συνταξιοδότηση».
Ο πρωτοσύγκελος Συμεών, θύμα ψευδών και κατασκευασμένων κατηγοριών μπαινοβγαίνει στα ελληνικά αστυνομικά τμήματα, κρατείται και δικάζεται διαρκώς με τους οικουμενιστές της Σερβίας να κάνουν τα πάντα προκειμένου να εκδοθεί στη Σερβία και να πετύχουν τη φυλάκισή του δήθεν για κατάχρηση χρημάτων.
Τέλος, όσοι μοναχοί και ιερείς συνεχίζουν να αντιστέκονται στις αξιώσεις των οικουμενιστών στη Σερβία τιμωρούνται με ακοινωνησία ή διώκονται από τις μονές τους. Σε πολλά σερβικά μοναστήρια επικρατεί ο νόμος της επισκοπικής απειλής για την επιβολή επιτιμίων σε όσους δεν συμμορφώνονται με τις εντολές των επισκόπων.
Η Σερβική Εκκλησία διώκεται ένδοθεν. Όσα δεν υπέστησαν οι αγωνιστές κληρικοί από τους Αλβανούς ή τις ΝΑΤΟικές επιθέσεις, τα περνούν τώρα με τις ενέργειες των οικουμενιστών επισκόπων και κληρικών. Τα πνευματικά τέκνα του μεγάλου αντιπαπικού και αντιοικουμενιστή Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς τη μία μέρα αναγνωρίζουν επισήμως την αγιότητα του Γέροντός τους και την επομένη εκδιώκουν οριστικά από την επισκοπή Ράσκας και Πριζρένης τον πνευματικό τους αδελφό Αρτέμιο, το μόνο συνεχιστή της διδασκαλίας του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς! Η Σερβική Εκκλησία μετατρέπεται σε οικουμενιστικό θέατρο του παραλόγου. Πολλοί Σέρβοι επίσκοποι και κληρικοί γρήγορα λησμόνησαν τα βάσανα που πέρασε η πατρίδα τους και τώρα τρέχουν στις αγκάλες του Πάπα, των Αλβανών και των Αμερικάνων. Όσοι στέκονται εμπόδιο σε αυτή την οικουμενιστική τους πορεία εξουδετερώνονται με τρόπο βίαιο.
Οι διώξεις των παραδοσιακών Ορθοδόξων κληρικών της Σερβικής Εκκλησίας δεν πρέπει να αφήσουν αδιάφορους τους πιστούς και των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Αν οι οικουμενιστές πετύχουν το στόχο τους στη Σερβία και θέσουν στο περιθώριο τους αγωνιστές πιστούς που δεν υπακούουν στα δικά τους προστάγματα, τότε είναι βέβαιο ότι σκληρές διώξεις θα ασκηθούν από τους οικουμενιστές και σε άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες.
________________________________________________
Η πολύπαθη Εκκλησία της Σερβίας τους τελευταίους μήνες εμφανίζει συμπτώματα πλήρους παράδοσης στην αίρεση του Οικουμενισμού. Οι σχεδιαζόμενες επί αρκετά έτη διώξεις εναντίον των αντιοικουμενιστών παραδοσιακών κληρικών της Σερβικής Εκκλησίας υλοποιήθηκαν αμέσως μετά την κοίμηση του Πατριάρχη Παύλου και την εκλογή του νέου Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου. Οι οικουμενιστές της Σερβίας ακολουθώντας τις μεθόδους των παλαιών αιρετικών, συνεργάζονται με τις πολιτικές εξουσίες για την επίτευξη του κοινού στόχου της εξουδετέρωσης των αγωνιστών Ορθοδόξων κληρικών. Θύματα του ανηλεούς διωγμού των οικουμενιστών είναι ο επίσκοπος Ράσκας, Πριζρένης, Κοσσόβου και Μετοχίων Αρτέμιος, ο πρωτοσύγκελος του π. Συμεών, καθώς και κληρικοί και μοναχοί που παραμένουν στο πλευρό τους......
Ο επίσκοπος Αρτέμιος με αντικανονικές διαδικασίες απομακρύνθηκε οριστικά από την επισκοπή του. Αυτή ήταν επί πολλά έτη η επιθυμία των Αλβανών του Κοσσόβου αλλά και των οικουμενιστών. Οι πρώτοι τον αντιμετώπιζαν ως ισχυρό εμπόδιο στα σχέδια τους για ανεξάρτητο Κόσσοβο, οι δεύτεροι τον έβλεπαν ως εμπόδιο στην «αγαπητική» προσέγγιση με τον Πάπα και τους Αμερικανούς. Έτσι με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς εκκλησιαστική δίκη, με ανυπόστατες κατηγορίες προχώρησαν στην οριστική του «συνταξιοδότηση».
Ο πρωτοσύγκελος Συμεών, θύμα ψευδών και κατασκευασμένων κατηγοριών μπαινοβγαίνει στα ελληνικά αστυνομικά τμήματα, κρατείται και δικάζεται διαρκώς με τους οικουμενιστές της Σερβίας να κάνουν τα πάντα προκειμένου να εκδοθεί στη Σερβία και να πετύχουν τη φυλάκισή του δήθεν για κατάχρηση χρημάτων.
Τέλος, όσοι μοναχοί και ιερείς συνεχίζουν να αντιστέκονται στις αξιώσεις των οικουμενιστών στη Σερβία τιμωρούνται με ακοινωνησία ή διώκονται από τις μονές τους. Σε πολλά σερβικά μοναστήρια επικρατεί ο νόμος της επισκοπικής απειλής για την επιβολή επιτιμίων σε όσους δεν συμμορφώνονται με τις εντολές των επισκόπων.
Η Σερβική Εκκλησία διώκεται ένδοθεν. Όσα δεν υπέστησαν οι αγωνιστές κληρικοί από τους Αλβανούς ή τις ΝΑΤΟικές επιθέσεις, τα περνούν τώρα με τις ενέργειες των οικουμενιστών επισκόπων και κληρικών. Τα πνευματικά τέκνα του μεγάλου αντιπαπικού και αντιοικουμενιστή Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς τη μία μέρα αναγνωρίζουν επισήμως την αγιότητα του Γέροντός τους και την επομένη εκδιώκουν οριστικά από την επισκοπή Ράσκας και Πριζρένης τον πνευματικό τους αδελφό Αρτέμιο, το μόνο συνεχιστή της διδασκαλίας του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς! Η Σερβική Εκκλησία μετατρέπεται σε οικουμενιστικό θέατρο του παραλόγου. Πολλοί Σέρβοι επίσκοποι και κληρικοί γρήγορα λησμόνησαν τα βάσανα που πέρασε η πατρίδα τους και τώρα τρέχουν στις αγκάλες του Πάπα, των Αλβανών και των Αμερικάνων. Όσοι στέκονται εμπόδιο σε αυτή την οικουμενιστική τους πορεία εξουδετερώνονται με τρόπο βίαιο.
Οι διώξεις των παραδοσιακών Ορθοδόξων κληρικών της Σερβικής Εκκλησίας δεν πρέπει να αφήσουν αδιάφορους τους πιστούς και των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Αν οι οικουμενιστές πετύχουν το στόχο τους στη Σερβία και θέσουν στο περιθώριο τους αγωνιστές πιστούς που δεν υπακούουν στα δικά τους προστάγματα, τότε είναι βέβαιο ότι σκληρές διώξεις θα ασκηθούν από τους οικουμενιστές και σε άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες.
________________________________________________
СРПСКИ ЕКУМЕНИЗАМ У АКЦИЈИ
Jован Тацис, теолог
Многострадална Српска Црква последњих месеци показује симптоме потпуне преданости јереси Екуменизма.
Већ годинама планиран прогон антиекуменистичких предањских клирика Српске Цркве, остварује се одмах након упокојења Патријарха Павла и избора новог Патријарха Српског Иринеја.
Екуменисти из Србије, следећи методе старих јеретика, сарађују са световним властима на постизању заједничког циља, уклањања ревносних Православних клирика.
Жртве немилосрдног прогона су Епископ рашко-призренски Артемије и његов заменик о. Симеон, као и клирици и монаси који остају уз њих.
Епископ Артемије је антиканонским радњама коначно удаљен са своје Епархије. То је дугогодишња жеља Шиптара са Косова, али и екумениста.
Први су га имали као велику препреку за остварење својих планова о независности Косова, други су га гледали као препреку за приближавање ”у љубави” са Папом и са Американцима.
Тако, скраћеним поступцима, без црквеног судског процеса, на основу непостојећих кривица, приступили су његовом коначном ”пензионисању”.
Архимандрит Симеон, жртва лажних и монтираних оптужби, налази се у грчком притвору, током процеса са српским екуменистима, који чине све да постигну његово изручење Србији и да га сместе у затвор за тобожњу злоупотребу новца.
Напокон, монаси и свештеници који настављају да се супротстављају захтевима српских екумениста бивају кажњавани забраном причешћа или их прогањају из њихових манастира. У многим српским манастирима преовлађује закон епископских претњи наметањем епитимија свима који се не саображавају наредбама Епископа.
Српска Црква прогоњена је изнутра. Оно што борбени клирици нису претрпели од Шиптара или током бомбардовања НАТО, сада подносе чињењем екуменстичких епископа и клирика.
Духовна деца великог антипапистичког и антиекуменистчког Старца Јустина Поповића једног дана званично признају светост свога Старца а следећег дана уклањају коначно из Епархије рашко-призренске њиховог духовног сабрата, јединог настављача учења светога Јустина Поповића!
Српска Црква претвара се у екуменистички театар апсурда. Многи српски Епископи и клирици брзо су заборавили страдања која је њихова отаџбина претрпела, и сада трче у загрљај Папе, Шиптара и Американаца. Сви који постану препрека њиховом екуменистичком путу бивају насилно уклањани.
Прогон предањских православних клирика Српске Цркве не треба да остави незаинтересованим вернике других Православних Цркава. Ако екуменисти постигну свој циљ и маргинализују борбене вернике који се не потчињавају њиховим наредбама, тада је сигурно да ће сурови прогони од стране екумениста бити примењени и у другим Православним Црквама.
http://www.mancr.org/2009-03-17-15-07-24/novosti-razne/115-2010-05-26-16-24-19.html
Многострадална Српска Црква последњих месеци показује симптоме потпуне преданости јереси Екуменизма.
Већ годинама планиран прогон антиекуменистичких предањских клирика Српске Цркве, остварује се одмах након упокојења Патријарха Павла и избора новог Патријарха Српског Иринеја.
Екуменисти из Србије, следећи методе старих јеретика, сарађују са световним властима на постизању заједничког циља, уклањања ревносних Православних клирика.
Жртве немилосрдног прогона су Епископ рашко-призренски Артемије и његов заменик о. Симеон, као и клирици и монаси који остају уз њих.
Епископ Артемије је антиканонским радњама коначно удаљен са своје Епархије. То је дугогодишња жеља Шиптара са Косова, али и екумениста.
Први су га имали као велику препреку за остварење својих планова о независности Косова, други су га гледали као препреку за приближавање ”у љубави” са Папом и са Американцима.
Тако, скраћеним поступцима, без црквеног судског процеса, на основу непостојећих кривица, приступили су његовом коначном ”пензионисању”.
Архимандрит Симеон, жртва лажних и монтираних оптужби, налази се у грчком притвору, током процеса са српским екуменистима, који чине све да постигну његово изручење Србији и да га сместе у затвор за тобожњу злоупотребу новца.
Напокон, монаси и свештеници који настављају да се супротстављају захтевима српских екумениста бивају кажњавани забраном причешћа или их прогањају из њихових манастира. У многим српским манастирима преовлађује закон епископских претњи наметањем епитимија свима који се не саображавају наредбама Епископа.
Српска Црква прогоњена је изнутра. Оно што борбени клирици нису претрпели од Шиптара или током бомбардовања НАТО, сада подносе чињењем екуменстичких епископа и клирика.
Духовна деца великог антипапистичког и антиекуменистчког Старца Јустина Поповића једног дана званично признају светост свога Старца а следећег дана уклањају коначно из Епархије рашко-призренске њиховог духовног сабрата, јединог настављача учења светога Јустина Поповића!
Српска Црква претвара се у екуменистички театар апсурда. Многи српски Епископи и клирици брзо су заборавили страдања која је њихова отаџбина претрпела, и сада трче у загрљај Папе, Шиптара и Американаца. Сви који постану препрека њиховом екуменистичком путу бивају насилно уклањани.
Прогон предањских православних клирика Српске Цркве не треба да остави незаинтересованим вернике других Православних Цркава. Ако екуменисти постигну свој циљ и маргинализују борбене вернике који се не потчињавају њиховим наредбама, тада је сигурно да ће сурови прогони од стране екумениста бити примењени и у другим Православним Црквама.
http://www.mancr.org/2009-03-17-15-07-24/novosti-razne/115-2010-05-26-16-24-19.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου