Άννα Φραγκουδάκη εναντίον Θεολόγων και υπέρ θρησκειολογικού μαθήματος

Διαβάστε και Aπάντηση στην Άννα Φραγκουδάκη που ζητά μάθημα Θρησκειολογίας

Τον τελευταίο καιρό η Άννα Φραγκουδάκη, συνεργάτης και ομόφρων της Θάλειας Δραγώνα, σε άρθρα της ασχολείται με ζητήματα θεολογικά και εκκλησιαστικά, κάνοντας ατυχείς παρατηρήσεις και σχόλια. Σε σημερινό άρθρο της στα ΝΕΑ (6/11/2010) χαρακτηρίζει τις διαμαρτυρίες Θεολόγων και κληρικών εναντίον της μετατροπής των Θρησκευτικών του Λυκείου σε επιλεγόμενο μάθημα ως «αίτημα συντεχνιακό» και θεωρεί ότι «με κριτήριο τα κλαδικά τους συμφέροντα» αντιδρούν οι Θεολόγοι στα σχέδια για το «νέο Λύκειο». Αμέσως μετά αποφαίνεται ατυχώς ότι «το ελληνικό σχολείο διδάσκει δογματική κατήχηση και αυτό…αντίκειται στις συνταγματικές αρχές για την ελευθερία της συνείδησης». Έτσι ηθελημένα παρερμηνεύει ή παραθεωρεί την επιταγή του Συντάγματος που επιτάσσει την καλλιέργεια της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών. Προτείνει, όπως και στο παρελθόν, μάθημα θρησκειολογίας, υπενθυμίζοντας μάλιστα στην Εκκλησία ότι είναι δικό της έργο η κατήχηση.

Τέλος ηθελημένα η κ. Φραγκουδάκη παρερμηνεύει μέρος του Ψηφίσματος των Θεολόγων της Ηπείρου, Κέρκυρας και Λευκάδας....
Στο ψήφισμα αναφέρεται ότι εάν τα Θρησκευτικά γίνουν στο λύκειο μάθημα επιλεγόμενο, θα το επιλέγουν «λιγότεροι από το 1/3 των μαθητών». Και η κ. Φραγκουδάκη συμπεραίνει ότι οι Θεολόγοι «θεωρούν ότι δύο στους τρεις μαθητές δεν επιθυμούν να διδάσκονται Θρησκευτικά». Η επιλογή όμως ενός επιλεγόμενου μαθήματος Θρησκευτικών μόνο από το 1/3 των μαθητών δεν θα γίνεται επειδή αυτοί δεν επιθυμούν να διδάσκονται Θρησκευτικά ούτε γιατί το μάθημα τους αφήνει αδιάφορους. Το πρόβλημα βρίσκεται στην ίδια την πρόταση που είδε το φως της δημοσιότητας και προβλέπει την επιλογή των Θρησκευτικών μόνο ως ένα από επτά μαθήματα, μίας μόνο ομάδας επιλεγομένων μαθημάτων. Η σχετική πρόταση αφαιρεί το δικαίωμα επιλογής του μαθήματος από μαθητές που θα επιλέξουν ένα από τα υπόλοιπα έξι μαθήματα της ίδιας ομάδας. Έτσι μαθητές που θα επιλέξουν «Οικονομία» ή κάποια άλλη «κοινωνική επιστήμη» αυτομάτως χάνουν το δικαίωμα επιλογής των Θρησκευτικών. Η πρόταση αποκλείει τους μαθητές από το μάθημα και όχι η άρνηση των μαθητών να επιλέξουν το μάθημα.
Κλείνει δε το άρθρο της η κ. Φραγκουδάκη με μία εντελώς ψευδή αναφορά ότι δήθεν οι θεολόγοι θέλουν να επιβάλλουν την κατήχηση σαν μάθημα και μάλιστα «με ποινή τον κακό βαθμό»! Από πού συνήγαγε αυτό το συμπέρασμα, ιδιαίτερα μάλιστα αναφορικά με την επιθυμία θεολόγων να «τιμωρούν» μαθητές με κακή βαθμολογία;
Είναι σαφές ότι η κ. Φραγκουδάκη τελεί εν συγχύσει. Είναι όμως δικαιολογημένη η σύγχυση αφού η φίλη της Θάλεια Δραγώνα οδηγήθηκε στην παραίτηση εξαιτίας των αντιδράσεων που προκάλεσαν οι προτάσεις της για το «νέο Λύκειο». Εμείς οι Θεολόγοι κατανοούμε το συμπάσχειν μετά των φίλων, αρκεί να μην ξεπερνά κανείς κάθε όριο.
______________________
Το άρθρο των Νέων
Για την ελευθερία της συνείδησης
Γράφει η Αννα Φραγκουδάκη
Η πληροφορία ότι ενδέχεται στο νέο πρόγραμμα σπουδών του λυκείου να προταθεί ως επιλεγόμενο το μάθημα των Θρησκευτικών κινητοποίησε συλλόγους θεολόγων, διδάσκοντες Θεολογικών Σχολών και μέλη του Κλήρου, που αποστέλλουν στην Ιερά Σύνοδο και το υπουργείο Παιδείας διαμαρτυρίες για να εμποδίσουν να γίνει επίσημη πρόταση. Ζητούν παρέμβαση της εκκλησιαστικής ηγεσίας επικαλούμενοι τη σημασία της «θρησκευτικής αγωγής».

#Στις διαμαρτυρίες των συλλόγων θεολόγων διαφαίνεται ένα αίτημα συντεχνιακό, σχετικό με την πιθανή μείωση του αριθμού των μαθητών που θα επιλέγουν το μάθημα, άρα των αναγκών σε διδάσκοντες και των αντίστοιχων θέσεων εργασίας. Μολονότι όλες οι επαγγελματικές ομάδες δίνουν σήμερα επίμονες μάχες απέναντι στις αλλαγές με κριτήριο τα κλαδικά τους συμφέροντα, θα περίμενε κανείς από αυτήν την επαγγελματική κατηγορία στάση περισσότερο χριστιανική.

#Θα έπρεπε να σκεφτούν το πρωτεύον ζήτημα για τη θρησκευτική αγωγή, δηλαδή ότι το ελληνικό σχολείο διδάσκει δογματική κατήχηση και αυτό, όπως έχουν από χρόνια τεκμηριώσει νομικοί και θεολόγοι, αντίκειται στις συνταγματικές αρχές για την ελευθερία της συνείδησης. Εργο του δημόσιου σχολείου είναι να διδάσκει θρησκειολογία και ιστορία των θρησκειών, ενώ η κατήχηση να είναιόπως εξ ορισμού είναι- έργο της Εκκλησίας. Πώς δεν αμφιβάλλουν με βάση τις αρχές του ορθόδοξου χριστιανικού δόγματος για την επιβολή της κατήχησης;

#Επιπλέον, σε διαμαρτυρία του (23/10), ένας σύλλογος θεολόγων από τη Βορειοδυτική Ελλάδα κάνει την πρόβλεψη ότι, εάν τα Θρησκευτικά γίνουν στο λύκειο μάθημα επιλεγόμενο, θα το επιλέγουν «λιγότεροι από το 1/3 των μαθητών». Οι αρμοδιότεροι για μια τέτοια πρόβλεψη θεωρούν ότι δύο στους τρεις μαθητές δεν επιθυμούν να διδάσκονται Θρησκευτικά. Αρα πρέπει να υποχρεώνονται, λένε οι θεολόγοι.

Με ποιο χριστιανικό κριτήριο άραγε;

Οχι μόνο δεν αναρωτιούνται για τα αίτια της άρνησης που οι ίδιοι βλέπουν στους μαθητές, όχι μόνο δεν αμφιβάλλουν ότι η κατήχηση είναι έργο του σχολείου, αλλά προτείνουν στην Ιερά Σύνοδο να πιέσει το υπουργείο ώστε η κατήχηση, ακριβώς επειδή δεν την θέλουν τα παιδιά, να επιβάλλεται και μάλιστα με ποινή τον κακό βαθμό.