Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ὁ πρόσφατος ἀποκλεισμός ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, Διά βίου μαθήσεως καί Θρησκευμάτων εἰς τό μηχανογραφικόν δελτίον ὑποψηφίων διά τήν Τριτοβάθμια Ἐκπαίδευσιν τοῦ Τμήματος Κοινωνικῆς Θεολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν παρά τήν οὐσιαστικήν ἀντίθεσιν τῆς Πανεπιστημιακῆς Συγκλήτου καί τῶν ἐπιστολῶν διαμαρτυρίας τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου καί τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου, ἀποδεικνύει καί διά τούς πλέον δυσπίστους τό φασιστικό πνεῦμα διαχειρίσεως τῆς ἐξουσίας, τήν κατάλυσιν τῆς Πανεπιστημιακῆς αὐτοτελείας καί αὐτοδιοικήσεως καί τόν πλήρη εὐτελισμόν καί περιφρόνησι τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας ὡς καί τῶν ἰσχυόντων Νόμων τοῦ Κράτους...
Ἡ προβληθεῖσα ἄτεχνος καί κωμική αἰτιολογία τοῦ δῆθεν νεποτισμοῦ, διά τήν de facto σταδιακήν κατάργησι τοῦ εἰρημένου Τμήματος παρά τάς ἀνωτέρω νομίμους ἐνστάσεις καί ἀντιρρήσεις κατά παράβασιν τῆς νομίμου διαδικασίας πού ἀπαιτεῖ:
Α. Ἐπιστημονικόν λόγον καταργήσεως, ὁ ὁποῖος διαπιστοῦται καί διατυποῦται ἀποκλειστικῶς ὑπό τῆς Συγκλήτου τοῦ Πανεπιστημίου,
Β. Γνωμοδότησιν τοῦ ΣΤΕ καί τοῦ ΕΣΥΠ καί
Γ. Ἔκδοσιν Προεδρικοῦ Διατάγματος
καί μάλιστα προβληθεῖσα ὑπό Κυβερνητικοῦ προσώπου ἐκλεγέντος Καθηγητοῦ εἰς τό αὐτό Πανεπιστημιακόν Καθίδρυμα ὅπου ὑπηρέτει ἡ σύζυγός αὐτοῦ ὡς Πρόεδρος ἑνός Τμήματός του, καταδεικνύει τόν προσχηματικόν της χαρακτῆρα καί ἐν ταὐτῷ τήν πλήρη περιφρόνησι τῆς συνταγματικῶς κατοχυρωμένης Πανεπιστημιακῆς αὐτοτελείας καί αὐτοδιοικήσεως καί τοῦ ἰσχύοντος Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Ν. 590/1977), ὅπου ἐν ἄρθρῳ 2 νομοθετεῖται ἡ μετά τῆς Ἐκκλησίας ὑποχρέωσις συνεργασίας τῆς Πολιτείας ἐπί θεμάτων Χριστιανικῆς ἀγωγῆς τῆς νεότητος καί ἀσφαλῶς διά τήν ἀνίδρυσι ἤ κατάργησι μιᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς.
Ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος κρίνοντες ταπεινῶς φρονοῦμεν ὅτι τυγχάνει ἐνορχηστρωμένη ἡ μεθόδευσις τοῦ παρόντος Κυβερνητικοῦ σχήματος, διά τήν ἐπίτευξι τοῦ νεοταξικοῦ σχεδιασμοῦ καταργήσεως τῶν ὁμολογιακῶν Θεολογικῶν Σχολῶν τῆς Ἑλλάδος καί τήν ὑπαγωγήν τους ὡς προγραμμάτων Θρησκειολογικοῦ περιεχομένου ἐντός εὑρυτέρας Πανεπιστημιακῆς Σχολῆς Ἀνθρωπιστικῶν λεγομένων Σπουδῶν.
Ἔναντι αὐτῆς τῆς ἀντισυνταγματικῆς ἐνεργείας τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, διά βίου μαθήσεως καί Θρησκευμάτων, εἰς τήν Ὑπεύθυνον Ὑπουργόν τοῦ ὁποίου ἀνέθεσεν ὁ Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως τήν Προεδρίαν Ἐπιτροπῆς μελέτης καί ἐπιλύσεως τῶν πολλῶν μετά τῆς Ἐκκλησίας θεμάτων!!!, ἡ ἄτονος ἀντίδρασις τοῦ θεολογικοῦ κόσμου πού ἐκδηλώθηκε μέ τήν ἀποστολήν ἐγγράφων διαμαρτυριῶν ἤ τήν διοργάνωσι σχετικῶν ἡμερίδων, δυστυχῶς συνιστᾶ ἀναποτελεσματικήν τακτικήν καί ἐξυπηρετεῖ τήν διάθεσιν τῶν κρατούντων διά τήν προώθησιν τοῦ δολίου σχεδιασμοῦ, πού ἐπιτάσσουν οἱ ἀντίθεες καί σατανιστικῆς ὑφῆς δυνάμεις κατά τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως, τοῦ Γένους καί τῆς πνευματικῆς του ἰδιοπροσωπείας. Εἰς ἐπίρρωσιν δέ καί ἀπόδειξιν τῶν ἀνωτέρω οἱ Ἐλλογιμώτατοι Κοσμήτωρ καί Πρόεδροι τῶν δύο Τμημάτων τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κατήγγειλαν ὅτι «ἡ ὑποβάθμιση τοῦ μαθήματος (τῶν Θρησκευτικῶν) συνίσταται στὴ μείωση τῶν ὡρῶν διδασκαλίας κατὰ 40% ἀφοῦ στὴ Β΄ Λυκείου τὸ μάθημα ἔγινε ἀπὸ δίωρο μονόωρο, στὴ δὲ Γ΄ Λυκείου ἀπὸ 1 ὥρα ὑποχρεωτικὴ ἔγινε δίωρο ἐπιλεγόμενο μὲ ὅ,τι ἀρνητικὸ αὐτὸ συνεπάγεται, ἀφοῦ τοποθετεῖται ὡς μάθημα ἐπιλογῆς, μεταξὺ ἄλλων ἐπιλεγομένων, ποὺ ἐξετάζονται στὶς Πανελλαδικὲς Ἐξετάσεις» καί «κατὰ τὴν πρόσφατη κατάθεση δικαιολογητικῶν γιὰ τοὺς ὑποψηφίους συμβούλους πρωτοβάθμιας ἐκπαίδευσης, οἱ ἔχοντες μεταπτυχιακὸ καὶ διδακτορικὸ τίτλο Θεολογικῶν Σχολῶν δὲν ἔλαβαν τὰ προβλεπόμενα ἀπὸ τὸν νόμο μόρια, ἐνῶ παρελείφθη ἀπὸ τὸ σχετικὸ νομοσχέδιο γιὰ τὰ πειραματικὰ σχολεῖα ἡ ἀναφορὰ γιὰ τοὺς προπτυχιακοὺς φοιτητὲς τῶν θεολογικῶν σχολῶν νὰ συμμετάσχουν στὶς διαδικασίες πρακτικῆς ἄσκησης στὰ Πρότυπα Πειραματικὰ Σχολεῖα. Αὐτὸ προσβάλλει ἄμεσα τὸν χαρακτήρα τῶν θεολογικῶν σχολῶν ὡς καθηγητικῶν, ποὺ ρητὰ προβλέπεται ἀπὸ τοὺς Ν. 1894/1990. ἄρθ.2, πάρ. 5 καὶ Ν. 3194/2003, ἄρθρ.8. πάρ. 2, βάσει διατάξεων τῶν ὁποίων θεσμοθετεῖται καὶ κατοχυρώνεται γιὰ τοὺς πτυχιούχους τῶν Τμημάτων θεολογίας τῶν Α.Ε.Ι. ὁ κλάδος ΠΕ 01 γιὰ τὸ διορισμό τους στὴν Β/θμια ἐκπαίδευση».
Ἑπομένως προβάλλει αὐθωρεί ἡ ἀναγκαιότης ἀντιστάσεως εἰς τόν νεοταξικόν ὁλοκληρωτισμόν τῶν Κυβερνώντων μέ συναγερμόν τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν καί ἀμέσους ἀπεργιακάς κινητοποιήσεις καί συστράτευσι τῆς Ἐκκλησίας (εἴτε συλλογικῶς, εἴτε κατά Μητρόπολι) μέ ρηξικελεύθους ἐνεργείας, διότι ἄλλως θά ἀποδειχθοῦμε κατώτεροι τῶν περιστάσεων, ἀνάξιοι τῶν Πατέρων ἡμῶν καί ἐπιλήσμονες τοῦ ἱεροῦ χρέους.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Ἡ προβληθεῖσα ἄτεχνος καί κωμική αἰτιολογία τοῦ δῆθεν νεποτισμοῦ, διά τήν de facto σταδιακήν κατάργησι τοῦ εἰρημένου Τμήματος παρά τάς ἀνωτέρω νομίμους ἐνστάσεις καί ἀντιρρήσεις κατά παράβασιν τῆς νομίμου διαδικασίας πού ἀπαιτεῖ:
Α. Ἐπιστημονικόν λόγον καταργήσεως, ὁ ὁποῖος διαπιστοῦται καί διατυποῦται ἀποκλειστικῶς ὑπό τῆς Συγκλήτου τοῦ Πανεπιστημίου,
Β. Γνωμοδότησιν τοῦ ΣΤΕ καί τοῦ ΕΣΥΠ καί
Γ. Ἔκδοσιν Προεδρικοῦ Διατάγματος
καί μάλιστα προβληθεῖσα ὑπό Κυβερνητικοῦ προσώπου ἐκλεγέντος Καθηγητοῦ εἰς τό αὐτό Πανεπιστημιακόν Καθίδρυμα ὅπου ὑπηρέτει ἡ σύζυγός αὐτοῦ ὡς Πρόεδρος ἑνός Τμήματός του, καταδεικνύει τόν προσχηματικόν της χαρακτῆρα καί ἐν ταὐτῷ τήν πλήρη περιφρόνησι τῆς συνταγματικῶς κατοχυρωμένης Πανεπιστημιακῆς αὐτοτελείας καί αὐτοδιοικήσεως καί τοῦ ἰσχύοντος Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Ν. 590/1977), ὅπου ἐν ἄρθρῳ 2 νομοθετεῖται ἡ μετά τῆς Ἐκκλησίας ὑποχρέωσις συνεργασίας τῆς Πολιτείας ἐπί θεμάτων Χριστιανικῆς ἀγωγῆς τῆς νεότητος καί ἀσφαλῶς διά τήν ἀνίδρυσι ἤ κατάργησι μιᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς.
Ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος κρίνοντες ταπεινῶς φρονοῦμεν ὅτι τυγχάνει ἐνορχηστρωμένη ἡ μεθόδευσις τοῦ παρόντος Κυβερνητικοῦ σχήματος, διά τήν ἐπίτευξι τοῦ νεοταξικοῦ σχεδιασμοῦ καταργήσεως τῶν ὁμολογιακῶν Θεολογικῶν Σχολῶν τῆς Ἑλλάδος καί τήν ὑπαγωγήν τους ὡς προγραμμάτων Θρησκειολογικοῦ περιεχομένου ἐντός εὑρυτέρας Πανεπιστημιακῆς Σχολῆς Ἀνθρωπιστικῶν λεγομένων Σπουδῶν.
Ἔναντι αὐτῆς τῆς ἀντισυνταγματικῆς ἐνεργείας τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, διά βίου μαθήσεως καί Θρησκευμάτων, εἰς τήν Ὑπεύθυνον Ὑπουργόν τοῦ ὁποίου ἀνέθεσεν ὁ Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως τήν Προεδρίαν Ἐπιτροπῆς μελέτης καί ἐπιλύσεως τῶν πολλῶν μετά τῆς Ἐκκλησίας θεμάτων!!!, ἡ ἄτονος ἀντίδρασις τοῦ θεολογικοῦ κόσμου πού ἐκδηλώθηκε μέ τήν ἀποστολήν ἐγγράφων διαμαρτυριῶν ἤ τήν διοργάνωσι σχετικῶν ἡμερίδων, δυστυχῶς συνιστᾶ ἀναποτελεσματικήν τακτικήν καί ἐξυπηρετεῖ τήν διάθεσιν τῶν κρατούντων διά τήν προώθησιν τοῦ δολίου σχεδιασμοῦ, πού ἐπιτάσσουν οἱ ἀντίθεες καί σατανιστικῆς ὑφῆς δυνάμεις κατά τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως, τοῦ Γένους καί τῆς πνευματικῆς του ἰδιοπροσωπείας. Εἰς ἐπίρρωσιν δέ καί ἀπόδειξιν τῶν ἀνωτέρω οἱ Ἐλλογιμώτατοι Κοσμήτωρ καί Πρόεδροι τῶν δύο Τμημάτων τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κατήγγειλαν ὅτι «ἡ ὑποβάθμιση τοῦ μαθήματος (τῶν Θρησκευτικῶν) συνίσταται στὴ μείωση τῶν ὡρῶν διδασκαλίας κατὰ 40% ἀφοῦ στὴ Β΄ Λυκείου τὸ μάθημα ἔγινε ἀπὸ δίωρο μονόωρο, στὴ δὲ Γ΄ Λυκείου ἀπὸ 1 ὥρα ὑποχρεωτικὴ ἔγινε δίωρο ἐπιλεγόμενο μὲ ὅ,τι ἀρνητικὸ αὐτὸ συνεπάγεται, ἀφοῦ τοποθετεῖται ὡς μάθημα ἐπιλογῆς, μεταξὺ ἄλλων ἐπιλεγομένων, ποὺ ἐξετάζονται στὶς Πανελλαδικὲς Ἐξετάσεις» καί «κατὰ τὴν πρόσφατη κατάθεση δικαιολογητικῶν γιὰ τοὺς ὑποψηφίους συμβούλους πρωτοβάθμιας ἐκπαίδευσης, οἱ ἔχοντες μεταπτυχιακὸ καὶ διδακτορικὸ τίτλο Θεολογικῶν Σχολῶν δὲν ἔλαβαν τὰ προβλεπόμενα ἀπὸ τὸν νόμο μόρια, ἐνῶ παρελείφθη ἀπὸ τὸ σχετικὸ νομοσχέδιο γιὰ τὰ πειραματικὰ σχολεῖα ἡ ἀναφορὰ γιὰ τοὺς προπτυχιακοὺς φοιτητὲς τῶν θεολογικῶν σχολῶν νὰ συμμετάσχουν στὶς διαδικασίες πρακτικῆς ἄσκησης στὰ Πρότυπα Πειραματικὰ Σχολεῖα. Αὐτὸ προσβάλλει ἄμεσα τὸν χαρακτήρα τῶν θεολογικῶν σχολῶν ὡς καθηγητικῶν, ποὺ ρητὰ προβλέπεται ἀπὸ τοὺς Ν. 1894/1990. ἄρθ.2, πάρ. 5 καὶ Ν. 3194/2003, ἄρθρ.8. πάρ. 2, βάσει διατάξεων τῶν ὁποίων θεσμοθετεῖται καὶ κατοχυρώνεται γιὰ τοὺς πτυχιούχους τῶν Τμημάτων θεολογίας τῶν Α.Ε.Ι. ὁ κλάδος ΠΕ 01 γιὰ τὸ διορισμό τους στὴν Β/θμια ἐκπαίδευση».
Ἑπομένως προβάλλει αὐθωρεί ἡ ἀναγκαιότης ἀντιστάσεως εἰς τόν νεοταξικόν ὁλοκληρωτισμόν τῶν Κυβερνώντων μέ συναγερμόν τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν καί ἀμέσους ἀπεργιακάς κινητοποιήσεις καί συστράτευσι τῆς Ἐκκλησίας (εἴτε συλλογικῶς, εἴτε κατά Μητρόπολι) μέ ρηξικελεύθους ἐνεργείας, διότι ἄλλως θά ἀποδειχθοῦμε κατώτεροι τῶν περιστάσεων, ἀνάξιοι τῶν Πατέρων ἡμῶν καί ἐπιλήσμονες τοῦ ἱεροῦ χρέους.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
1 σχόλιο:
Όπως πάντοτε άριστος ο Σεβασμιότατος Πειραιώς! Και ένα μικρό σχόλιο: οι περισσότεροι εκ των αγαπητών κυρίων, κυρίων καθηγητών συναγελάστηκαν με το σάπιο πολιτικό καθεστώς, έκλιναν γόνυ σε κάθε νεοταξίτικη αρλούμπα (οικουμενισμός, παγκόσμιο συμβούλιο "εκκλησιών", διάλογοι "αγάπης", "συμφιλίωση" των πολιτισμών, διαχριστιανικοί και διαθρηκειακοί "διάλογοι", συμπροσευχές, συνέδρια και φόρα) και άλλα πολλά τέτοια αηδή και εμετικά, εσφράγισαν οφθαλμούς και ώτα στην χρόνια απαξίωση του ομολογιακού και κατηχητικού χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, παρέμειναν απαθείς στον χλευασμό των θρησκευτικών στην πατρίδα μας και στην επιβολή της αντικατάστασής του από μάθημα θρησκειολογίας, δεν έλεγξαν τις επιλογές των προσώπων που προωθήθηκαν στην διοικούσα εκκλησία, αρνήθηκαν απόλυτα την συνεργασία με τα όποια πρόσωπα της διοικούσης εκκλησίας που διέθεταν και την καλή έξωθεν μαρτυρία και γνήσιο αγωνιστικό ορθόδοξο φρόνημα και τώρα τι; Διαμαρτύρονται για τον κλείσιμο του τμήματος της Κοινωνικής Θεολογίας! Όχι κύριοι! Τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος εστί! Γλείψατε, προσκυνήσατε, οσφυοκάμψατε και τώρα εισπράττετε τους καρπούς των έργων σας! Όμως πάντοτε υπάρχει χρόνος για μετάνοια! Μετάνοια όμως δεν δείχνει κανείς και για αυτό τα χτυπήματα ενάντια στην Ορθοδοξία και την Ελλάδα είναι πολλαπλά, αλλεπάλληλα και ισχυρά! Ο Άγιος Τριαδικός Ύψιστος Θεός να βάλει τη δεξιά Του! Χριστός Ανέστη!
Δημοσίευση σχολίου