Ιδρύθηκε «ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ» με τον τίτλο «ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ».
Η ομάδα έχει και δικό της ιστολόγιο: opaidagogos.blogspot.com
Στο εισαγωγικό κείμενο που αναφέρεται στην ταυτότητα της ομάδας οι καθηγητές σημειώνουν:
Εἴμαστε μιά ὁμάδα καθηγητῶν τῆς Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης• καλύπτουμε ὅλες τίς ειδικότητες καί ὑπηρετοῦμε σέ διάφορες θέσεις. Κοινό μας γνώρισμα εἶναι πώς πιστεύουμε στόν Χριστό καί ἀγαποῦμε τήν Ἑλλάδα.
Ἐπιθυμοῦμε βαθύτατα ὄχι μόνο νά μήν ἀπεμπολήσουμε τήν μακραίωνη ἑλληνορθόδοξη πολιτισμική μας παράδοση καί νά μήν ἀρνηθοῦμε τή βαρειά πνευματική μας κληρονομιά, ἀλλά καί νά τήν μεταλαμπαδεύσουμε στούς νέους μας, στούς μαθητές μας...
Μέσα στήν παραπαίουσα ἐποχή στήν ὁποία ζοῦμε, ἐποχή κατά τήν ὁποία ἀσύστολα ἀπαξιώνονται ὅλες οἱ ἀξίες πού στήριξαν γιά χιλιετίες τόν Ἑλληνισμό, ἐποχή πού ἡ ἰδεολογική δικτατορία τῶν κάθε κατηγορίας ὀλίγων ὑποχρεώνει σέ σιγή καί νάρκη τούς πολλούς, πού περιχαρακώνονται στόν ἑαυτό τους καί στά βασανιστικά τους προβλήματα, νιώθουμε ἐπάνω μας βαριά τήν εὐθύνη γιά τή νέα γενιά, τήν ἀνερμάτιστη καί ἐγκαταλελειμμένη.
Τή γενιά πού θεωρεῖ τό σχολεῖο ἄχρηστο. Ἄν δέν τό ἀπορρίπτει ἐντελῶς, εἶναι γιατί δέν βρέθηκε ἀκόμη ἄλλος τρόπος πού νά ἀνελίσσεται κανείς ἐπαγγελματικά καί κοινωνικά παρακάμπτοντάς το. Ἀλλά νιώθουμε εὐθύνη καί γιά τή στήριξη τοῦ συναδέλφου ἐκπαιδευτικοῦ.
Εἶχε γράψει πρίν ἀπό πολλά χρόνια ὁ κορυφαῖος φιλόλογος Ἰωάννης Κακριδῆς: «Ὅταν ἔλθει σ’ ἕναν λαό ὁ καιρός κι ἕνας θεσμός χάσει τήν ἐπαφή του μέ τό θεῖο, ἡ ἀπώλεια μέσα στήν κοινωνική ὁμάδα θά εἶναι ἀνεπανόρθωτη». Ζοῦμε σέ μέρες πού τά λόγια αὐτά καθημερινά ἐπαληθεύονται.
Τό δυστύχημα εἶναι πώς ὑπῆρξαν , ἀλλά καί ὑπάρχουν, συνάδελφοι στά σχολεῖα μας πού ἀπό χρόνια ἐργάσθηκαν καί ἐξακολουθοῦν νά ἐργάζονται γιά νά χαθεῖ μέσα στίς ψυχές τῶν παιδιῶν ἡ ἐπαφή αὐτή.
Ἐμεῖς ἐπιθυμοῦμε νά τούς φέρουμε κοντά μας, ώστε μαζί να διαπαιδαγωγήσουμε τή νεότητα μέ πρότυπο τόν Χριστό. Μέ ἕνα προσκλητήριο γεμάτο πόνο καί ἀγάπη πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως. Γιά τό κοινό καλό. Ποτέ δέν εἶναι ἀργά.
Μέ πολλή ἐργατικότητα –ξεχασμένη ἀρετή κι αὐτή –καί ἐντιμότητα τό κλίμα θά ἀναστραφεῖ.
Ἀρκεῖ ὅλοι μας νά παλαίψουμε, ἀναθεωρώντας καμιά φορά, ἄν χρειασθεῖ, τά παλιά λανθασμένα στερεότυπά μας.
Τά ἑλληνοχριστιανικά μας πρότυπα εἶναι σωτήρια καί ἀνθεκτικά. Τό εἶχε παραδεχθεῖ ἀπό τά τέλη ἀκόμη τοῦ 19ου αἰώνα κορυφαῖος Γερμανός φιλόλογος καί φιλόσοφος: «Ὁτιδήποτε φαινομενικά πρωτότυπο καί ἄξιο θαυμασμοῦ δημιουργοῦσε ὁ δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός ἔχανε χρῶμα καί ζωή στή σύγκρισή του μέ τό ἑλληνικό πρότυπο, συρρικνωνόταν, κατέληγε νά μοιάζει μέ φθηνό ἀντίγραφο».
Μέσα στό πλαίσιο αὐτό θά κινηθοῦμε. Ὁ διαδικτυακός μας χῶρος θά εἶναι ἀνοιχτός γιά ὁποιαδήποτε δημοσίευση σχετική μέ τήν ἐκπαίδευση. Γιά ἀνταλλαγή χρήσιμων ἀπόψεων μεταξύ τῶν ἐκπαιδευτικῶν σέ θέματα πρακτικά καί θεωρητικά, ἐπίκαιρα ἀλλά καί διαχρονικά. Γιά παροχή βοήθειας σέ μαθητές• καί ὄχι μόνο ἐπάνω στά μαθήματα. Γιά ὁδηγίες πρός τούς γονεῖς σέ θέματα σχολικά καί παιδαγωγικά. Γιά ὁτιδήποτε καλό τό ὁποῖο θά μποροῦσε νά φανεῖ χρήσιμο στήν ἐκπαιδευτική πράξη καί σέ κάθε γνωστικό ἀντικείμενο. Φυσικά, πάντοτε μέσα σέ κλίμα εὐπρέπειας, ἀγάπης καί σεβασμοῦ πρός ὅλους.
Ὁ Θεός ἄς εὐλογήσει τήν προσπάθειά μας.
Μέσα στήν παραπαίουσα ἐποχή στήν ὁποία ζοῦμε, ἐποχή κατά τήν ὁποία ἀσύστολα ἀπαξιώνονται ὅλες οἱ ἀξίες πού στήριξαν γιά χιλιετίες τόν Ἑλληνισμό, ἐποχή πού ἡ ἰδεολογική δικτατορία τῶν κάθε κατηγορίας ὀλίγων ὑποχρεώνει σέ σιγή καί νάρκη τούς πολλούς, πού περιχαρακώνονται στόν ἑαυτό τους καί στά βασανιστικά τους προβλήματα, νιώθουμε ἐπάνω μας βαριά τήν εὐθύνη γιά τή νέα γενιά, τήν ἀνερμάτιστη καί ἐγκαταλελειμμένη.
Τή γενιά πού θεωρεῖ τό σχολεῖο ἄχρηστο. Ἄν δέν τό ἀπορρίπτει ἐντελῶς, εἶναι γιατί δέν βρέθηκε ἀκόμη ἄλλος τρόπος πού νά ἀνελίσσεται κανείς ἐπαγγελματικά καί κοινωνικά παρακάμπτοντάς το. Ἀλλά νιώθουμε εὐθύνη καί γιά τή στήριξη τοῦ συναδέλφου ἐκπαιδευτικοῦ.
Εἶχε γράψει πρίν ἀπό πολλά χρόνια ὁ κορυφαῖος φιλόλογος Ἰωάννης Κακριδῆς: «Ὅταν ἔλθει σ’ ἕναν λαό ὁ καιρός κι ἕνας θεσμός χάσει τήν ἐπαφή του μέ τό θεῖο, ἡ ἀπώλεια μέσα στήν κοινωνική ὁμάδα θά εἶναι ἀνεπανόρθωτη». Ζοῦμε σέ μέρες πού τά λόγια αὐτά καθημερινά ἐπαληθεύονται.
Τό δυστύχημα εἶναι πώς ὑπῆρξαν , ἀλλά καί ὑπάρχουν, συνάδελφοι στά σχολεῖα μας πού ἀπό χρόνια ἐργάσθηκαν καί ἐξακολουθοῦν νά ἐργάζονται γιά νά χαθεῖ μέσα στίς ψυχές τῶν παιδιῶν ἡ ἐπαφή αὐτή.
Ἐμεῖς ἐπιθυμοῦμε νά τούς φέρουμε κοντά μας, ώστε μαζί να διαπαιδαγωγήσουμε τή νεότητα μέ πρότυπο τόν Χριστό. Μέ ἕνα προσκλητήριο γεμάτο πόνο καί ἀγάπη πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως. Γιά τό κοινό καλό. Ποτέ δέν εἶναι ἀργά.
Μέ πολλή ἐργατικότητα –ξεχασμένη ἀρετή κι αὐτή –καί ἐντιμότητα τό κλίμα θά ἀναστραφεῖ.
Ἀρκεῖ ὅλοι μας νά παλαίψουμε, ἀναθεωρώντας καμιά φορά, ἄν χρειασθεῖ, τά παλιά λανθασμένα στερεότυπά μας.
Τά ἑλληνοχριστιανικά μας πρότυπα εἶναι σωτήρια καί ἀνθεκτικά. Τό εἶχε παραδεχθεῖ ἀπό τά τέλη ἀκόμη τοῦ 19ου αἰώνα κορυφαῖος Γερμανός φιλόλογος καί φιλόσοφος: «Ὁτιδήποτε φαινομενικά πρωτότυπο καί ἄξιο θαυμασμοῦ δημιουργοῦσε ὁ δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός ἔχανε χρῶμα καί ζωή στή σύγκρισή του μέ τό ἑλληνικό πρότυπο, συρρικνωνόταν, κατέληγε νά μοιάζει μέ φθηνό ἀντίγραφο».
Μέσα στό πλαίσιο αὐτό θά κινηθοῦμε. Ὁ διαδικτυακός μας χῶρος θά εἶναι ἀνοιχτός γιά ὁποιαδήποτε δημοσίευση σχετική μέ τήν ἐκπαίδευση. Γιά ἀνταλλαγή χρήσιμων ἀπόψεων μεταξύ τῶν ἐκπαιδευτικῶν σέ θέματα πρακτικά καί θεωρητικά, ἐπίκαιρα ἀλλά καί διαχρονικά. Γιά παροχή βοήθειας σέ μαθητές• καί ὄχι μόνο ἐπάνω στά μαθήματα. Γιά ὁδηγίες πρός τούς γονεῖς σέ θέματα σχολικά καί παιδαγωγικά. Γιά ὁτιδήποτε καλό τό ὁποῖο θά μποροῦσε νά φανεῖ χρήσιμο στήν ἐκπαιδευτική πράξη καί σέ κάθε γνωστικό ἀντικείμενο. Φυσικά, πάντοτε μέσα σέ κλίμα εὐπρέπειας, ἀγάπης καί σεβασμοῦ πρός ὅλους.
Ὁ Θεός ἄς εὐλογήσει τήν προσπάθειά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου