Κύριε Διευθυντά,
Τὸ παρακάτω κείμενο γράφτηκε μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀνακοίνωση τῆς συμπροσευχῆς στὴν πόλη τῆς Θεσσαλονίκης, ὅπως χαρακτηριστικὰ ἐλέχθη, μεταξὺ διαφόρων «Ἐκκλησιῶν» καὶ ἄλλων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν, διότι κρίνεται ἀναγκαία ἡ διευκρίνηση ὁρισμένων πραγμάτων.
«Ὡς Ἐκκλησία νοεῖται ἡ κοινωνία ὅλων ἐκείνων, ποὺ ὁμολογοῦν τὴν ὀρθὴ πίστη γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ καὶ δι᾽ αὐτοῦ μὲ τὴν ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους καὶ μὲ τὸν Θεὸ Πατέρα σ᾽ ἕνα σῶμα»...
Σύμφωνα μὲ τὸν ἀνωτέρω ὁρισμὸ εἶναι εὔκολο θεωρῶ, νὰ καταλάβει κάθε νοήμων ἄνθρωπος, πὼς ἀφ᾽ ἑνὸς Ἐκκλησία συνιστᾶ μόνον ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου οἱ λεγόμενες ''χριστιανικὲς'' ὁμολογίες δὲν εἶναι καὶ δὲν πρέπει νὰ κατονομάζονται ὡς χριστιανικές, διότι ἐξαιτίας ἔλλειψης Ἁγιοπνευματικῆς ἐμπειρίας–βιώματος καὶ ἐνίοτε σκοπίμως, μὲ τὶς αἱρετικές τους ἑρμηνεῖες κατασυκοφαντοῦν τὸ πρόσωπο καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ. Σὲ κάθε Θεία Λειτουργία ὁμολογοῦμε Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν πράγμα, τὸ ὁποῖο καθιστᾶ τοὺς οἰκουμενιστὲς ψεῦτες, καθ᾽ ὅτι δὲν πιστεύουν αὐτό, ποὺ τὰ χείλη τοὺς λένε (γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε μιλοῦν περὶ ἀναγκαίας ἀλληλοσυμπληρώσεως καὶ θεωρίας τῶν κλάδων), ἀλλὰ καὶ θεατρίνους, ποὺ ἁπλῶς ὑποδύονται τὸν ρόλο τοῦ λειτουργοῦ μὴ ἔχοντας συναίσθηση τῆς ποιμαντικῆς τους εὐθύνης καὶ τῆς ἀποστολῆς τους.
Προβάλλεται ὡς ἐφαλτήριο τέτοιων ἀπαράδεκτων ἐκδηλώσεων ἡ ἀγάπη! Ἀπὸ Ἀρχιερεῖς (κυρίως), οἱ ὁποῖοι γιὰ τὴν παραμικρὴ διοικητικὴ διαφορὰ μεταξύ τους ἀλληλοεπιβάλλουν ποινὲς ἀκοινωνησίας! Σ᾽ αὐτὸ τὸ σημεῖο θὰ ἤθελα νὰ θέσω καὶ τὸ ἑξῆς ἐρώτημα:
Ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἀγαπολόγοι φαντάζονται ὅτι ἔχουν περισσότερη ἀγάπη καὶ ἀπὸ τὸν Εὐαγγελιστὴ τῆς ἀγάπης Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος στὴν Ἀποκάλυψή του ὀνομάζει τοὺς αἱρετικοὺς συναγωγή τοῦ σατανᾶ; Ἂς μὴ παρασυρόμαστε ἀπὸ ἄτομα, τὰ ὁποῖα ξεπουλοῦν πίστη, παράδοση καὶ Ὀρθοδοξία γυμνῇ τῇ κεφαλῇ καὶ ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ.Ἔχουμε ὡς παραδείγματα τοὺς Ἁγίους μας, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονταν ἐνάντια σὲ κάθε εἴδους συγκρητισμό. Αὐτοὺς πρέπει καὶ ἐμεῖς νὰ μιμούμαστε. ΠΟΥΘΕΝΑ δὲν ἀναφέρεται περίπτωση συμπροσευχῆς, ἀλλὰ ἀντιθέτως ΡΗΤΩΣ μᾶς τὸ ἀπαγορεύουν, ὥστε, ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος, οἱ πιστοὶ νὰ μὴ λάβουν λάθος μηνύματα. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ μόνη ἀληθινὴ Σωστικὴ Κιβωτός, μέσα στὴν ὁποία συνειδητὰ ἐπιλέγουμε νὰ ζοῦμε καὶ νὰ διακονοῦμε, διότι νιώθουμε τὴν διδασκαλία της, νὰ μᾶς γεμίζει μὲ πληρότητα, νόημα καὶ προσανατολισμὸ βίου. Ὁποῖος δὲν πιστεύει σ᾽ ὅλα αὐτὰ εἶναι προσωπικό του δικαίωμα καὶ ἐπιλογή του, ἀλλὰ εἶναι καὶ ὑποχρέωσή του νὰ μὴ σκανδαλίζει τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ.
Τελειώνοντας θὰ ἤθελα νὰ παραθέσω κάποιους στίχους ἀπὸ κείμενο τοῦ Φ. Κόντογλου πρὸς ὅλους αὐτούς, ποὺ θέλουν τὴν Ὀρθοδοξία ἕνα κουφάρι χωρὶς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρὶς μυρωδιά. «Ἡ ἀλήθεια θέλει κότσια, πόλεμο, ἀγώνα! Νὰ γίνετε ὅλοι ἀγωνιστές, ὁ καθένας στὸ μέρος ποὺ τοῦ ἔλαχε. Ὅποιος πιστεύει βρίσκει λόγια νὰ ὑπερασπιστεῖ τὴν πίστη του...».
Βασίλειος Τουλουμτσῆς
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 17/2/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου