ΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ
(4ον)
Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Πόσο θὰ εἶχε ἀλλάξει ὁ κόσμος, ἂν οἱ χριστιανοὶ ἦταν ἄξιοι καὶ τηροῦσαν στὴ ζωή τους τὶς ἐντολὲς τοῦ Εὐαγγελίου. Αὐτοὺς θὰ ἀναζητοῦσαν ὅλοι οἱ ἄλλοι καὶ ἀπὸ τὸ παράδειγμά τους θὰ ὁδηγοῦνταν στὴ σωτηρία. Ὅμως αὐτὸ δὲν συμβαίνει. Ὑπάρχουν ὡστόσο μεμονωμένοι ἄνθρωποι σὲ πολλὰ μέρη τοῦ κόσμου, ποὺ δίνουν τὴ μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ καὶ ἕλκουν πλήθη λαοῦ κοντά τους. Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἔλεγε συχνά: «Ὅταν ὑπάρχει συνέπεια στὴ ζωή μας καὶ πίσω ἀπὸ τὸν ἥλιο νὰ κρυφτοῦμε, θὰ μᾶς βρεῖ ὁ κόσμος».
Εἶναι πνευματικὸ κατόρθωμα νὰ μπορεῖ ὁ ἁπλὸς ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ νὰ συνδυάζει τὴν ἐργασία του μὲ τὴν προσευχή. Ἐλάχιστοι εἶναι αὐτοί, ποὺ τὸ πετυχαίνουν. Οἱ περισσότεροι καταπονοῦνται στὸν ἐπαγγελματικό τους χῶρο καὶ δὲν ἔχουν διάθεση γιὰ κάτι ἄλλο. Περιμένουν πότε θὰ περάσει ἡ ὥρα, γιὰ νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὸ βάσανο τῆς ἐργασίας...
Ὁ Γέροντας ὑποδείκνυε ἕνα τρόπο πνευματικῆς ἀξιοποίησης τοῦ χρόνου ἐργασίας, ἀπευθυνόμενος πρωτίστως στοὺς μοναχούς, χωρὶς νὰ ἀποκλείει κάτι παρόμοιο καὶ στοὺς κοσμικούς, ποὺ ἔχουν πνευματικὰ ἐνδιαφέροντα. Ἔλεγε: «Ὅταν ἐργάζεστε, τὰ χέρια νὰ εἶναι στὴ δουλειὰ καὶ ὁ νοῦς στὸ Θεό. Νὰ σταματᾶτε κάθε μία ὥρα, νὰ κάνετε λίγη προσευχὴ καὶ μετὰ πάλι ἐργασία. Νὰ ἔχετε ἀνοιχτὸ ἕνα βιβλίο στὸ κελί. Νὰ μπαίνετε μέσα νὰ διαβάζετε λίγο, νὰ μαζεύεται ὁ νοῦς καὶ πάλι ἐργασία• λίγο κομποσχοίνι καὶ πάλι ἐργασία. Νὰ μὴ ἐργαζόμαστε ἐμεῖς οἱ καλόγεροι σὰν κοσμικοί».
Εἶπε ὁ Γέροντας: «Πρέπει νὰ μάθουμε τὸ τυπικὸ τοῦ Παραδείσου, ποὺ εἶναι ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή».
Εἶπε ὁ Γέροντας: «Ὁ διάβολος ἅπλωσε τρία πλοκάμια, γιὰ νὰ πιάσει ὅλο τὸν κόσμο. Τοὺς πλούσιους νὰ τοὺς πιάσει μὲ τὴ μασωνία, τοὺς φτωχοὺς μὲ τὸν κομμουνισμὸ καὶ αὐτούς, ποὺ θρησκεύουν μὲ τὸν οἰκουμενισμό».
Μερικοὶ πνευματικοὶ στὸν κόσμο καὶ μερικοὶ γέροντες στὰ μοναστήρια ἐνεργοῦν μὲ ἀδιάκριτο τρόπο, κάποτε καὶ παράλογο, γιατὶ ἔχουν κρυφὸ ἐγωϊσμὸ καὶ νομίζουν ὅτι οἱ ἀποφάσεις τους εἶναι πάντα ὀρθὲς καὶ θεοφιλεῖς, ἀφοῦ οἱ ἴδιοι εἶναι πνευματικοὶ ἀγωνιστές. Ἡ πλάνη τους αὐτὴ ἔχει δυσάρεστα ἀποτελέσματα στὰ πνευματικά τους τέκνα. Ὁ Γέροντας διηγόταν ἕνα σχετικὸ περιστατικό: «Δὲν πρέπει νὰ μπερδεύουμε τὸ μέσον μὲ τὴν ἐνέργειαν τοῦ Θεοῦ. Νά, ἦταν ἕνας Γέροντας στὴν Προβάτα καὶ εἶχε σαρκικὸ πόλεμο. Ἔκανε ἄσκηση, καὶ γιὰ ν᾽ ἀπαλλαγεῖ, πῆρε μιὰ πέτρα καὶ χτυποῦσε τὸ κεφάλι του, γιὰ νὰ τὸν ἐλεήσει ὁ Θεός. Πράγματι, ὁ Θεὸς βλέποντας τὸν πολὺ κόπο τὸν ἐλέησε, ἀλλὰ αὐτὸς κατέληξε στὸ συμπέρασμα ὅτι τὸ χτύπημα τῆς πέτρας στὸ κεφάλι ἀπαλλάσσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τοὺς πονηροὺς λογισμούς. Καὶ ὅταν οἱ ὑποτακτικοί του εἶχαν λογισμούς, ἔπαιρνε μία πέτρα καὶ τοὺς χτυποῦσε στὸ κεφάλι• ἐπειδὴ δὲ τὰ κεφαλάκια τῶν παιδιῶν ἦταν τρυφερά, καταντοῦσαν τὰ παιδιὰ ἀπ᾽ τὸ πολὺ χτύπημα ἠλίθια. Γι᾽ αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ μπερδεύουμε τὸ μέσον, ποὺ χρησιμοποιοῦμε ἐμεῖς, μὲ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ».
Οἱ πιστοὶ καταφεύγουν στοὺς ἐνάρετους κληρικοὺς καὶ μοναχοὺς προκειμένου νὰ τοὺς συμβουλευτοῦν γιὰ διάφορα θέματα καὶ προβλήματα, ποὺ ἀντιμετωπίζουν. Μερικοὶ μάλιστα, ἀγωνιώδεις καὶ ὀλιγόπιστοι καθὼς εἶναι, γιὰ τὸ ἴδιο θέμα πηγαίνουν σὲ πολλοὺς πνευματικοὺς καὶ παθαίνουν σύγχυση, ἀφοῦ ἀκοῦν πολλὲς διαφορετικὲς ἀπόψεις. Τὸ ὀρθὸ εἶναι νὰ ἐμπιστεύονται μόνο ἕναν κληρικὸ καὶ νὰ δέχονται ὅσα τοὺς πεῖ χωρὶς καμιὰ
ἐπιφύλαξη. Ἐὰν ὑπάρχει ἡ ἀγαθὴ προαίρεση καὶ ἡ πίστη στὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὅλα ἐξομαλύνονται. Πρέπει δὲ νὰ γνωρίζουν ὅτι «ὁ καθένας ἑρμηνεύει κάτι ἀνάλογα μὲ τὴν πνευματική του κατάσταση», ὅπως ἔλεγε ὁ Γέροντας Παΐσιος.
Εἶπε ὁ Γέροντας: «Κατάνυξη εἶναι ἡ ἐσωτερικὴ πνευματικὴ ἀλλοίωση κατὰ τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς. Πρέπει νὰ ζεῖ κανεὶς τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ. Τότε κατακλύζεται ἀπὸ εὐγνωμοσύνη, διότι ὅλα τὰ βλέπει ὡς εὐλογία τοῦ Θεοῦ».
Πηγή:Ορθόδοξος Τύπος, 11/5/2012
Διαβάστε και
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου