Ιωάννης Τάτσης, Ενώπιον κρίσιμης υπουργικής απόφασης για τα Θρησκευτικά

ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: alfavita.gr

Ενώπιον κρίσιμης υπουργικής απόφασης για τα Θρησκευτικά

του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου

Η έναρξη του νέου σχολικού έτους δημιούργησε ερωτήματα σχετικά με το μέλλον του μαθήματος των Θρησκευτικών, που ζητούν σαφή απάντηση από τον αρμόδιο Υπουργό Παιδείας. Η πιλοτική εφαρμογή του νέου Προγράμματος Σπουδών (ΠΣ) για τα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου συνεχίζεται παρά τις εντεινόμενες αντιδράσεις για το περιεχόμενο του και το νέο θρησκειολογικό προσανατολισμό που προσδίδει στο μάθημα.

Ο Υπουργός Παιδείας θα κληθεί σύντομα να λάβει αποφάσεις για το περιεχόμενο και το χαρακτήρα του μαθήματος και έχει δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να αποφασίσει την εφαρμογή του νέου ΠΣ σε όλα τα σχολεία της χώρας από την επόμενη σχολική χρονιά 2013-2014. Μια τέτοια επιλογή θα τον καταστήσει απλό διεκπεραιωτή αποφάσεων που έλαβε η προηγούμενη διακυβέρνηση του σήμερα διαλυόμενου ΠΑΣΟΚ, η οποία προετοίμασε σε αρμονική συνεργασία με νεωτεριστές θεολόγους το ουδετερόθρησκο σχολείο.

Στην περίπτωση αυτή ο Υπουργός θα χρεωθεί την ευθύνη για το οριστικό τέλος του ορθόδοξου μαθήματος των Θρησκευτικών και την αντικατάστασή του από ένα άχρωμο θρησκειολογικό με περιεχόμενο συγκρητιστικό.

Η άλλη επιλογή του Υπουργού είναι η οριστική απόσυρση του νέου ΠΣ και η διατήρηση του ορθόδοξου χριστιανικού μαθήματος. Στη δεύτερη αυτή περίπτωση θα βρεθεί αντιμέτωπος με ενστάσεις από τα μέλη της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων που εκπόνησαν το νέο ΠΣ οι οποίοι, εκτός των διαβεβαιώσεων για τον ορθόδοξο χαρακτήρα του προγράμματος τους, θα προβάλλουν τις δυσκολίες που προέρχονται από την ένταξη και χρηματοδότησή του όλου έργου από το ΕΣΠΑ. Όπως όμως αναφέρεται σε έγγραφο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (με αριθμ. πρωτ. 806 και ημερομηνία 20/2/2012) που αφορά στην εκπόνηση των Προγραμμάτων Σπουδών προβλέπεται μεταξύ άλλων «Κριτική ανάγνωση/αξιολόγηση των Προγραμμάτων Σπουδών υποχρεωτικής εκπαίδευσης (Νηπιαγωγείου, Δημοτικού, Γυμνασίου) από εξωτερικούς εμπειρογνώμονες» και δίνεται επιπλέον η δυνατότητα για «Ριζική αναμόρφωση Προγραμμάτων Σπουδών κατά τη διάρκεια ή μετά την Πιλοτική Εφαρμογή τους». Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο «Για τις περιπτώσεις που κατά τη διάρκεια ή μετά την Πιλοτική Εφαρμογή των νέων προγραμμάτων σπουδών, διαπιστωθεί η ανάγκη ριζικής αναμόρφωσης του Π.Σ. επιστημονικού πεδίου ή γνωστικού αντικειμένου μιας βαθμίδας εκπαίδευσης ή όλων των βαθμίδων υποχρεωτικής εκπαίδευσης, η εργασία αυτή ανατίθεται σε εξωτερικούς εμπειρογνώμονες». Με βάση την πρόβλεψη αυτή η απόσυρση του πιλοτικά εφαρμοζόμενου νέου ΠΣ μπορεί να συνοδευτεί από την εκπόνηση άλλου που θα διατηρεί και θα ενισχύει τον αγιογραφικό και αγιοπατερικό χριστιανικό χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Τελικά, το όλο ζήτημα βρίσκεται στα πρόσωπα τα οποία θα εμπιστευθεί ο Υπουργός Παιδείας και στην εργασία των οποίων θα στηρίξει το μέλλον του θρησκευτικού μαθήματος. Δεν αγνοεί βεβαίως ο Υπουργός την ύπαρξη νεωτεριστών και «μεταπατερικών» θεολόγων στους θεολογικούς κύκλους της Ελλάδος. Προλογίζοντας άλλωστε την Ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς για την «πατερική θεολογία και την μεταπατερική αίρεση» στις 15/2/2012 ο Υπουργός κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είχε τονίσει: «Ο δρόμος της επανεύρεσης της ταυτότητας μας περνάει και μέσα από τις μεγάλες μορφές και τις διδαχές των Πατέρων της Εκκλησίας μας. Οι Πατέρες της Εκκλησίας έρχονται να νοηματοδοτήσουν την κοινή πορεία του Έθνους μας στον 21ο αιώνα. Ο πολιτικός μεταπρατισμός που είναι εφήμερος και επίκαιρος στη χώρα μας και πρεσβεύεται από διάφορους διανοούμενους από τη μια αλλά και η μεταπατερική θεολογία που πρεσβεύουν κάποιοι θεολόγοι από την άλλη δεν υπηρετούν το σκοπό της εθνικής ενότητας. Κι αυτό γιατί γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει ο όρος αίρεση στην ελληνική γλώσσα. Σημαίνει την κατάτμηση, την κατάτμηση της αλήθειας, την προτίμηση μέρους της αλήθειας εις βάρος όλης της αλήθειας, της καθολικής αλήθειας. Και σ’ αυτές τις στιγμές δεν έχουμε το περιθώριο να κάνουμε καμία έκπτωση από την ακεραιότητα της αλήθειας. Γιατί η αλήθεια είναι ο μόνος δρόμος για τη σωτηρία».

Αυτό που τώρα είναι αναγκαίο να αντιληφθεί ο Υπουργός είναι ότι πολλοί από αυτούς τους «μεταπατερικούς» θεολόγους βρίσκονται σε καίριες θέσεις του Υπουργείου του και μετείχαν κατ’ αποκλειστικότητα στην εκπόνηση του νέου ΠΣ για τα Θρησκευτικά. Το προϊόν της εργασίας τους ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων θεολόγων, ιεραρχών ακόμη και μοναχών του Αγίου Όρους. Απαιτείται τώρα γενναία πολιτική απόφαση απόσυρσης του ΠΣ για τα Θρησκευτικά αλλά και αντικατάσταση των προσώπων που θα καθορίσουν το περιεχόμενο του μαθήματος.