23/1/15

Ανάξιοι του "Έχει ο Θεός"

ΑΝΑΞΙΟΙ ΤΟΥ «ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ»
 Ες τήν ποχήν μας μαρτία χει κατακλύσει τά πάντα: Πόρνοι, μοιχοί, παιδεραστές, αμομεκτες, μοφυλόφιλοι, δολοφόνοι, μποροι ναρκωτικν... Μεταμοσχεύσεις καί μπορία ζωτικν ργάνων πό «γκεφαλικά νεκρούς», δηλαδή πό ζντες, πειρες μητέρες παιδοκτόνες λόγ τν μβλώσεων, διαφθορά, παρανομία... νθρωποι δίχως Χριστόν.
Τόν νθρωπον, λέγει ριστοτέλης, τόν ξεχωρίζουν πό τό ζον δύο πράγματα, τό γέλιον καί ντροπή. Τό ζον δέν γελάει ποτέ καί δέν ντρέπεται διά τίποτε.
νθρωπος πού δέν γελάει ποτέ, ρέπει πρός τήν ψυχοπάθειαν. Καί κενος πού δέν ντρέπεται διά τίποτε, ρέπει πρός τήν ποκτήνωσιν.
κοινωνία μας παρτίζεται καί πό κάποιους νθρώπους-γριανθρώπους δίχως ντροπήν, μέ συμπεριφορές πάνθρωπες, ψυχοπαθητικές, μέ δυσεύρετα τά γι χαμόγελα.
 κόμη καί μικρά παιδιά πάρχουν, δίχως γνότητα, προχωρημένα πρίν τήν ραν των. Εναι τά δικα πρώϊμα ''χαϊβάνια''...
«Στρατεύματα κατοχς», προδοσία τς Πίστεως, θνοκτονία, φελληνισμός, ποδόμησις τς παιδείας, τν παραδόσεων, τς στορίας, τς γλώσσης, οκογενειοκτονία, κοινωνική καί οκονομική ξαθλίωσις, κλπ.  Τά νειρα διά μίαν καλυτέραν ζωήν παγορεύονται αστηρς.
Νόμοι ντιρατσιστικοί, νεκεν δθεν νθρωπίνων δικαιωμάτων, ξαιρουμένων μως τν λληνορθοδόξων δικαιωμάτων. Θεατές σταυρωμένων, ποκεφαλισμένων, κλπ., συνανθρώπων μας, Χριστιανν καί μή. θλιότης! Προώθησις λαθρομεταναστν καί δή το σλάμ ες τήν λλάδα. Διδασκαλία το ντιχρίστου σλάμ ες τά ρθόδοξα θεολογικά σπουδαστήρια, νεγέρσεις τζαμιν, «ναργιλέδες» καί μύρια λλα.
Καί μέσα ες λα ατά, ταύτην τήν ποχήν, κάποιοι νειρεύονται τήν Πόλιν. Ο Τζιχαντιστές ραματίζονται τήν Δύσιν καί κάποιοι λληνες τήν Πόλιν.
λα ατά αξάνονται καί πληθύνονται καί κατακυριεύουν, πειδή προστατεύονται, προωθονται καί νομιμοποιονται διά νθελληνικν καί ντιχρίστων νόμων, νευ διαματυρίας, λέγχου, περασπίσεως τς Πίστεως καί τς Πατρίδος... Καί μετά πό λα ατά, κούγεται πδός: '' χει Θεός''!
λα μως ατά εναι ποτέλεσμα κυρίως τς μαρτίας καί τς μετανοησίας μας. ν εχαμε μετάνοια, θά στεκαν καί τά πόλοιπα ες τήν σωστήν των βάσιν.
πιβάλλεται νά μετανοήσωμε, στω καί τήν στάτην στιγμήν, τώρα δηλαδή. Καί, φ σον μετανοήσωμε, τότε ξίως νά κστομίσωμε τό «χει Θεός». Καί τότε θά « χ Θεός».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)