Πρωτοπρ. Άγγελος Αγγελακόπουλος, Το πραγματικό πρόσωπο της ψευδοαγίας του Βατικανού μητέρας Τερέζας

Ἐν Πειραιεῖ 30-9-2016

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΕΡΕΖΑΣ 

Πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Καλλιπόλεως Πειραιῶς

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία κρατᾶ τά αὐθεντικά στοιχεῖα ἀνακηρύξεως τῶν Ἁγίων της.

Πιστεύει στό δόγμα τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ καί στήν ἄκτιστη Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖο, ὡς Θεός, ἀναδεικνύει τούς Ἁγίους. Στήν Ὀρθοδοξία τηροῦνται ὁρισμένες ἁγιολογικές προϋποθέσεις καί κριτήρια, μέ τίς ὁποῖες ἡ Ἐκκλησία, ὡς Σῶμα Χριστοῦ, προχωρᾶ στήν ἁγιοκατάταξη, ὅπως εἶναι : α) ἡ πράξη ἀνακήρυξης ἀπό τήν τοπική κοινωνία, ἡ ὁποία ὀμολογεῖ ὡς σῶμα ὅτι ὁ ὑποψήφιος πρός ἁγιοκατάταξη ἔχει φτάσει στόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί στή θέωση, δηλ. ἡ ἀναγνώρισή του ἀπό τόν πιστό λαό, ἡ φωνή τοῦ λαοῦ (vox populi), β) τό ὀρθόδοξο φρόνημα, δηλ. ἡ Ὀρθοδοξία του, γ) ὁ ἅγιος καί ἐνάρετος βίος, δηλ. ἡ ὀρθοπραξία του, δ) τό μαρτύριο,                       ε) τό λείψανο καί ἡ κατάσταση τοῦ λειψάνου, δηλ. κατά πόσο εἶναι αὐτό ἀκέραιο, ὑπερβαίνοντας τήν φθορά τοῦ χρόνου. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, μπορεῖ νά διαλυθεῖ τό λείψανο, ἀλλά νά ὑπάρχει ἐκπομπή εὐωδίας. Αὐτά εἶναι ἔκτακτα στοιχεῖα, πού μαρτυροῦν περί τῆς ἁγιότητας. Χωρίς λείψανο μέ αὐτές τίς ἰδιότητες καί χωρίς τήν ὕπαρξη θαυμάτων δέν ἀνακηρύσσεται κάποιος Ἅγιος, καί στ) ἡ τέλεση θαυμάτων. Ἅγιος, πού δέν θαυματουργεῖ, δέν θεωρεῖται Ἅγιος. Δέν ἔχει σημασία, ἐάν εἶναι κάποιος εὐσεβής, καλός καί ὑπάκουος, ἀλλά ἄν φανερώνει τήν Χάριν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, πού ἐνοικεῖ μέσα του, ἄν ἔχει γίνει ὁ ἄνθρωπος Ναός τοῦ Θείου Πνεύματος. Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κάνουμε λόγο γιά ἀναγνώριση καί ἀνακήρυξη τῆς ἤδη ὑπαρχούσης ἁγιότητος ἑνός κεκοιμημένου μέλους τῆς Ἐκκλησίας. Μέ τόν ὅρο «ἀναγνώριση» ἐννοοῦμε τήν ἰδιαίτερη ἐν Χριστῷ ἀποδοχή καί τιμή, πού αὐθόρμητα ἀποδίδει τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας σέ ὁρισμένα κεκοιμημένα μέλη της, τά ὁποία ξεχώρισαν γιά τήν ἀφοσίωσή τους στόν Θεό. Μετά τήν ἀναγνώριση, ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ἐγγράφει τά μέλη αὐτά στό ἑορτολόγιο, τά προβάλλει στούς πιστούς καί τούς προτρέπει νά τά τιμοῦν καί νά τά μιμοῦνται[1].

Ἀντιθέτως, ἡ ἀνακήρυξη ἁγίων στήν αἱρετική θρησκευτική παρασυναγωγή τοῦ Παπισμοῦ ἀπό τό Σχίσμα κι ἔπειτα ἔχει χάσει τά στοιχεῖα καί τά κριτήρια τῆς ἀρχαίας πατερικῆς παραδόσεως. Μία ἀπό τίς μεγαλύτερες αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὅτι ἀποδίδει στόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό κτιστές ἐνέργειες. Οἱ Παπικοί (καί οἱ Προτεστάντες) πιστεύουν ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι κτιστή (κτιστή Χάρις). Αὐτό ἔρχεται ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἄλλης δεινῆς αἱρέσεως τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ (Filioque). Ὅμως, κτιστές ἐνέργειες ἔχουν μόνο τά κτίσματα. Ὁ ἄκτιστος Τριαδικός Θεός ἔχει ἄκτιστες ἐνέργειες. Ἐφόσον ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι κτιστή, τό Ἅγιον Πνεῦμα δέν εἶναι Θεός καί ἑπομένως δέν μπορεῖ νά ἀναδεικνύει Ἁγίους. Γι'αὐτό τούς Ἁγίους στό Βατικανό τούς ἀναδεικνύει μόνο ὁ Πάπας, ἀντικαθιστώντας τό ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Στόν Παπισμό συγκροτεῖται ἕνα δικαστήριο, στό ὁποῖο προεδρεύει ὁ ἑκάστοτε Πάπας, ὅπου βάσει αὐτοῦ κρίνεται, ἐάν πρέπει νά ἁγιοποιηθεῖ ἕνα πρόσωπο ἤ ὄχι. Ἀπό τή μιά πλευρά βρίσκεται ὁ δικηγόρος τοῦ διαβόλου (advocatus diavoli), ὁ ὁποῖος παρουσιάζει ὅλα τά ἀρνητικά στοιχεῖα, πού τυχόν ὑπάρχουν γιά τό συγκεκριμένο πρόσωπο, καί ἀπό τήν ἄλλη ὁ συνήγορος ὑπεράσπισης. Στό τέλος, βεβαίως, ἐπιβάλλεται πάντοτε ἡ θέληση τοῦ Πάπα. Σύμφωνα μέ τόν Εὐγένιο Βούλγαρη, στόν Παπισμό ἰσχυρίζονται ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχουν ἅγιοι στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μετά τό Σχίσμα, διότι μετά ἀπ'αὐτό ἡ θεία Χάρις ἐγκατέλειψε τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀνατολῆς, καί ὅτι μόνο ὁ Πάπας ἔχει τήν ἐξουσία νά ἀνακηρύττει ἁγίους[2]. Τά τελευταῖα χρόνια παρουσιάστηκε ἡ παπική ἄποψη ὅτι εἶναι ἀναγκαῖο νά περάσουν ἑκατό ἤ τουλάχιστον πενήντα χρόνια ἀπό τήν κοίμηση κάποιου, γιά νά ἀναγνωριστεῖ ὡς ἅγιος. Ἡ ἄποψη αὐτή ἐξ ὀρθοδόξου ἐπόψεως δέν εἶναι ὀρθή καί δέν μαρτυρεῖται ἀπό τήν παράδοση. Τέλος, στόν Παπισμό γίνεται λόγος γιά «ἁγιοποίηση» ἑνός κεκοιμημένου μέλους ἀπό τόν Πάπα. Ὅμως, ὁ ὄρος «ἁγιοποίηση» εἶναι ἀπαράδεκτος γιά τούς Ὀρθοδόξους, δεδομένου ὅτι προϋποθέτει δικανικές καί ἐκκλησιολογικές θέσεις, πού εἶναι ξένες πρός τήν Ὀρθόδοξη παράδοση. Μόνον ὁ Θεός ἁγιοποιεῖ. Ὄχι ὁ  Πάπας. Ὁ ἄνθρωπος στή συνέχεια ἀναγνωρίζει καί ἀνακηρύττει αὐτή την ἁγιότητα.

Τήν ἀνωτέρω μηχανή ἁγιοποιήσεων τοῦ Βατικανοῦ ἔβαλε σέ λειτουργία στίς ἡμέρες μας ἡ πρόσφατη «ἁγιοποίηση», πού ἔκανε ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας Φραγκίσκος, στίς 4-9-2016, τῆς Μητέρας Τερέζας, μιᾶς παπικῆς μοναχῆς, πού ἔδρασε στήν Καλκοῦτα.

Ἐπ’εὐκαιρίᾳ τῆς ἀναφορᾶς στόν μοναχισμό, θά πρέπει νά ἐπισημανθεῖ ὅτι τόσο ὁ μοναχισμός ὅσο καί ὁ ἐρημιτισμός στήν Δύση δέν ἔχουν καμμία σχέση μέ τόν ὀρθόδοξο ἀνατολικό μοναχισμό καί ἐρημιτισμό. Ὁ Παπισμός εὐνόησε τήν διαμόρφωση μοναχικῶν ταγμάτων (Δομινικανῶν, Φραγκισκανῶν κ.ἄ.), τά ὁποία εἶναι διασκορπισμένα σέ διάφορες περιοχές, ἀλλά ἔχουν ἑνιαία ὀργάνωση καί ὑπάγονται στήν κεντρική ἐξουσία. Ἀκόμη, χαρακτηρίζονται συνήθως γιά τήν ἐξειδίκευσή τους σέ κάποια ἰδιαίτερη ἀποστολή (π.χ. φιλανθρωπική δράση) καί διακρίνονται ἐξωτερικά ἀπό τήν διαφορετική ἐνδυμασία τους. Τά μοναχικά τάγματα ἦταν καί παραμένουν ἄγνωστα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, γιατί ἡ ὅλη δομή τους προϋποθέτει ἐντελῶς διαφορετική θεώρηση τῆς Ἐκκλησίας. Γενικά ὁ μοναχισμός στή Δύση τοποθετεῖται στήν ὑπηρεσία κάποιου κοινωνικοῦ σκοποῦ, δηλαδή εἶναι κυρίως ὀργανωτικός, ἐνῶ στήν Ἀνατολή εἶναι κυρίως ἐκφραστικός καί ἔχει ὡς κύριο σκοπό τήν προσευχή, τήν ὑπακοή, τήν ἀκτημοσύνη, τήν παρθενία, τήν κάθαρση ἀπό τά πάθη, τόν φωτισμό, τήν θέωση, τήν ὁμολογία καί τήν ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἔναντι τῶν ποικίλλων αἱρέσεων. Στό ἴδιο πλαίσιο κινεῖται καί ὁ ἐρημιτισμός, ὁ ὁποῖος ἔχει μεταλλαχθεῖ σέ κάποιο εἶδος κοινωνικοῦ ἐρημιτισμοῦ. Οὐσιαστικά ὁ ἐρημιτισμός στή Δύση, ἄν δέν ἔχει ἐκλείψει, ἔχει ἐξασθενήσει[3]. Θά πρέπει, ἐπίσης, νά ἀναφερθεῖ ὅτι ἡ ἰδιότητα τοῦ μοναχοῦ στόν Παπισμό δέν θεωρεῖται ὅτι εἶναι ἰσόβια, ἀλλά ἐπιτρέπεται ὁ παπικός μοναχός ὅποτε θέλει νά ἀποποιηθεῖ τήν μοναχική του ἰδιότητα καί ἐν συνεχεία νά ἔλθει εἰς γάμου κοινωνίαν, χωρίς καθόλου συνέπειες, πράγμα ἐντελῶς ἀπαράδεκτο ἐξ ὀρθοδόξου ἐπόψεως.   

Ἐπανερχόμενοι στήν Μητέρα Τερέζα, θά πρέπει νά τονισθεῖ μέ ἔμφαση ὅτι πολλοί ἐρευνητές, ἱστορικοί ἀκόμα καί πανεπιστημιακοί ἔχουν ἐκφράσει τίς ἀμφιβολίες τους γιά τίς μεθόδους, πού χρησιμοποιοῦσε, ἀλλά καί γιά τίς σχέσεις, πού διατηροῦσε μέ πολιτικούς καί οἰκονομικούς παράγοντες[4], οἱ ὁποῖες δέν ἔχουν ὡς σήμερα διαψευσθεῖ.

Κατά τη διάρκεια της ζωῆς της ἀλλά καί μετά τόν θάνατό της, ἡ Μητέρα Τερέζα εἶχε ἐπικριθεῖ, ἐπειδή δέν χρησιμοποίησε τήν ἐπιρροή της στούς πολιτικούς ἡγέτες καί δέν ἐπιτέθηκε στίς ρίζες τῆς φτώχειας στόν κόσμο. Γραπτά της, πού δημοσιεύτηκαν τά τελευταία χρόνια, ἀποκάλυψαν ὅτι, κατά τό μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς της, αἰσθανόταν ὅτι ὁ Θεός τήν εἶχε ἀπορρίψει καί ἡ πίστη της εἶχε κλονιστεῖ τόσο, πού εἶχε φτάσει στό σημεῖο νά ἀμφισβητεῖ τήν ὕπαρξη Του[5].

Ἡ συγκεκριμένη ἀπόφαση τοῦ Βατικανοῦ περί ἁγιοποιήσεως τῆς Μητέρας Τερέζας ἔχει προκαλέσει ἀντιδράσεις, καθώς δέν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι, πού θεωροῦν ὅτι ἡ Μητέρα Τερέζα καί το κίνημά της «Missionaries of Charity» δέν βοήθησαν τήν ἐξάλειψη τῆς φτώχειας, ἀλλά ἔφεραν τά ἀκριβῶς ἀντίθετα ἀποτελέσματα. Ἀκόμα, ἡ ἴδια ἔχει κατηγορηθεῖ ὅτι βάπτιζε ἑτοιμοθάνατους ἀνθρώπους, χωρίς νά ἀναλογίζεται τήν πίστη τους σέ ἄλλη θρησκεία. Ὑπενθυμίζεται ὅτι τό 2003 εἶχε ἐκδοθεῖ βιβλίο μέ τίτλο «Μητέρα Τερέζα : Ἡ τελευταία ἐτυμηγορία», τό ὁποῖο βασιζόταν σέ μαρτυρίες ἀνθρώπων, πού συνεργάστηκαν μέ τήν Μητέρα Τερέζα, τό ὁποῖο ἀναφέρει ὅτι ὁ Μή Κερδοσκοπικός Ὀργανισμός (ΜΚΟ) «Missionaries of Charity» παρεῖχε ἐλλειπή ἰατροφαρμακευτική φροντίδα στούς φτωχούς, ἐπαναχρησιμοποιώντας ἀκόμα καί σύριγγες. Ὁ Christopher Hitchens, στό βιβλίο του «Ἱεραποστολική Στάση», ἀποκαλεῖ τήν Μητέρα Τερέζα «θρησκόληπτη» καί τήν κατηγορεῖ γιά συνεργασία μέ πολιτικούς. Στόχος της ἦταν, σύμφωνα μέ τόν ἴδιο, ἡ δημιουργία μιᾶς αἵρεσης καί ὄχι ἡ παροχή βοήθειας στούς φτωχούς[6].

Μιά νέα ἔρευνα Καναδῶν ἀκαδημαϊκῶν βάζει φωτιά στό Βατικανό καί ἀπειλεῖ νά γκρεμίσει τόν μύθο τῆς Μητέρας Τερέζας, καθώς ὑποστηρίζει ὅτι ἡ ἁγιοποίηση τῆς εἰκόνας της ἦταν περισσότερο ἐπικοινωνιακό κόλπο παρά πραγματικότητα. Σύμφωνα μέ αὐτή τήν ἔρευνα, ἡ Μητέρα Τερέζα ἔβρισκε «ὄμορφο» θέαμα τό νά ὑποφέρουν οἱ καταπιεσμένοι καί προτιμοῦσε περισσότερο νά προσεύχεται γιά τούς ἀρρώστους, παρά νά τούς προσφέρει πραγματική ἰατρική βοήθεια. Προσθέτουν, ἐπίσης, ὅτι τό Βατικανό «ἔριξε κάτω ἀπό τό χαλί» ὁρισμένες αἰτιάσεις γιά ὕποπτες συναλλαγές καί ἐπαφές, ὥστε νά παραμερίσει τήν ἀναγκαῖα χρονική περίοδο τῶν πέντε ἐτῶν μέχρι νά τήν «ἁγιοποιήσει». Ἕνας ἀπό τούς ἐρευνητές, ὁ Σέρζ Λαριβέ ἀπό τό Πανεπιστήμιο τοῦ Μόντρεαλ, ἐκφράζει συγκεκριμένες ἀπορίες, καθώς διερωτᾶται : «Δεδομένης τῆς φειδωλῆς διαχείρισης τῶν ἔργων τῆς Μητέρας Τερέζας μπορεῖ κανείς νά ἀναρωτηθεῖ ποῦ πῆγαν τά ἑκατομμύρια δολλάρια, πού προορίζονταν γιά τούς φτωχότερους τῶν φτωχῶν»; Ἡ ἐρευνητική αὐτή ἐργασία ὑποστηρίζει ὅτι ἡ φημισμένη καλόγρια εἶχε 517 ἀποστολές σέ 100 χῶρες, ἀλλά ἡ πλειοψηφία τους δέν εἶχε τή σωστή ἰατρική φροντίδα καί ἀρκετοί ἀφέθηκαν νά πεθάνουν. Προσθέτει, ἐπίσης, ὅτι τό Βατικανό ἀγνόησε τούς ἰσχυρισμούς ἑνός γιατροῦ, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐκφράσει σοβαρές ἀντιρρήσεις γιά ἕνα θαῦμα τῆς Μητέρας Τερέζας, ὅταν θεράπευσε μιά γυναίκα, πού εἶχε φυματίωση καί κύστη στίς ὠοθῆκες. Οἱ ἐρευνητές Κάρολ Σενεσάλ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀτάβα καί Ζενεβιέν Σενάρ ἀπό τό Πανεπιστήμιο τοῦ Μόντρεαλ ἔφτασαν, μαζί μέ τόν Λαριβέ, σέ αὐτά τά συμπεράσματα, ἐξετάζοντας τό 96% των ἔργων, πού ἔχουν δημοσιευθεῖ μέχρι τώρα γιά τή Μητέρα Τερέζα.

Σύμφωνα μέ τήν ἔρευνα, περίπου τό ἕνα τρίτο ἀπό τούς ἀσθενεῖς, πού πήγαιναν στά ἱδρύματά της, ἀφήνονταν στή μοίρα τους καί τελικά πέθαιναν, ἐνῶ ἀρκετοί ἐπιστήμονες διαπίστωναν σοβαρές ἐλλείψεις σέ πραγματικές ὑπηρεσίες φροντίδας, ἀνεπαρκή τροφή καί καθόλου παυσίπονα. Τό πρόβλημα, σύμφωνα μέ τούς ἐρευνητές, δέν ἦταν τά χρήματα, καθώς στά ταμεῖα τῶν ἱδρυμάτων συνέρρεαν ἑκατομμύρια δολλάρια, ἀλλά μιά περίεργη ἀντίληψη περί θανάτου καί βασάνων. «Ὑπάρχει κάτι ὄμορφο στό νά βλέπεις τούς φτωχούς νά ἀποδέχονται τή μοίρα τους, νά ὑποφέρουν ὅπως στά Πάθη τοῦ Ἰησοῦ», ἦταν ἡ ἀπάντηση τῆς Μητέρας Τερέζας στήν κριτική, πού δεχόταν. Παρουσιάζονται ἀκόμη καί ὁρισμένες κατηγορίες, ὅπως, ὅταν στήν περίπτωση μιᾶς σειράς ἀπό μεγάλες πλημμύρες στήν Ἰνδία ἤ στήν περίπτωση μιᾶς ἔκρηξης σέ ἕνα ἐργοστάσιο, ἡ Μητέρα Τερέζα πρόσφερε ἀναρίθμητες προσευχές καί φυλαχτά τῆς Παναγίας, ἀλλά καθόλου χρήματα. Ὡστόσο, δέν εἶχε κανένα πρόβλημα νά ἀποδεχθεῖ τό μετάλλιο τῆς Λεγεώνας τῆς Τιμῆς ἀπό τόν δικτάτορα τῆς Ἀϊτῆς Ντουβαλιέρ.

Οἱ ἐρευνητές ἀκόμη καταγράφουν τό γεγονός πώς, παρ' ὅλ’ αὐτά τά σκοτεινά σημεῖα στή ζωή καί τήν πορεία της, ἔφτιαξε μιά εἰκόνα ἁγιότητας καί ἀπέραντης καλοσύνης, κάτι πού ὀφείλεται σέ μιά χρήσιμη, ὅπως ἀποδείχθηκε, γνωριμία. Τό 1968 γνώρισε στό Λονδίνο τόν τότε ἐπικεφαλῆς τοῦ BBC Μάλκομ Μαγκέριτζ, ὁ ὁποῖος, ἐκτός ἀπό φανατικός πολέμιος τῶν ἐκτρώσεων, ὑποστήριζε τίς συντηρητικές ἀπόψεις τῆς διάσημης καλόγριας καί ἀποφάσισε νά προωθήσει τό ἔργο της. Τήν ἑπόμενη χρονιά γύρισε ἕνα ἀποθεωτικό ντοκιμαντέρ γιά τήν ἱεραποστολική της δράση καί κάπου ἐκεῖ ἀπογειώθηκε ἡ φήμη της, γιά νά ἐξελιχθεῖ σέ φιγούρα παγκόσμιας ἐμβέλειας. Ἀκόμη καί τό Βατικανό φαίνεται πώς βάπτισε τήν ἀμφιλεγόμενη θεραπεία μιᾶς κοπέλας ἀπό τή μητέρα Τερέζα ὡς θαῦμα, ὥστε νά ἐπιταχύνει τίς διαδικασίες ἁγιοποίησής της[7].

Ὁ πιό σφοδρός ἐπικριτής της ἦταν ὁ δημοσιογράφος, συγγραφέας καί ἐρευνητής Κρίστοφερ Χίτσενς. Στό βιβλίο του «Μητέρα Τερέζα, Θεωρία καί Πράξη» καί στό ντοκιμαντέρ του «Οἱ Ἄγγελοι της Κολάσεως» παρουσιάζει τήν μοναχή, ὄχι ὡς τήν «Ἁγία τῆς Καλκούτας», ἀλλά ὡς διπλωμάτη τοῦ Βατικανοῦ. «Ἡ Μητέρα Τερέζα καί ἡ αἵρεσή της δέν ἐπεδίωκε τήν καταπολέμηση τῆς φτώχειας. Ἀντίθετα, παρότρυνε τους φτωχούς νά ἀποδεχτοῦν τη μοίρα, ἐνῶ παρουσίαζε τούς πλούσιους ὡς τούς εὐλογημένους τοῦ Θεοῦ», ἔγραφε. Ἡ Μητέρα Τερέζα κατηγορήθηκε ὅτι ἐκμεταλλεύτηκε τίς δωρεές, πού προορίζονταν γιά τήν ἵδρυση νοσοκομείων στίς χῶρες τοῦ Τρίτου Κόσμου, γιά νά ἱδρύσει μοναστήρια σέ 150 χῶρες. Πολλά ἀπό τά χρήματα, πού προορίζονταν γιά τούς φτωχούς, κατέληγαν σέ «μυστικούς» τραπεζικούς λογαριασμούς, τούς ὁποίους διαχειριζόταν ἡ ἴδια ἡ μοναχή. Ἐπίσης, τῆς ἔχει ἀσκηθεῖ κριτική γιά τήν ὑποστήριξη ἀκραίων ἀπόψεων κατά τῶν ἀμβλώσεων καί τῆς ἀντισύλληψης. «Ἡ μεγαλύτερη ἀπειλή γιά τήν εἰρήνη σήμερα εἶναι ὁ χαμός τοῦ ἀθώου ἀγέννητου παιδιοῦ. Ἄν μιά μητέρα μπορεῖ νά δολοφονήσει τό ἴδιο της τό παιδί, τί θά σταματήσει ἐσᾶς κι ἐμένα ἀπό το νά σκοτώσουμε ὁ ἕνας τον ἄλλον»; εἶχε ἀναφέρει. Διακήρυττε ὅτι δέν τήν ἐνδιέφερε ἡ πολιτική, ἀλλά εἶχε στενές ἐπαφές μέ τόν Ντιβαλιέ, πρώην δικτάτορα τῆς Ἀϊτῆς, πού συναναστρεφόταν μέ πόρνες, παραβατικούς καί δολοφόνους, καθώς καί τόν Χότζα, πρώην ἡγέτη τῆς κομμουνιστικῆς Ἀλβανίας. Ἐπίσης, οἱ κρατικοί ἀρχηγοί εἶχαν ὑπεξαιρέσει μεγάλα ποσά ἀπό τά ταμεῖα τῆς χώρας, τά ὁποία τέθηκαν στή διάθεσή της.  Ἀκόμα κανείς δέν μποροῦσε νά δικαιολογήσει τή στάση της ἀπέναντι στόν τραπεζίτη Τσάρλς Κίτινγκ, ὁ ὁποῖος, μεταξύ ἄλλων ξεπλυμάτων, εἶχε παραχωρήσει στή Μητέρα Τερέζα ποσό μεγαλύτερο τοῦ 1 ἐκ. δολλαρίων. Μεγάλη ἀγανάκτηση προκάλεσε ἡ στάση της στό μεγαλύτερο βιομηχανικό δυστύχημα τοῦ κόσμου, πού ἔγινε στή Μποπάλ τῆς Ἰνδίας καί κόστισε τήν ζωή χιλιάδων ἀνθρώπων. Ὅταν οἱ ἀγανακτισμένοι Ἰνδοί βγῆκαν στό δρόμο, ἀντιδρώντας στά ἐλλιπή μέτρα ἀσφαλείας τῆς πολυεθνικῆς ἑταιρείας Union Carbide, ἡ Μητέρα Τερέζα τούς ζήτησε νά συγχωρέσουν τήν πολυεθνική[8].

Ἐκτός τῶν ἀνωτέρω, εἶναι πολύ σημαντικό νά τονιστεῖ ὅτι ἡ Μητέρα Τερέζα ἐμφοροῦνταν ἀπό τό δαιμονικό πνεῦμα τοῦ διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τίς παρακάτω φωτογραφίες. Στίς 7 Ὀκτωβρίου 1975 στήν Καλκούτα ἡ Μητέρα Τερέζα συμπροσευχήθηκε μέ Βουδδιστές μέσα σέ Βουδδιστικό Ναό στό ἄγαλμα τοῦ Βούδδα. Ἄλλοτε, προσευχήθηκε μπροστά στόν τάφο καί τήν τεράστια φωτογραφία τοῦ Μαχάτμα Γκάντι. Καί ἄλλοτε δήλωσε ὅτι «ὅποια θρησκεία κι ἄν εἴμαστε, πρέπει νά προσευχόμασθε μαζί». Ἡ ἀγάπη τῆς Μητέρας Τερέζας γιά τούς ὀπαδούς τῶν ἄλλων θρησκειῶν καί ἡ ἔκφραση αὐτῆς κυρίως μέσῳ τῆς πνευματικῆς καί σωματικῆς φιλανθρωπίας συνδέθηκε μέ τήν ἀποστασία της ἀπό τόν Χριστό. Ἡ Μητέρα Τερέζα θυσίασε τήν πίστη της στόν Χριστό γιά χάρη τῆς κοσμικῆς ἀγάπης καί τῶν ἔργων φιλανθρωπίας. Ἄλλο εἶναι τό νά ἀκολουθεῖ κάποιος τό παράδειγμα τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη καί ἄλλο τό νά γίνει ἀποστάτης τῆς πίστεως χάριν αὐτοῦ, προσευχόμενος, θυσιάζοντας στά εἴδωλα καί συμμετέχοντας σέ παγανιστικά τελετουργικά. Βεβαίως, οὔτε οἱ Ἀπόστολοι οὔτε οἱ Ἅγιοί μας ἔπραξαν ποτέ κάτι τέτοιο. Ἀντιθέτως, ἐπειδή ἀρνήθηκαν, ἐτελειώθησαν μέ μαρτυρικό τρόπο.

Τό συμπέρασμα ὅλων τῶν ἀνωτέρω εἶναι ὅτι στήν περίπτωση τῆς Μητέρας Τερέζας δέν συντρέχουν παντελῶς τά κριτήρια τῆς πατερικῆς παραδόσεως, ἐφόσον οὔτε τήν ἔξωθεν καλή μαρτυρία εἶχε, οὔτε ὀρθόδοξη ἦταν, ἀλλά αἱρετική παπική (στήν αἵρεση δέν ὑπάρχει ἁγιότητα, ἀλλά ἠθικισμός καί εὐσεβισμός), οὔτε ὀρθοπραξία εἶχε, οὔτε ἀφθαρσία τοῦ λειψάνου της καί εὐωδία ὑπῆρξε, οὔτε καί πραγματικά θαύματα ἔγιναν. Γιά τούς παραπάνω λόγους ὄχι μόνο ἁγία δεν εἶναι, ἀλλά ψευδοαγία καί ἡ ψυχή της, δυστυχῶς, ἔχει καταταχθεῖ στό ἀντίπαλο τοῦ Χριστοῦ στρατόπεδο, ὅπου προγεύεται τά τῆς κολάσεως, ἀπ’ὅπου οὔτε ὁ ἁγιοποιήσας αὐτήν Πάπας Φραγκῖσκος, σύμφωνα μέ τήν δεινή πραγματικότητα, δέν μπορεῖ νά τήν σώσει. Εἶναι μεγάλη πλάνη ἕνας τόσο διαβεβλημένος ἄνθρωπος νά προβάλλεται ὡς «ἅγιος» ἀπό τόν Παπισμό καί νά παρασέρνει τούς «πιστούς» του νά τόν προσκυνοῦν ὡς «ἅγιο». Χρέος μας εἶναι νά προσευχόμαστε στήν ἀτομική μας προσευχή ἡ Μητέρα Τερέζα νά τύχει τῆς συγχωρήσεως καί τοῦ ἐλέους τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.    

---

[1] ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΑΜΗΣ, Ἁγιολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Π. Πουρναρᾶς, Θεσσαλονίκη 1999, σσ. 127-133.

[2] ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ, Πρός Πέτρον τόν Κλαίρκιον ἐπιστολή περί τῶν μετά τό σχίσμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῶν γινομένων ἐν αὐτῇ θαυμάτων, Ἀθήνα 1844, σσ. 13 ἐ., 18 ἐ.

[3] ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΙΔΗΣ, Κοινωνιολογία τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἐκδ. Πουρναρᾶς, Θεσσαλονίκηκη 1999, σσ. 128-132.

[4] 4-9-2016 Χιλιάδες πιστῶν στήν τελετή ἁγιοποίησης τῆς Μητέρας Τερέζας στή Ρώμη (VIDEO), http://www.amen.gr/article/xiliades-piston-stin-teleti-agiopoiisis-tis-miteras-terezas-sti-romi-video

[5] Γιορτάζουν σέ ὅλη τήν Ἰνδία τήν ἁγιοποίηση τῆς Μητέρας Τερέζας, http://www.newsit.gr/kosmos/Giortazoyn-se-oli-tin-India-tin-agiopoiisi-tis-Miteras-Terezas/646753

[6] 2-9-2016 Ἀντιδράσεις μέ τήν ἁγιοποίηση τῆς Μητέρας Τερέζας στό Βατικανό, http://www.huffingtonpost.gr/2016/09/02/diethnes-mitera-tereza-vatikano_n_11834112.html

[7] 7-3-2013 ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ  ΕΡΕΥΝΑ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΗΣ, Ἡ Μητέρα Τερέζα τῶν φτωχῶν τελικά ἦταν πλούσια, τσιγκούνα καί  ἄκαρδη, http://www.iefimerida.gr/news/93917/η-μητέρα-τερέζα-των-φτωχών-τελικά-ήταν-πλούσια-τσιγκούνα-και-άκαρδη

[8] 12-9-2016 Μητέρα Τερέζα, ἡ «Ἁγία τῶν Φτωχῶν». Οἱ κατηγορίες γιά σχέσεις μέ δικτάτορες, γιά κατάχρηση χρημάτων, καί ὅτι ἄφηνε τούς φτωχούς νά ὑποφέρουν. Ἡ ἁγιοποίηση μέ ἀμφισβητούμενο θαύμα καί ὁ ἀντίλογος, http://www.mixanitouxronou.gr/mitera-tereza-i-agia-ton-ftochon-i-katigories-gia-schesis-me-diktatores-gia-katachrisi-chrimaton-ke-oti-afine-tous-ftochous-na-ipoferoun-i-agiopiisi-me-amfisvitoumeno-thavma-ke-o-antilogos/