Β. Χαραλάμπους, Η επιμονή το μάθημα των Θρησκευτικών να μετατραπεί σε μάθημα θρησκειολογικού συγκρητισμού

Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΜΑΘΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Ανοίγονται οι ασκοί του Αιόλου με το μάθημα της συγκρητιστικής θρησκειολογίας. Δεν είναι λίγοι από αυτούς που αυτοπροσδιορίζονται ως ‘’προοδευτικοί’’, που επιθυμούν ένα ξεκάθαρα θρησκειολογικό συγκρητιστικό μάθημα.

Την αφορμή να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους, τη δίνουν κάποιες φορές και θεολόγοι, ακόμα και ιερωμένοι. Ο καρπός όσων ανθρωπάρεσκα συμφωνούσαν να αντικατασταθεί το μάθημα των Θρησκευτικών, με ένα μάθημα θρησκειολογικού συγκρητισμού, γίνεται πραγματικότητα. Μέσα από το πρίσμα της Ορθόδοξης κριτικής, όπως γινόταν μέχρι τώρα, γνωρίζουν οι Ορθόδοξοι μαθητές μας τις θρησκειακές πλάνες, που ταλαιπωρούν εκατομμύρια συνανθρώπους μας.

Η γνώση των θρησκειακών πλανών ένα στόχο πρέπει να έχει, αυτόν της ομολογίας. Η ομολογία της αληθείας μαζί με το κάλλος της χριστιανικής αγάπης θα οδηγήσουν στην πραγματική συνύπαρξη, που δεν είναι άλλη από το να συγκαταριθμηθούν στην ποίμνη Χριστού οι εν πλάνη συνάνθρωποί μας. Οι άθεοι προσπαθούν να αλώσουν την Παιδεία με τη συγκρητιστική θρησκειολογία. Η σιωπή είναι ταυτόσημη της συνενοχής, αλλά χειρότερη από αυτή είναι η στάση όσων ανθρωπάρεσκα συνηγορούσαν στο να αντικατασταθεί το μάθημα των Θρησκευτικών, με ένα μάθημα θρησκειολογικού συγκρητισμού, για κερδίσουν τον χαρακτηρισμό του ‘’προοδευτικού’’ Χριστιανού. Η σιωπή τις μέρες τούτες που οι δεδηλωμένοι άθεοι πολεμούν με κάθε τρόπο την Ορθόδοξη Πίστη, αποτελεί συνενοχή.

Την αγιότητα πρέπει να μεταδίδει το μάθημα των θρησκευτικών. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει ότι «Παιδεία μετάληψις αγιότητος εστί» (Εις την Προς Εβραίους Ομιλία ΚΘ). Μέσα από τη γνωριμία με τους Αγίους μας δίδεται η κατά Χριστόν παιδεία. Η αληθινή κατά Χριστόν παιδεία που θα δίδεται από το μάθημα των Θρησκευτικών, πρέπει να οδηγεί στην σωτηρία. Δυτυχώς οι δεδηλωμένοι άθεοι επιζητούν θεολογική παιδεία αντιτιθέμενη εις το Ευαγγέλιον. «Το να ενδιαφέρεται κανείς τώρα και να ανησυχεί για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το έθνος μας είναι ομολογία, γιατί η Πολιτεία τα βάζει με τον θείο νόμο. Ψηφίζει νόμους ενάντιους στο νόμο του Θεού. Γι’ αυτό όσοι έχουν αντίληψη του κινδύνου πρέπει να εναντιώνονται στις τάσεις αυτές», ομολογούσε ο Όσιος Παΐσιος.

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς σημειώνει χαρακτηριστικά για την παιδεία : «Η παιδεία χωρισμένη από την αγιότητα, αντιτιθέμενη εις το Ευαγγέλιον καθίσταται μία τραγική ματαιοπονία. Το περισσότερον, που ημπορεί να επιτύχη η επιφανειακή, εξωδερμική παιδεία δια τον άνθρωπον είναι να τον μεταβάλη εις ένα ευγενές, αλλά πονηρόν, ανρωπόμορφον θηρίον…Ενώ εκ του βάθους της ψυχής του ορθοδόξου λαού μας αναβαίνει η φωνή : άνευ της αγιότητος δεν υπάρχει αγωγή και παιδεία· άνευ των αγίων δεν υπάρχουν παιδαγωγοί και διδάσκαλοι. Δεν είναι αυτό το Ευαγγέλιον; Δεν είναι αυτή η Ορθοδοξία; Και εάν δεν είναι αυτό, τότε τι μας χρειάζονται και τα δύο; »

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος δια την αγωγήν των νέων σημειώνει τα εξής : «Tης τέχνης ταύτης ουκ έστιν άλλη μείζων. Τι γαρ ίσον το ρυθμίσαι ψυχήν και διαπλάσαι νέου διάνοιαν;» (Ομιλία ΝΘ). Η παιδεία πρέπει σε μαθησιακό επίπεδο στο μάθημα των Θρησκευτικών να μεταφέρει στους μαθητές το περιεχόμενο της ευχής της Θείας Λειτουργίας των Προηγιασμένων Δώρων του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, με την όμορφη αναφορά «ψηλάφησον τας διανοίας», και αυτό να είναι σύμφωνα με τη Ορθόδοξη διδασκαλία της Πίστης. Αυτή είναι ‘’η ομορφιά που θα σώσει τον κόσμο’’ που έλεγε ο Ντοστογιέφσκι.

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς αναφέρει ότι «η παιδεία εις την πραγματικότητα σημαίνει φωτισμόν, τον φωτισμόν δια του αγιασμού εν Αγίω Πνεύματι, το Οποίον είναι φορεύς και δημιουργός της αγιότητος και του φωτός και της γνώσεως. Και οι Άγιοι επειδή είναι αγιασμένοι και φωτισμένοι δια του Αγίου Πνεύματος, δια τούτο είναι και αληθινοί διδάσκαλοι και παιδαγωγοί».

Για τούτο επέμενε ο μεγάλος αυτός Ομολογητής, ότι «άνευ των Αγίων δεν υπάρχουν αληθινοί διδάσκαλοι και παιδαγωγοί, ούτε αληθινή παιδεία άνευ αγιότητος», «όλη η ιστορία μας καταδεικνύει σαφώς ότι μόνον οι άγιοί ήταν γνήσιοι διδάσκαλοι και ΄΄φωτισταί’’, και αυτούς μόνο αναγνωρίζει ο λαός μας», «η αληθινή παιδεία, ο αληθινός φωτισμός, δεν είναι άλλο παρά η ακτινοβολία της αγιότητος». Είναι μεγάλο λάθος να μετατραπεί το μάθημα των Θρησκευτικών σε θρησκειολογικό συγκρητιστικό μάθημα.