Ντροπή!

ΝΤΡΟΠΗ!  

Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψει κάποιος την ατιμία, την ανανδρία, την ασυνειδησία, τις μεθοδευμένες εγκληματικές ενέργειες της Πολιτείας που σχεδίασε να πετάξει καρκινογόνα χημικά στους πολίτες της.

Αυτούς που τα τελευταία χρόνια, οικονομικά, τους πίνει το αίμα των τίμιων κόπων τους, χωρίς να τιμωρεί τους πραγματικά ενόχους και χωρίς να οδηγεί τη χώρα στην έξοδο από το οικονομικό αδιέξοδο.

Πέταξε τα χημικά σε ειρηνικούς πολίτες, οικογενειάρχες με μικρά παιδιά στην αγκαλιά τους και στα παιδικά καρότσια, σε ασθενείς… Θυμάμαι εκείνο το αξιοθαύμαστο παλικάρι, καθισμένο στο αναπηρικό καρότσι, λόγω της σκλήρυνσης κατά πλάκας, που παρά ταύτα ήρθε με τη σύζυγό του από την άκρη της Ελλάδος, να εκφράσει με τον πολιτισμό της ψυχής του, στα πλαίσια του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, την αγάπη του για τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, την αγάπη του για την Ελλάδα.

Η Πολιτεία πέταξε τα χημικά σε ηλικιωμένους, που αν και οικονομικά εξαθλιωμένοι από τα ασφυκτικά μέτρα των τελευταίων χρόνων, δε δίστασαν να θυσιάσουν τα χρήματα για το φαγητό ή για την πληρωμή των λογαριασμών, προκειμένου να εκφράσουν, με ειρηνικό και πολιτισμένο τρόπο, την αντίθεση της ψυχής τους γι' αυτή την προδοτική Συμφωνία.

Σε αυτούς τους πολίτες η Πολιτεία, ετσιθελικά, πέταξε τα χημικά, σα να ήταν εχθροί τα παιδιά της. Κρατούσαν την ελληνική σημαία και τραγουδούσαν τον Εθνικό Ύμνο. Ούτε έκαιγαν αυτοκίνητα, ούτε έσπαγαν βιτρίνες,  ούτε κατέστρεφαν την περιουσία των συνανθρώπων τους, όπως τόσα χρόνια γνωρίζει αυτός ο Τόπος να συμβαίνει. Επιστρέφοντας, όλοι ανακαλούσαν στη μνήμη τους, πως από τότε που βγήκε αυτή η κυβέρνηση της συμφοράς, σταμάτησαν οι καταστροφικές πορείες, φανερώνοντας ποιοι πραγματικά ήταν πίσω από τις καταστροφές.

Απρόκλητα και εγκληματικά ψέκασαν με τα καρκινογόνα χημικά, ενώ γνώριζαν ότι υπήρχαν βρέφη και μικρά παιδιά. Δε δίστασαν να το πράξουν, αρκεί να φιμώσουν την ελληνική συνείδηση για τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Για να την υποτάξουν στη δική τους ανιστόρητη, αυθαίρετη και προδοτική απόφαση. Συμπεριφέρθηκαν όχι ως αληθινά δημοκρατικοί κυβερνήτες του λαού τους, αλλά ως να είναι φρικτοί δικτάτορες (οι πρώην αγωνιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι ιδιαιτέρως ευαίσθητοι με την προστασία του περιβάλλοντος!) προκειμένου να περάσουν το μήνυμα, πως μπρος στη δική τους θέληση ο λαός είναι ραγιάς. Ότι όταν αδικείται, πρέπει να λέει υποκλινόμενος «ευχαριστώ αφέντη μου που τουλάχιστον ακόμη ζω».

Την Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019 η Κυβέρνηση πλήγωσε την περηφάνια της ψυχής του ελληνικού λαού. Αυτή η συμπεριφορά της δεν θα καταδικαστεί μόνο από την Ιστορία, αλλά και από το λαό στις επόμενες εκλογές. Ας τολμήσουν να έρθουν να ζητήσουν την ψήφο μας. Θα πάρουν το μάθημα που τους αξίζει. Όσο για τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, αυτή θα γίνει η αιτία του αναβαπτισμού και της πνευματικής ανάστασης του Έλληνα, που τα τελευταία χρόνια τον έμαθαν να αποδέχεται ως φυσιολογική τη συμφορά του. Ο αγώνας τώρα μόνο άρχισε. Ο Θεός να δώσει καλή συνέχεια.

Μια ελληνίδα, πολύτεκνη μάνα