Εὐάγγελος Στ. Πονηρός, "Αἰτεῖτε καί δοθήσεται ὑμῖν", σεβασμιώτατε Μεσογαίας

"Αἰτεῖτε καί δοθήσεται ὑμῖν", σεβασμιώτατε Μεσογαίας

Εὐάγγελος Στ. Πονηρός, Δρ Θ., Μ.Φ.

Συντονιστής Ἐκπαιδευτικοῦ Ἔργου Θεολόγων Ἀττικῆς

Παρακολουθήσαμε προσφάτως διαδικτυακή συνέντευξη τοῦ σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κου Νικολάου[1]. Δέν εἴχαμε πληροφορηθεῖ σχετικῶς, ὥσπου μᾶς τήν ἔθεσε ὑπ΄ ὄψη μία συνάδελφος ἐκπαιδευτικός, μή θεολόγος, ἡ ὁποία εἶχε ἀντιρρήσεις ὡς πρός ὁρισμένα ἐξ ὅσων λέγονται στή συνέντευξη αὐτή καί ἀναζητοῦσε θεολογική θεμελίωση.

            Βεβαίως ὑπακοῦμε ἐπακριβῶς στό βιβλικό κέλευσμα "ἄρχοντα τοῦ λαοῦ σου οὐκ ἐρεῖς κακῶς[2]". Τό κέλευσμα ὅμως αὐτό ἀσφαλῶς δέν σημαίνει ὅτι ἔχουμε ὑποχρέωση καί νά συμφωνήσουμε μέ τόν ἄρχοντα τοῦ λαοῦ μας σέ ὅσα σημεῖα ὁ λόγος του στερεῖται βιβλικῆς καί πατερικῆς θεμελιώσεως καί γι΄ αὐτό χωλαίνει θεολογικῶς.

            Τό θέμα τῆς συνεντεύξεως ὁριζόταν ὡς ἑξῆς: ""Θανάτῳ θάνατον πατήσας", Ἀνάσταση ἐν μέσῳ πανδημίας". Τό θέμα, ὅπως καθίσταται ἀντιληπτό, ἀφοροῦσε τή χριστιανική λατρεία ἐν μέσῳ τῆς λεγόμενης "πανδημίας" τοῦ περιβόητου "κορονοϊοῦ".

            Τό ἄν πράγματι πρόκειται γιά πανδημία καί ἄν πράγματι εἶναι τόσο ἐπικίνδυνη καί ἄν ἐν τέλει δικαιολογεῖται ὁ παγκόσμιος πανικός, ἄς τό κρίνει κάποια στιγμή ἡ ἱστορία. Ἐμᾶς μᾶς ὠθεῖ σέ σκέψεις καί μόνο τό γεγονός ὅτι ἡ λεγόμενη πανδημία εἶχε μέχρι σήμερα, 29/4/2020, 224.562 νεκρούς παγκοσμίως καί ὅσοι συνῆλθαν εἶναι τετραπλάσιοι, ἐνῷ ἡ κοινή γρίπη ἔχει ἐτησίως 350.000 - 600.000 νεκρούς ἐτησίως, ὅπως μᾶς πληροφοροῦν οἱ εἰδικοί.

            Ἄς ἐπιστρέψουμε ὅμως στή συνέντευξη τοῦ σεβασμιωτάτου Μεσογαίας. Προφανῶς δέν διαφωνοῦμε πρός ὅλα ὅσα εἰπώθηκαν κατά τή διάρκειά της. Βεβαίως εἰπώθηκαν καί πολλά σωστά ἀπό τόν σεβασμιώτατο κο Νικόλαο. Ὅπως τό ὅτι ἔγινε "ἀστυνόμευση τῆς λατρείας, αὐτό δέν ἦταν καλό καί μποροῦσε νά ἀποφευχθεῖ"[3] Ὅπως ἐπίσης, ὅτι οἱ ἀντιδράσεις εἰς βάρος τῆς θείας κοινωνίας ἀποσκοποῦν σέ "ἀποδόμηση τῆς πίστεως" καί ὅτι "ἐξαγριώθηκαν αὐτοί πού δέν θέλουν τήν Ἐκκλησία στόν ὁρίζοντά τους, βγάζοντας πολύ ἔντονη προσβολή, θά τό ἔλεγα καί ὕβρη, σέ ὅ,τι ἱερότερο μπορεῖ νά ὑπάρχει καί στήν Ἐκκλησία καί στή ζωή ἑνός πιστοῦ καί στά βιώματα τοῦ πιστοῦ"[4]. Ὅπως καί τό ὅτι "πάντα θά ὑπάρχουν αὐτοί πού θά ἀποδομοῦν τήν πίστη ἤ θά τήν ἐξορθολογίζουν μέ λάθος τρόπο"[5]. Ὅπως ἐπίσης τό ὅτι, "ὅσοι πιστεύουμε στόν Χριστό ἀναστημένο, νά ζήσουμε τήν ἀνάσταση στίς καρδιές μας μεταμορφώνοντας τή ζωή μας"[6]

            Ὅμως θά διαφωνήσουμε σέ δύο σημεῖα. Τό πρῶτο ἀφορᾶ στό ὅτι ὁ σεβασμιώτατος ἀνέφερε τό "μή μοῦ ἅπτου", τό ὁποῖο πρόφερε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός πρός Μαρία τήν Μαγδαληνή παραλληλίζοντάς το μέ τήν ἐφετινή κατάσταση. Δηλαδή μέ το γεγονός ὅτι ἡ πολιτική ἡγεσία ἀποφάσισε νά ἀπαγορεύσει τήν εἴσοδο τῶν πιστῶν στίς ἐκκλησίες καί ἡ ἐκκλησιαστική ἡγεσία ἁπλῶς δέχθηκε αὐτή τήν ἀπόφαση ἀδιαμαρτύρητα. Παραλληλίζοντας αὐτά τά δύο περιστατικά, τό βιβλικό καί τήν πολιτική ἀπαγορευτική ἀπόφαση εἶπε ὁ σεβασμιώτατος κος Νικόλαος: "εἶναι κι ἐμεῖς σάν κάτι τέτοιο νά θέλαμε, "κύριε νά σ΄ ἀγκαλιάσουμε", "ὤπ, μή μ΄ ἀκουμπάτε", αὐτό μᾶς εἶπε ἐφέτος."[7]

            Ὁ ὡς ἄνω παραλληλισμός δέν μᾶς βρίσκει σύμφωνους. Δέν εἶναι δυνατόν νά χρεώνουμε στόν Χριστό τόν ἴδιο ἀποφάσεις ἀνθρώπων, γιά τίς ὁποῖες θά ἀπολογηθοῦν "ἐπί τοῦ φοβεροῦ βήματός" Του καί ἐλπίζουμε κι εὐχόμεθα νά πείσουν γιά τίς καλές τους προθέσεις καί ἐν τέλει γιά τήν ἀθωότητά τους. Δέν θά κρίνουμε βεβαίως ἐμεῖς τούς πολιτικούς καί τούς ἐκκλησιαστικούς ἡγέτες, ἁπλῶς θά ἀναφέρουμε ὅτι ἐμφανίσθηκαν κληρικοί στά μέσα ἐνημερώσεως καί δήλωσαν ὅτι θά ἦταν δυνατή ἡ προσέλευση τῶν πιστῶν στούς ναούς μέ τήρηση ὁρισμένων κανόνων, οἱ ὁποῖοι θά ἀπέτρεπαν τή δημιουργία συνωστισμοῦ.

            Ἕνα ἀκόμη σημεῖο στό ὁποῖο δέν μποροῦμε παρά νά διαφωνήσουμε, εἶναι ἡ ἑξῆς δήλωση στήν ὁποία προέβη ὁ σεβασμιώτατος ἀναφερόμενος στή θεία κοινωνία: "Αὐτό δέν εἶναι δικαίωμα νά τό διεκδικήσουμε, γιατί εἴμαστε ἀνάξιοι. Ἀλλά τί εἶναι: εὐθύνη τῆς Ἐκκλησίας νά μᾶς τό χορηγήσει. Μόλις ἡ Ἐκκλησία βρεῖ τόν τρόπο νά μᾶς ἀνοίξει τίς πόρτες νά κοινωνήσουμε, θά πᾶμε νά κοινωνήσουμε."[8]

            Ἄς δοῦμε ὅμως τί λέγει ἡ ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ: "Αἰτεῖτε καί δοθήσεται ἡμῖν, ζητεῖτε καί εὑρήσετε, κρούετε, καί ἀνοιγήσεται ὑμῖν· πᾶς ὁ αἰτῶν λαμβάνει καί ὁ ζητῶν εὑρίσκει καί τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. ἤ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὅν ἐάν αἰτήσῃ ὁ υἱός αὐτοῦ  ἄρτον, μή λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; εἰ οὖν ὑμεῖς, πονηροί ὄντες, οἴδατε δόματα ἀγαθά διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθά τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;"[9]

            Ὁ ἄνθρωπος λοιπόν ἔχει κατά τόν κυριακό λόγο δικαίωμα νά αἰτεῖ. Καί σημειωτέον ὅτι ἡ ἀναξιότητα τοῦ ἀνθρώπου ἐπισημαίνεται στόν ὡς ἄνω κυριακό λόγο, ὅπου ὁ ἄνθρωπος χαρακτηρίζεται "πονηρός". Παρ΄ ὅλα αὐτά, μολονότι πονηρός ὁ ἄνθρωπος, ἔχει τό δικαίωμα νά ζητεῖ ἀπό τόν Θεό. Πιστεύουμε μάλιστα, ὅτι ἀκριβῶς ἐπειδή εἶναι πονηρός ἔχει δικαίωμα νά ζητεῖ. Διότι "οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ΄ οἱ κακῶς ἔχοντες"[10] Πῶς λοιπόν ὁ "κακῶς ἔχων" ἄνθρωπος δέν θά ζητεῖ τήν θεία εὐχαριστία, ἡ ὁποία κατά τούς πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι "φάρμακον ἀθανασίας"; Ποιός ἀσθενής δέν ζητεῖ φάρμακο γιά νά θεραπευθεῖ;

            Ἡ δέ Ἐκκλησία δέν φέρει ἁπλῶς εὐθύνη νά μᾶς τήν χορηγεῖ, ἀλλά ἔχει ὑποχρέωση νά τό πράττει. Καί ἄν δέν ἀνταποκριθεῖ στήν ὑποχρέωσή της αὐτή, τότε θά εἶναι ὑπόλογη στόν ἴδιο τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.

---

[1]              Ἡ συνέντευξη δημοσιεύθηκε στό www.youtube.com ὑπό τόν τίτλο "Συνέντευξη του Μητροπολίτου Μεσογαίας κ. Νικολάου στην κα Βίκυ Φλέσσα - Πάσχα 2020", ἀνήκει δέ στή διαδικτυακή πλατφόρμα τοῦ οἰκονομικοῦ φόρουμ τῶν Δελφῶν καί ἔχει τήν ἑξῆς διαδικτυακή ταυτότητα: https://www.youtube.com/watch?v=snMhL3m0d5g

[2]              Ἔξ. 22, 27, Πρ. 23, 5.

[3]                40' τῆς συνεντεύξεως.

[4]                45', 46'.

[5]                47'.

[6]                42'.

[7]                56'.

[8]                61'.

[9]                Μτ 7, 7-11.

[10]           Μτ 9,12.