«Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική» και όχι βαρβαρική...(Πρώην «μάρτυρας του Ιεχωβά»)
Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Κωνστάνταρος,
Ιεροκήρυξ της Ι. Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Δεν γνωρίζω αν όσοι διαβάζουν τα κείμενα αυτά, είχαν ποτέ τους την «ευκαιρία» να συναντηθούν με «μάρτυρες του Ιεχωβά». Εάν είχαν -και διαθέτουν στοιχειώδη αντίληψη της Γραφής, και γενικώς της ψυχολογίας- τότε αναμφιβόλως έχουν συνειδητοποιήσει ότι εκτός από την φαιδρή νότα που σκορπίζουν (που στην ουσία της είναι πολύ οδυνηρή για τους ανθρώπους της Σκοπιάς), υφίσταται και η καθ΄αυτό δραματική πλευρά του όλου θέματος.
Υπερβολικός ο λόγος, ίσως παρατηρήσουν κάποιοι.
Μακάρι, φίλοι μου, οι σκέψεις που διατυπώνουμε να ήταν απλώς μια υπερβολή. Η κατάσταση δυστυχώς, είναι περισσότερο προβληματική απ’ όσο μπορούμε να φανταστούμε.......
Για να μην μένουμε όμως μόνο σε «αφορισμούς» και χαρακτηρισμούς, ας σκύψουμε έστω και για λίγο επάνω από τις «ανοιχτές πληγές» ώστε να δούμε ελάχιστες πράξεις από το δράμα...
α) Δεν είναι τυχαίο ότι οι οπαδοί της εταιρείας, ακολουθούν πανομοιότυπα την ίδια τακτική στην προσπάθειά τους να προσηλυτίσουν απλοϊκούς ανθρώπους, που δεν γνωρίζουν σε βάθος την ορθόδοξη πίστη, χρησιμοποιώντας μια «ξύλινη γλώσσα» που σε όλες τις περιπτώσεις σου δίνει την εντύπωση ότι ξανακούς μαγνητοφωνημένη ταινία.
Είναι επίσης πολύ χαρακτηριστικό το πόσο επίμονοι γίνονται όταν αντιληφθούν πως μπροστά τους υπάρχει ένα υποψήφιο θύμα, και πώς εξ’ αντιθέτου, τους «καταπίνει η γη», όταν συνειδητοποιούν ότι ο συνομιλητής τους γνωρίζει την αλήθεια και τους αντικρούει τόσο μέσα από τον λόγο του Θεού, όσο και με τις γενικώτερες γνώσεις του.
Η παραπάνω παγιωμένη τους τακτική, έχει φυσικά επιβληθεί άνωθεν και τους είναι σχεδόν αδύνατον να ενεργήσουν διαφορετικά διότι έτσι ακριβώς επιτάσσει από το Μπρούκλυν ο «αγωγός του Θεού».
β) Ένα άλλο «διαχρονικό» χαρακτηριστικό είναι ότι οι οπαδοί της Σκοπιάς, διαθέτουν όχι απλώς αμφίβολο μορφωτικό επίπεδο, αλλά, όσο και αν φαίνεται υπερβολικό, αγνοούν την ορθή ελληνική μας γλώσσα. Αγνοούν γραμματική, συντακτικό, ακόμα δυσκολεύονται και να αναγνώσουν όχι μόνο το αυθεντικό κείμενο, αλλά και αυτή την απλή νεοελληνική απόδοση...
Ίσως είναι και αυτό, πλην των άλλων, ένα από τα αίτια που τους κάνει να καταλήγουν στα «γρανάζια» της πολυεθνικής «Σκοπιάς». Πράγματι, εάν το εξετάσουμε το θέμα και από αυτή του την πλευρά λίγο βαθύτερα, θα διαπιστώσουμε ότι δεν θέλει και πολύ, ένας άνθρωπος που γνωρίζει τόσο ο ίδιος, όσο και το περιβάλλον του την πνευματική και μορφωτική του πενία, να ξεφύγει και ουσιαστικά να ζει εκτός πραγματικότητας. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αποστηθίζουν ορισμένα παραφρασμένα εδάφια της Βίβλου, και εμφανιζόμενοι κατόπιν με ένα κλασσικό ή πολύ προσεγμένο ντύσιμο, διεκδικούν (κυρίως σε χώρους που είναι άγνωστοι), τον τίτλο του «διδασκάλου του Ευαγγελίου».
(Δεν είναι βέβαια της παρούσης, όμως είναι ανάγκη, σε κάποιο άλλο μας άρθρο, να εστιάσουμε το βλέμμα μας και στις ψυχολογικές διαστάσεις του θέματος, στις ψυχικές δηλ. διακυμάνσεις των ανθρώπων που εμφανίζονται πλέον ως «Μ.τ.Ι.», και στην αδήριτη ανάγκη που αισθάνονται τα πρόσωπα αυτά στο να γυρίζουν τα σπίτια. Το επικάλυμμα βέβαια που προβάλλουν ως δήθεν την διάδοση του λόγου του Θεού, είναι κάτι που ούτε οι ίδιοι το πιστεύουν (τουλάχιστον οι συνειδητοποιημένοι). Απλώς γίνεται για να αποδείξουν κυρίως «εις εαυτούς και αλλήλους» ότι έχουν επιτέλους και αυτοί κάποια αξία και τώρα δεν αποτελούν πλέον ανθρώπους της «σειράς»... Πραγματικά οι ψυχική τους αυτή ανάγκη, είναι κάτι που τους οδηγεί σε ενέργειες εν πολλοίς ανερμήνευτες, αφού προβαίνουν ακόμα και σε πράξεις οι οποίες καταλήγουν να είναι εντελώς αντίθετες ως προς το αρχικό τους σχέδιο, αλλά και το ίδιο τους το «συμφέρον»...).
Το ότι έτσι έχουν τα πράγματα, τούτο είναι διαπιστωμένο «πάλιν και πολλάκις» από πολλούς. Γι΄ αυτό και αν τελικώς ξεκινήσει κάποια συζήτηση μαζί τους, μετά από λίγο, εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον να συνεχιστεί επί καθαρώς Βιβλικής βάσεως, ακριβώς λόγω της μορφωτικής τους αδυναμίας. Βέβαια, η εταιρεία ακριβώς για τις περιπτώσεις αυτές (φροντίζει πριν από αυτούς γι’ αυτούς), έχει θέσει την «βαλβίδα αποσυμπιέσεως» η οποία είναι η γνωστή σε όλους. Η έντεχνη δηλ. αλλαγή της συζητήσεως και η επικέντρωση στα δήθεν σκάνδαλα των ορθοδόξων... (Αυτός δε είναι επί της ουσίας και ο βασικότατος λόγος που εξ΄αρχής αρνούνται τον δημόσιο διάλογο. Τους περιλούει κρύος ιδρώτας στη σκέψη ότι μέσω του διαλόγου θα αποκαλυφθεί η ρηχότητα και η άγνοια, η οποία αποτελεί πλέον το «σήμα κατατεθέν» των «σπουδαστών».
Αν τώρα κανείς επιμένει να τους υποδείξει το πόσο σφάλλουν στην ερμηνεία τους ή ακόμα και σ’ αυτή την έκφραση της μητρικής τους γλώσσας, πόσο παχυλή άγνοια έχουν στις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, στην ιστορία και ιδίως στα Βιβλικά θέματα, τότε οι «σπουδαστές» έχουν και πάλι έτοιμη την απάντηση: « Μα, και οι Απόστολοι ήταν αγράμματοι»! Μια απάντηση που μόνο θυμηδία βέβαια προκαλεί, αφού, με τον ισχυρισμό τους αυτό αποδεικνύουν οι ίδιοι πανηγυρικώς πλέων την εν γένει πνευματική τους ένδεια, και όχι μόνον.
Βέβαια οι Άγιοι Απόστολοι, μπορεί προ της Πεντηκοστής να ήταν «ιδιώτες» (Πραξ. Απ. Δ’ 13), πλην όμως, μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος έγιναν πάνσοφοι και «εσαγήνευσαν την οικουμένην», και τα έργα τους, εκτός από την Αποκάλυψη του Θεού που περιέχουν, αποτελούν παγκόσμια μνημεία Ελληνικής γλώσσας, ύφους κ.τ.λ.
Αλλά είπαμε, μόνο οι Μ.τ.Ι. μπορούν να επικαλούνται τέτοιου είδους «επιχειρήματα». Όντως, «η απολογία, χείρων της κατηγορίας» κατά γνωστό μας νομικό γνωμικό.
Το δε περισσότερο τραγικό για τα «θύματα της Σκοπιάς» είναι ότι υφίσταται τέτοια και τόση αφέλεια, ώστε αρκετοί εξ αυτών, όντως να πιστεύουν ότι είναι «ισοστάσιοι» των Αποστόλων. Και πώς μπορεί να συμβαίνει διαφορετικά φίλοι μου; Αγράμματοι οι Απόστολοι, αγράμματοι και οι Μάρτυρες... (...Βίοι παράλληλοι..., τι άλλο ακόμα θ΄ακούσουμε)!
Θα αποτελούσε παράλειψη αγαπητοί μου, αν στο σημείο αυτό δεν σας μετέφερα κάτι που μας αποκάλυψε πρώην Μ.τ.Ι. ο οποίος όμως γνωρίζει άριστα τα Ελληνικά γράμματα. Στην ερώτησή μας, τι ήταν εκείνο που τον οδήγησε τελικώς στο να εξέλθει μέσα από το «αγκαθωτό πλέγμα» της εταιρείας, η απάντησή του ήταν τόσο συγκλονιστική, όσο και ρεαλιστική! «Ακούστε», μας είπε, «ομολογώ ότι δεν γνώριζα το περιεχόμενο της Ορθοδόξου πίστεως όταν παρασύρθηκα στην πλάνη τους. Ευτυχώς όμως, γνωρίζω πολύ καλά την ελληνική και μάλιστα την αρχαία, και ως εκ τούτου μου ήταν εντελώς αδύνατον να συνακολουθήσω στην «σφαγή» που έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν συνειδητά στην ομορφότερη γλώσσα του κόσμου!
«Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική» (Ελύτης), και δεν ανέχομαι την βαρβαρική της Μ.Ν.Κ. της Σκοπιάς».
Είναι τόσο φρικτές οι ερμηνείες και οι μεταφράσεις τους, και τόσο αλλοιώνεται το αυθεντικό κείμενο, που αρκετές εξ’ αυτών αρκούν ώστε να μηδενιστεί και μαθητής Γυμνασίου που γνωρίζει τους στοιχειώσεις κανόνες της γλώσσας μας». Και συνέχισε ο Έλληνας και απελεύθερος πλέον Κυρίου Ιησού Χριστού: «Το τραγικό δεν είναι τόσο ότι δεν γνωρίζουν, αλλά το ότι και τα ελάχιστα γλωσσικά που έχουν μάθει, υποχρεώνονται εκ των πραγμάτων να τα λησμονήσουν, εντασσόμενοι οργανικά στο «Βιβλικό φρενοκομείο» της Σκοπιάς». Και κατέληξε ο φίλος μας, με τις τόσες «μακάβριες» εμπειρίες του από το «μακελειό του Ορθού λόγου» που λειτουργεί στα παραρτήματα της Σκοπιάς.
«Αυτοί που εξευτελίζουν την έννοια του λόγου, είναι ποτέ δυνατόν να αντιληφθούν τον Λόγο του Θεού;
Απ’ αυτούς που αρνούνται να μελετήσουν στο πρωτότυπο το Ιερό Ευαγγέλιο και εκχυδαΐζουν τον μοναδικό Ελληνικό λόγο, είναι δυνατόν να περιμένει ποτέ κανείς ότι θα σεβαστούν την Θεότητα του Λόγου του Θεού;»
Απολύτως σωστές οι παρατηρήσεις του φίλου μας!
Φυσικά, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ονομάζεται Λόγος, και ως εκ τούτου, όσοι αρνούνται αυτή την αποκαλυπτική πραγματικότητα, είναι νομοτελειακώς καταδικασμένοι να τηρούν το εντελώς αντίθετο του λόγου, δηλ. την ταραχώδη σιωπή της άγνοιας και προπαντός της ενοχής.
Κλείνοντας και το άρθρο μας αυτό, να επαναλάβουμε δημοσίως έτι άπαξ, αυτό το οποίο πολλάκις έχουμε παρακαλέσει τους υπευθύνους των Μ.τ.Ι. Και ποιο είναι αυτό; Επειδή οι ίδιοι ομολογούν ότι δεν γνωρίζουν Ελληνικά (τι όμως γνωρίζουν;) και αρνούνται να μελετήσουν και να παρακολουθήσουν το κείμενο του λόγου του Θεού, ας μας φέρουν (αν βέβαια υπάρχει), ένα φιλόλογο Μ.τ.Ι. ώστε να μπορέσουμε επιτέλους να ξεκινήσουμε ένα διάλογο με βάση το αυθεντικό κείμενο της Αγίας Γραφής. (Συνεχίζεται)
Το email (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) του π. Ιωήλ είναι: p.ioil@freemail.gr
Δεν γνωρίζω αν όσοι διαβάζουν τα κείμενα αυτά, είχαν ποτέ τους την «ευκαιρία» να συναντηθούν με «μάρτυρες του Ιεχωβά». Εάν είχαν -και διαθέτουν στοιχειώδη αντίληψη της Γραφής, και γενικώς της ψυχολογίας- τότε αναμφιβόλως έχουν συνειδητοποιήσει ότι εκτός από την φαιδρή νότα που σκορπίζουν (που στην ουσία της είναι πολύ οδυνηρή για τους ανθρώπους της Σκοπιάς), υφίσταται και η καθ΄αυτό δραματική πλευρά του όλου θέματος.
Υπερβολικός ο λόγος, ίσως παρατηρήσουν κάποιοι.
Μακάρι, φίλοι μου, οι σκέψεις που διατυπώνουμε να ήταν απλώς μια υπερβολή. Η κατάσταση δυστυχώς, είναι περισσότερο προβληματική απ’ όσο μπορούμε να φανταστούμε.......
Για να μην μένουμε όμως μόνο σε «αφορισμούς» και χαρακτηρισμούς, ας σκύψουμε έστω και για λίγο επάνω από τις «ανοιχτές πληγές» ώστε να δούμε ελάχιστες πράξεις από το δράμα...
α) Δεν είναι τυχαίο ότι οι οπαδοί της εταιρείας, ακολουθούν πανομοιότυπα την ίδια τακτική στην προσπάθειά τους να προσηλυτίσουν απλοϊκούς ανθρώπους, που δεν γνωρίζουν σε βάθος την ορθόδοξη πίστη, χρησιμοποιώντας μια «ξύλινη γλώσσα» που σε όλες τις περιπτώσεις σου δίνει την εντύπωση ότι ξανακούς μαγνητοφωνημένη ταινία.
Είναι επίσης πολύ χαρακτηριστικό το πόσο επίμονοι γίνονται όταν αντιληφθούν πως μπροστά τους υπάρχει ένα υποψήφιο θύμα, και πώς εξ’ αντιθέτου, τους «καταπίνει η γη», όταν συνειδητοποιούν ότι ο συνομιλητής τους γνωρίζει την αλήθεια και τους αντικρούει τόσο μέσα από τον λόγο του Θεού, όσο και με τις γενικώτερες γνώσεις του.
Η παραπάνω παγιωμένη τους τακτική, έχει φυσικά επιβληθεί άνωθεν και τους είναι σχεδόν αδύνατον να ενεργήσουν διαφορετικά διότι έτσι ακριβώς επιτάσσει από το Μπρούκλυν ο «αγωγός του Θεού».
β) Ένα άλλο «διαχρονικό» χαρακτηριστικό είναι ότι οι οπαδοί της Σκοπιάς, διαθέτουν όχι απλώς αμφίβολο μορφωτικό επίπεδο, αλλά, όσο και αν φαίνεται υπερβολικό, αγνοούν την ορθή ελληνική μας γλώσσα. Αγνοούν γραμματική, συντακτικό, ακόμα δυσκολεύονται και να αναγνώσουν όχι μόνο το αυθεντικό κείμενο, αλλά και αυτή την απλή νεοελληνική απόδοση...
Ίσως είναι και αυτό, πλην των άλλων, ένα από τα αίτια που τους κάνει να καταλήγουν στα «γρανάζια» της πολυεθνικής «Σκοπιάς». Πράγματι, εάν το εξετάσουμε το θέμα και από αυτή του την πλευρά λίγο βαθύτερα, θα διαπιστώσουμε ότι δεν θέλει και πολύ, ένας άνθρωπος που γνωρίζει τόσο ο ίδιος, όσο και το περιβάλλον του την πνευματική και μορφωτική του πενία, να ξεφύγει και ουσιαστικά να ζει εκτός πραγματικότητας. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αποστηθίζουν ορισμένα παραφρασμένα εδάφια της Βίβλου, και εμφανιζόμενοι κατόπιν με ένα κλασσικό ή πολύ προσεγμένο ντύσιμο, διεκδικούν (κυρίως σε χώρους που είναι άγνωστοι), τον τίτλο του «διδασκάλου του Ευαγγελίου».
(Δεν είναι βέβαια της παρούσης, όμως είναι ανάγκη, σε κάποιο άλλο μας άρθρο, να εστιάσουμε το βλέμμα μας και στις ψυχολογικές διαστάσεις του θέματος, στις ψυχικές δηλ. διακυμάνσεις των ανθρώπων που εμφανίζονται πλέον ως «Μ.τ.Ι.», και στην αδήριτη ανάγκη που αισθάνονται τα πρόσωπα αυτά στο να γυρίζουν τα σπίτια. Το επικάλυμμα βέβαια που προβάλλουν ως δήθεν την διάδοση του λόγου του Θεού, είναι κάτι που ούτε οι ίδιοι το πιστεύουν (τουλάχιστον οι συνειδητοποιημένοι). Απλώς γίνεται για να αποδείξουν κυρίως «εις εαυτούς και αλλήλους» ότι έχουν επιτέλους και αυτοί κάποια αξία και τώρα δεν αποτελούν πλέον ανθρώπους της «σειράς»... Πραγματικά οι ψυχική τους αυτή ανάγκη, είναι κάτι που τους οδηγεί σε ενέργειες εν πολλοίς ανερμήνευτες, αφού προβαίνουν ακόμα και σε πράξεις οι οποίες καταλήγουν να είναι εντελώς αντίθετες ως προς το αρχικό τους σχέδιο, αλλά και το ίδιο τους το «συμφέρον»...).
Το ότι έτσι έχουν τα πράγματα, τούτο είναι διαπιστωμένο «πάλιν και πολλάκις» από πολλούς. Γι΄ αυτό και αν τελικώς ξεκινήσει κάποια συζήτηση μαζί τους, μετά από λίγο, εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον να συνεχιστεί επί καθαρώς Βιβλικής βάσεως, ακριβώς λόγω της μορφωτικής τους αδυναμίας. Βέβαια, η εταιρεία ακριβώς για τις περιπτώσεις αυτές (φροντίζει πριν από αυτούς γι’ αυτούς), έχει θέσει την «βαλβίδα αποσυμπιέσεως» η οποία είναι η γνωστή σε όλους. Η έντεχνη δηλ. αλλαγή της συζητήσεως και η επικέντρωση στα δήθεν σκάνδαλα των ορθοδόξων... (Αυτός δε είναι επί της ουσίας και ο βασικότατος λόγος που εξ΄αρχής αρνούνται τον δημόσιο διάλογο. Τους περιλούει κρύος ιδρώτας στη σκέψη ότι μέσω του διαλόγου θα αποκαλυφθεί η ρηχότητα και η άγνοια, η οποία αποτελεί πλέον το «σήμα κατατεθέν» των «σπουδαστών».
Αν τώρα κανείς επιμένει να τους υποδείξει το πόσο σφάλλουν στην ερμηνεία τους ή ακόμα και σ’ αυτή την έκφραση της μητρικής τους γλώσσας, πόσο παχυλή άγνοια έχουν στις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, στην ιστορία και ιδίως στα Βιβλικά θέματα, τότε οι «σπουδαστές» έχουν και πάλι έτοιμη την απάντηση: « Μα, και οι Απόστολοι ήταν αγράμματοι»! Μια απάντηση που μόνο θυμηδία βέβαια προκαλεί, αφού, με τον ισχυρισμό τους αυτό αποδεικνύουν οι ίδιοι πανηγυρικώς πλέων την εν γένει πνευματική τους ένδεια, και όχι μόνον.
Βέβαια οι Άγιοι Απόστολοι, μπορεί προ της Πεντηκοστής να ήταν «ιδιώτες» (Πραξ. Απ. Δ’ 13), πλην όμως, μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος έγιναν πάνσοφοι και «εσαγήνευσαν την οικουμένην», και τα έργα τους, εκτός από την Αποκάλυψη του Θεού που περιέχουν, αποτελούν παγκόσμια μνημεία Ελληνικής γλώσσας, ύφους κ.τ.λ.
Αλλά είπαμε, μόνο οι Μ.τ.Ι. μπορούν να επικαλούνται τέτοιου είδους «επιχειρήματα». Όντως, «η απολογία, χείρων της κατηγορίας» κατά γνωστό μας νομικό γνωμικό.
Το δε περισσότερο τραγικό για τα «θύματα της Σκοπιάς» είναι ότι υφίσταται τέτοια και τόση αφέλεια, ώστε αρκετοί εξ αυτών, όντως να πιστεύουν ότι είναι «ισοστάσιοι» των Αποστόλων. Και πώς μπορεί να συμβαίνει διαφορετικά φίλοι μου; Αγράμματοι οι Απόστολοι, αγράμματοι και οι Μάρτυρες... (...Βίοι παράλληλοι..., τι άλλο ακόμα θ΄ακούσουμε)!
Θα αποτελούσε παράλειψη αγαπητοί μου, αν στο σημείο αυτό δεν σας μετέφερα κάτι που μας αποκάλυψε πρώην Μ.τ.Ι. ο οποίος όμως γνωρίζει άριστα τα Ελληνικά γράμματα. Στην ερώτησή μας, τι ήταν εκείνο που τον οδήγησε τελικώς στο να εξέλθει μέσα από το «αγκαθωτό πλέγμα» της εταιρείας, η απάντησή του ήταν τόσο συγκλονιστική, όσο και ρεαλιστική! «Ακούστε», μας είπε, «ομολογώ ότι δεν γνώριζα το περιεχόμενο της Ορθοδόξου πίστεως όταν παρασύρθηκα στην πλάνη τους. Ευτυχώς όμως, γνωρίζω πολύ καλά την ελληνική και μάλιστα την αρχαία, και ως εκ τούτου μου ήταν εντελώς αδύνατον να συνακολουθήσω στην «σφαγή» που έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν συνειδητά στην ομορφότερη γλώσσα του κόσμου!
«Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική» (Ελύτης), και δεν ανέχομαι την βαρβαρική της Μ.Ν.Κ. της Σκοπιάς».
Είναι τόσο φρικτές οι ερμηνείες και οι μεταφράσεις τους, και τόσο αλλοιώνεται το αυθεντικό κείμενο, που αρκετές εξ’ αυτών αρκούν ώστε να μηδενιστεί και μαθητής Γυμνασίου που γνωρίζει τους στοιχειώσεις κανόνες της γλώσσας μας». Και συνέχισε ο Έλληνας και απελεύθερος πλέον Κυρίου Ιησού Χριστού: «Το τραγικό δεν είναι τόσο ότι δεν γνωρίζουν, αλλά το ότι και τα ελάχιστα γλωσσικά που έχουν μάθει, υποχρεώνονται εκ των πραγμάτων να τα λησμονήσουν, εντασσόμενοι οργανικά στο «Βιβλικό φρενοκομείο» της Σκοπιάς». Και κατέληξε ο φίλος μας, με τις τόσες «μακάβριες» εμπειρίες του από το «μακελειό του Ορθού λόγου» που λειτουργεί στα παραρτήματα της Σκοπιάς.
«Αυτοί που εξευτελίζουν την έννοια του λόγου, είναι ποτέ δυνατόν να αντιληφθούν τον Λόγο του Θεού;
Απ’ αυτούς που αρνούνται να μελετήσουν στο πρωτότυπο το Ιερό Ευαγγέλιο και εκχυδαΐζουν τον μοναδικό Ελληνικό λόγο, είναι δυνατόν να περιμένει ποτέ κανείς ότι θα σεβαστούν την Θεότητα του Λόγου του Θεού;»
Απολύτως σωστές οι παρατηρήσεις του φίλου μας!
Φυσικά, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ονομάζεται Λόγος, και ως εκ τούτου, όσοι αρνούνται αυτή την αποκαλυπτική πραγματικότητα, είναι νομοτελειακώς καταδικασμένοι να τηρούν το εντελώς αντίθετο του λόγου, δηλ. την ταραχώδη σιωπή της άγνοιας και προπαντός της ενοχής.
Κλείνοντας και το άρθρο μας αυτό, να επαναλάβουμε δημοσίως έτι άπαξ, αυτό το οποίο πολλάκις έχουμε παρακαλέσει τους υπευθύνους των Μ.τ.Ι. Και ποιο είναι αυτό; Επειδή οι ίδιοι ομολογούν ότι δεν γνωρίζουν Ελληνικά (τι όμως γνωρίζουν;) και αρνούνται να μελετήσουν και να παρακολουθήσουν το κείμενο του λόγου του Θεού, ας μας φέρουν (αν βέβαια υπάρχει), ένα φιλόλογο Μ.τ.Ι. ώστε να μπορέσουμε επιτέλους να ξεκινήσουμε ένα διάλογο με βάση το αυθεντικό κείμενο της Αγίας Γραφής. (Συνεχίζεται)
Το email (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) του π. Ιωήλ είναι: p.ioil@freemail.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου