12/3/12

Η ευθανασία ξανά στο προσκήνιο

Ο Τόνι Νίκλινσον υπέστη
εγκεφαλικό επεισόδιο το 2005   
Η ευθανασία ξανά στο προσκήνιο
Το δικαίωμα να πεθάνει διεκδικεί παράλυτος άνδρας στη Βρετανία
Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Αποδεκτή έκρινε το Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανίας την εξέταση της υπόθεσης του 57χρονου Τόνι Νίκλινσον, ο οποίος είναι παράλυτος (πάσχει από σύνδρομο εγκλεισμού) και διεκδικεί το δικαίωμα να του επιτραπεί να αναθέσει σε ένα γιατρό να θέσει νόμιμα τέλος στη ζωή του όταν το θελήσει -χωρίς να θεωρηθεί στη συνέχεια ο ιατρός ένοχος φόνου βάσει της νομοθεσίας.
Ο Τόνι Νίκλινσον, θύμα εγκεφαλικού επεισοδίου το 2005, έχει παραλύσει εντελώς και εξαρτάται από τους άλλους στην καθημερινή του ζωή. Δεν μπορεί πλέον να μιλήσει και να επικοινωνήσει, παρά μόνον μέσω ενός ηλεκτρονικού πίνακα ή ενός υπολογιστή και χαρακτηρίζει τη ζωή του «αφόρητη»...


Αυτό που ζητεί είναι να μπορεί να επωφεληθεί, όποτε το επιθυμήσει, από τη βοήθεια ενός γιατρού για να πεθάνει, καθώς αυτός δεν μπορεί να κάνει την παραμικρή κίνηση για να διακόψει το νήμα της ζωής του.

Στην απόφασή του αυτή τον στηρίζουν η σύζυγος και οι δύο κόρες του, ηλικίας περίπου 20 ετών.

Το Ανώτατο Δικαστήριο εκλήθη να αποφανθεί αν είναι αποδεκτή η προσφυγή του Νίκλινσον, αφού το υπουργείο Δικαιοσύνης είχε ζητήσει να απορριφθεί η εξέταση της υπόθεσης με το αιτιολογικό ότι η συζήτηση για την ευθανασία -η οποία είναι σήμερα παράνομη- εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Κοινοβουλίου.

Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι ο Τόνι Νίκλινσον έχει το δικαίωμα να ζητήσει «να μην είναι παράνομο για έναν γιατρό να δώσει τέλος ή να βοηθήσει να δοθεί τέλος στη ζωή του βάσει της αναγκαιότητας» γι'αυτό, αν ληφθεί υπόψη ο μεγάλος βαθμός αναπηρίας του.

Το δικαστήριο επίσης έκρινε βάσιμο το επιχείρημα του Νίκλινσον, σύμφωνα με το οποίο το δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής ζωής, όπως αυτό περιγράφεται από το άρθρο 8 της Συνθήκης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, περιλαμβάνει επίσης το δικαίωμα του να τερματίσει κάποιος τη ζωή του.

Ωστόσο η δικαστική αρχή έκρινε μη αποδεκτό το αίτημά του για μια γενική επανεξέταση του νόμου για την ευθανασία. «Το δικαστήριο δεν θα πρέπει να μπει σε μια συζήτηση που ανήκει στο Κοινοβούλιο» σημείωσε ο δικαστής.

Η σημερινή απόφαση αφορά μόνον στο κατά πόσον είναι αποδεκτή η προσφυγή του Νίκλινσον και η υπόθεσή του θα πρέπει εφεξής να εξεταστεί σε βάθος, ανοίγοντας πιθανώς το δρόμο σε μια μακρά δικαστική διαδικασία.

Η ευθανασία και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι παράνομες στη Βρετανία, όμως μια επιτροπή έρευνας συνέστησε τον Ιανουάριο μια επανεξέταση του νόμου από το Κοινοβούλιο, αποσκοπώντας στο να επιτραπεί στους γιατρούς να βοηθούν τους ασθενείς που βρίσκονται στο τελικό στάδιο να δίνουν τέλος στη ζωή τους.
πηγή: in.gr

1 σχόλιο:

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

"Το δικαστήριο επίσης έκρινε βάσιμο το επιχείρημα του Νίκλινσον, σύμφωνα με το οποίο το δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής ζωής, όπως αυτό περιγράφεται από το άρθρο 8 της Συνθήκης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, περιλαμβάνει επίσης το δικαίωμα του να τερματίσει κάποιος τη ζωή του."

ΚΧ :
Δηλαδή, αν καταλαβαίνω καλά, το ιατρικό έργο, εκτός άλλων, είναι και να τερματίζουν τη ζωή ασθενών λόγω "σεβασμού της ιδιωτικής ζωής, όπως αυτό περιγράφεται από το άρθρο 8 της Συνθήκης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων".

Αλλά εφόσον πρόκειται περί της ιδιωτικής ζωής, γιατί αποκλείονται οι οικείοι (ιδιωτικώς) του ασθενούς; Για ποιο λόγο δεν ανατίθεται σε ένα συγγενή του ασθενούς να του δώσει αυτός τη "χαριστική βολή" και αναλαμβάνουν τον άχαρι ρόλο του εκτελεστή - συγγνώμη, αλλά περί εκτλέσεως πρόκειται - οι γιατροί; Σεβαστοί δεν είναι οι οικείοι και είναι μόνο οι γιατροί; Ο ιατρικός όρκος αφορά στην με κάθε προσπάθεια αποκατάσταση της υγείας του ασθενούς. Όταν όμως φθάνουμε στο σημείο να εξολοθρεύουμε εκείνους που ψυχορραγούν (εγκεφαλικά νεκροί) για να αποκαταστήσουμε την υγεία άλλων ασθενών, τότε δεν τίθεται θέμα. Η δια θανάτου εξολόθρευση των ανιάτως πασχόντων αποκαθιστά εν ευρεία εννοία τη ζωή του κοινωνικού συνόλου με την οικονομική παράμετρο που συνοδεύει τη συντήρηση αυτών των δυστυχισμένων υπάρξεων.

Προφανώς κάτι ήξεραν οι ημέτεροι Σπαρτιάτες, αν και δεν είναι πλήρως γνωστά τα οικονομικά εκείνης της εποχής.

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)