Κυριακή των Βαΐων
Σήμερα η Εκκλησία μας μοιράζει βάια στους πιστούς της ως σύμβολα νίκης και υποδοχής. Ας φωνάξουμε όλοι μαζί «Ωσανά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Έρχεται ο ευλογημένος, ο ευεργέτης, ο ελεήμων.
Έρχεται, κατά τον άγιο Ευλόγιο Αλεξανδρείας, να απελευθερώσει τους δούλους, να ξοφλήσει τους χρεοφειλέτες, να σώσει τους άσωτους, να δώσει ελπίδα στους απελπισμένους, να δώσει στους αμαρτωλούς συγχώρεση και να τους οδηγήσει στη μετάνοια. Χθες ο Κύριος της ζωής ανάστησε τον φίλο του τετραήμερο Λάζαρο...
Τώρα έρχεται προς τον σταυρικό θάνατο και την τριήμερη εξανάσταση. Έρχεται ως φιλάνθρωπος και όχι ως δικαιοκρίτης, συγκαταβατικός και όχι τιμωρός.
Εισέρχεται στην Ιερουσαλήμ όλο ταπείνωση, πάνω σε ένα γαϊδουράκι. Δεν βαδίζει ως υπερόπτης βασιλιάς. Προχωρά, παρότι γνωρίζει τις εξελίξεις, ησύχια, άκακα, με κάθε πραότητα. Οι Ιουδαίοι κινούν τους κλάδους των βαΐων, τον αναφωνούν και τον υποδέχονται πρόσχαρα μαζί με τα άκακα παιδιά, που χαρούμενα στρώνουν τα ρούχα τους για να διαβεί ο Θεάνθρωπος Ιησούς. Οι γονείς των παιδιών επευφημούν, αλλά όχι τόσο υψηλόφωνα και εγκάρδια. Η Μ. Παρασκευή δεν είναι μακριά. Τα παιδιά δείχνουν πιο φρόνιμα, πιο σοφά, πιο καλά κατηχημένα. Ο Χριστός προσέλαβε πλήρως την ανθρώπινη φύση εκτός της αμαρτίας. Έτσι, πονά, διψά, συγκινείται και αναπαύεται κατά το ανθρώπινο.
Η είσοδός του επί πώλου όνου καθημένου δημιούργησε σεισμό στην πόλη. Πολλοί ρωτούσαν. Ποιος είναι αυτός; Μπορούμε κι εμείς να συμμετέχουμε στην πανήγυρη; Να συνοδεύσουμε τον Χριστό στο εκούσιο πάθος του, ώστε εξαγνισμένοι να φθάσουμε και στην αγία Ανάσταση; Ο Χριστός υποδεικνύει με τον τρόπο που εισέρχεται στην Ιερουσαλήμ μάθημα ταπεινώσεως. Δεν τον συνοδεύει στρατός με όπλα προς διασφάλιση της τάξεως και περιφρούρηση. Διδάσκει έτσι να μην καυχάται ανόητα ποτέ κανείς.
Ο Χριστός εισέρχεται στην αγία πόλη προς το εκούσιο πάθος του, να κτυπηθεί και να νικήσει τον θάνατο. Ακολουθούμε τον Χριστό για να συσταυρωθούμε και συναναστηθούμε. Απόρρητο, μυστικό και ανεξήγητο το μυστήριο. Ακολουθούμε το μαρτύριό του με κατάνυξη, σιωπή και περίσκεψη. Καλύτερα να κλαίμε για μας παρά για τον Χριστό. Είναι θριαμβευτική η είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα. Ο Χριστός επιτρέπει την τιμή και τη λαμπρή υποδοχή. Μέσα στον θρίαμβο παραμένει σίγουρα πράος, ησύχιος, νηφάλιος και καθαρά ταπεινός. Το πρόσφατο θαύμα της αναστάσεως του φίλου Λαζάρου είχε αναθερμάνει την πίστη πολλών. Αυτοί ανήκαν στην πορεία και επευφημούσαν τον Κύριο. Το θαύμα της εγέρσεως του Λαζάρου είχε εγείρει τους πάντες.
Πηγή των πληροφοριών μας είναι το θείο και ιερό ευαγγέλιο, το οποίο όχι απλά μορφώνει, αλλά μεταμορφώνει τον αναγνώστη του. Τα γεγονότα δεν είναι κάποιες ωραίες αναμνήσεις αλλά μυστικά και ζωντανά εμπειρικά βιώματα. Εισέρχεται ο Θεός στην ιστορία και στη ζωή μας. Τα γεγονότα επαναλαμβάνονται εντός μας. Τα συμβάντα αυτά είναι ανεξίτηλα, δεν ξεθωριάζουν εύκολα, είναι ως παρόντα, επίκαιρα και δυνατά. Βιώνουμε συγκινητικά τα έργα της οικονομίας του φιλάνθρωπου Θεού.
Με θερμή πίστη, με καθαρή αίσθηση, με ταπεινό φρόνημα, με καλή διάθεση ας εισέλθουμε στην αγία Μεγάλη Εβδομάδα των παθών του απαθούς Κυρίου, που έπαθε για μας τους εμπαθείς. Η σιωπή είναι πιο καλή και λέει πολλά. Η πλούσια θεία χάρη ας μας εμπνέει, φωτίζει και χαριτώνει. Ας σταθμεύσουμε στην κορυφή του Γολγοθά, στη σκιά του σταυρού, να λάβουμε δύναμη από τον σταυρωθέντα για τη σωτηρία μας. Μέσα από τις τρύπες του σταυρού φαίνεται το φως της Αναστάσεως. Δεν παρακάμπτουμε τον τίμιο σταυρό. Πιστεύουμε σε σταυραναστηθέντα Χριστό. Μακάρι σύντομα η μεγαλοβδομαδιάτικη λύπη να μετατραπεί σε χάρη και χαρά, ωφέλεια και ενδυνάμωση, ελευθερία και ειρήνη, δόξα και τιμή.
πηγή: Μακεδονία, 8/4/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου