Πασχαλινή εγκύκλιος Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί
τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

«Τό ἅγιον Πάσχα καί περιβόητον (ἐστί), ἡ
βασίλισσα τῶν ἡμερῶν ἡμέρα, καί ἡ λαμπρά
νύξ λύουσα τό σκότος τῆς ἁμαρτίας ...»
(Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, PG 35, παρ.28, σ.1017)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά

Ἔφθασε μέ τήν Χάρι τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ λαμπρά νύκτα τῆς Ἀναστάσεως καί ἡ βασίλισσα τῶν ἡμερῶν ἡμέρα τοῦ ἁγίου καί περιβοήτου Πάσχα, κατά τήν ἔκφρασιν τοῦ ὑψιπέτου τῆς Θεολογίας ἀετοῦ, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου. Ἡ ὁλόφωτη αὐτή καί πανάγια νύκτα διαλύει τό σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας, τῆς ἀγνοίας καί τῆς ἀγνωσίας τοῦ Θεοῦ καί ἡ «κλητή καί ἁγία ἡμέρα» τοῦ καινοῦ καί ἁγίου Πάσχα,

 «ἡ βασίλισσα τῶν ἡμερῶν ἡμέρα», «ἡ βασιλίς καί κυρία», «ἡ ἑορτῶν ἑορτή καί πανήγυρις πανηγύρεων» μᾶς χαρίζει τό θεῖον καί ἀνέσπερον φῶς, τό ὁποῖον ἐπήγασε καί ἀνέτειλε ἀπό τόν Πανάγιο καί Θεοδόχο Τάφο, καί καταυγάζει «νοῦν, ψυχήν καί καρδίαν», δωρούμενο σέ ὅλους τούς πιστούς τήν ἀληθινή θεογνωσία, τήν πνευματική Ἀνάστασι, τήν ψυχική χαρά καί εὐφροσύνη, τήν αἰώνια ζωή καί τό μέγα ἔλεος.

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, παρατηρεῖ ὅτι τήν λαμπρά νύκτα τῆς Ἀναστάσεως, πού διαλύει τό σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας, ἡμεῖς οἱ πιστοί, ἐλλαμπόμενοι καί φωτιζόμενοι ἀπό τό πλούσιο καί ἄκτιστο φῶς τοῦ Ἀναστάντος ἐκ νεκρῶν Θείου Λυτρωτοῦ μας καί Θεοῦ, ἑορτάζομεν τήν ἐν Χριστῷ ἐγερθέντι σωτηρία μας, καί ἀφοῦ νεκρωθοῦμε μαζί μέ τόν Σωτῆρα μας, ὁ ὁποῖος θεῖο φῶς ὑπάρχων ἐνεκρώθη γιά χάρι μας καί ἀναστήθηκε, νά συναναστηθοῦμε μαζί Του.

Ἐμεῖς ὀφείλουμε νά νεκρωθοῦμε ὡς πρός τήν ἁμαρτία, νά ἀποθάνωμε κατά τόν παλαιό ἄνθρωπο τῆς ἁμαρτίας, πού φέρουμε μαζί μας, γιά νά συναναστηθοῦμε πνευματικά καί ἠθικά μέ τόν Νικητή τοῦ θανάτου, τῆς φθορᾶς καί τῆς ἁμαρτίας. Ψάλλουμε πανηγυρικά καί θριαμβευτικά κατά τήν ἱερή καί πάμφωτη νύκτα τοῦ ἁγίου Πάσχα, καί καθ' ὅλη τήν Ἀναστάσιμη περίοδο : «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ᾋδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν, καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον, τόν μόνον εὐλογητόν τῶν Πατέρων, Θεόν καί ὑπερένδοξον». Ἑορτάζουμε τήν νέκρωσι καί τήν τέλεια ἀποδυνάμωσι τοῦ θανάτου, τήν καθαίρεσι καί τήν διάλυσι τοῦ βασιλείου τοῦ ᾋδου, τό ξεκίνημα καί τήν ἀφετηρία τῆς ἄλλης ζωῆς, τῆς μακάριας καί αἰώνιας, τῆς τρισευτυχισμένης, ἀνέσπερης καί ἀτέλειωτης ζωῆς τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, τῆς ὀγδόης ἡμέρας, τῆς ἄδυτης ἡμέρας τοῦ ἐπουρανίου Παραδείσου. Διότι ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι τό προμήνυμα καί ἡ αὐγή τῆς «μυστικῆς ἡμέρας» τῆς αἰώνιας ζωῆς καί μακαριότητος. Αὐτό διακηρύσσουμε καί μέ τό ὑπέροχο ὕμνο τῆς ἐννάτης ᾠδῆς τοῦ Ἁγίου Πάσχα :

«Ὦ Πάσχα τό μέγα καί ἱερώτατον Χριστέ, ὦ σοφία καί Λόγε τοῦ Θεοῦ καί δύναμις, δίδου ἡμῖν ἐκτυπώτερον, σοῦ μετασχεῖν, ἐν τῇ ἀνεσπέρῳ ἡμέρᾳ τῆς Βασιλείας σου». Ἐσύ, Χριστέ μου, πού εἶσαι τό μέγα καί ἱερώτατο Πάσχα, (πού μᾶς ὡδήγησες ἀπό τόν θάνατο εἰς τήν ζωή καί ἀπό τήν γῆ εἰς τόν οὐρανό). Ὦ Κύριε καί Θεέ μου, ἐσύ πού εἶσαι ἡ σοφία, ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ καί ἡ δύναμίς Του. Χάρισέ μας τό θεῖο καί ἀνεκτίμητο δῶρο νά γίνωμε ὅλοι μας κοινωνοί καί μέτοχοι μέ ἔντονα βιώματα τῆς αἰώνιας χαρᾶς καί μακαριότητος κατά τήν ἀνέσπερη καί ἀβράδυαστη ἡμέρα τῆς Βασιλείας Σου.

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Αὐτά τά ἱερά καί ἅγια βιώματα τῆς μοναδικῆς σέ ἱερότητα καί χάρι πανάγιας καί πανίερης νύκτας τοῦ Ἁγίου Πάσχα καί αὐτή τήν πνευματική λαμπρότητα καί ξεχωριστή εὐλογία τῆς πρώτης Ἀναστάσιμης καί Πασχαλινῆς ἡμέρας ἄς μᾶς τά χαρίσῃ πλουσιοπάροχα ὁ Ἀναστάς Κύριος καί Θεός μας.

Αὐτό τό ἅγιο φῶς, πού καταλάμπει τά ἅγια καί ἱερά Προσκυνήματα τῶν Ἁγίων Τόπων καί τοῦ Παναγίου Τάφου, ἄς φωτίση τίς φοβισμένες καί ψυχραμένες καρδιές τῶν συνανθρώπων μας ἐκείνων, πού ἐπηρεαζόμενοι ἀπό διάφορα γεγονότα κατέχονται ἀπό ψυχρούς καί ἀμφιβόλους λογισμούς καί δέν ἀφήνουν ἀνοικτές καί ἐλεύθερες τίς καρδιές τους στό ἅγιο καί κοσμοχαρμόσυνο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί τῆς αἰώνιας Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἐπηρεάζονται μερικές φορές ἀπό ἀλλοεθνεῖς σκεπτικιστές καί ἀγνωστικιστές, οἱ ὁποῖοι τυφλωμένοι ὄντες ἀπό τό σκοτάδι τῆς ἀρνήσεως καί τῆς ἀθεΐας θεωροῦν ὅλα τά περί τοῦ Θεανδρικοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ σωτηρίου ἔργου του ὡς μύθους καί κατασκευάσματα τῆς ἀνθρώπινης φαντασίας. Πόσο ἀδικοῦν τήν ἀλήθεια καί τούς ἑαυτούς των οἱ ταλαίπωροι!

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὅμως, στόν περίφημο Κατηχητικό του λόγο στήν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ δέν θά παύσῃ ποτέ νά διαλαλῇ τήν σῴζουσα ἀλήθεια τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου :

«Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται.
Ἀνέστη Χριστός καί χαίρουσιν Ἄγγελοι.
Ἀνέστη Χριστός καί πεπτώκασι δαίμονες.
Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος».

Εἴθε, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τό θεῖο καί ἄδυτο φῶς τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, τό ὁποῖο «φαίνει πᾶσι», νά καταυγάσῃ καί νά φωταγωγίσῃ τίς καρδιές τῶν πιστῶν καί τῶν ὀλιγοπίστων, τῶν προθύμων καί τῶν ἀδιαφόρων, τῶν ἐγκρατευτῶν καί τῶν ραθύμων οὕτως, ὥστε μέ τόν θεῖο φωτισμό καί τήν φωταύγεια τῆς Θείας Χάριτος νά πορευώμεθα χαίροντες τήν ὁδόν τοῦ Κυρίου μας, νά φωτιζώμεθα ἀπό τό φῶς τοῦ θείου νόμου καί τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί νά διαποτιζώμεθα πάντοτε ἀπό τήν Χάρι, τήν εἰρήνη καί τήν ἀγάπη τοῦ ἐγερθέντος ἀπό τούς νεκρούς Κυρίου καί Θεοῦ μας.

Ἀναστάσιμο χαιρετισμό καί πασχάλιες εὐλογίες στέλνουμε εἰς τά ἐγγύς καί μακράν πνευματικά μας τέκνα, τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς διαβιοῦντας καί ἐργαζομένους Κυθηρίους καί Ἀντικυθηρίους ἀδελφούς μας καί ἰδιαίτερα εἰς τούς ἀγαπητούς μας ναυτικούς, πού ταξιδεύουν στίς μακρινές θάλασσες.

Μέ Ἀναστάσιμες εὐχές καί ἀγάπη
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ