Χριστουγεννιάτικη εγκύκλιος Μητροπολίτου Αιτωλίας Κοσμά
Προς τους Πανοσιολογιωτάτους Ιεροκήρυκας, Ευλαβεστάτους Ιερείς, Οσιωτάτους Μοναχούς και Μοναχάς και το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά.
«Χριστός επί γης…».
Και πάλι εφέτος η μητέρα μας Εκκλησία – μέσα σε έναν κόσμο που ζει τη σύγχυσι, τη θόλωσι, την αποστασία∙ σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από ταραχή, από φιλαυτία και καχυποψία, από φόβο και αγωνία για το μέλλον – με μητρική αγάπη, διακηρύσσει προς όλους τους ορθοδόξους χριστιανούς, αλλά και προς όλους τους ανθρώπους, ότι «Χριστός επί γης».
Παιδιά μου, λέει η Εκκλησία, σήμερα Χριστούγεννα, θελήσατε να πιστέψετε, να δεχθήτε, να συνειδητοποιήσετε, ότι ο Άναρχος Θεός, ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήλθε στη γη ως άνθρωπος. Ο Αιώνιος Βασιλεύς «επί γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη». «Εκένωσεν εαυτόν, μορφήν δούλου λαβών»[1]. Εκείνος που είναι ντυμένος τον ουρανό και τη γη, γεννήθηκε γυμνός, για να ντύση, να λυτρώση τον άνθρωπο.
Ποιόν άνθρωπο; Το εκλεκτότερο δημιούργημά Του, αυτό που δημιούργησε «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν»[2], αυτό που κάλεσε να γίνη κατά χάριν Θεός. Τον άνθρωπο με τον ύψιστο προορισμό του∙ αυτόν για τον οποίο η Αγία Γραφή λέει «ηλάττωσας αυτόν βραχύ τι παρ’ αγγέλους, δόξη και τιμή εστεφάνωσας αυτόν»[3].
Αυτός ο άνθρωπος, ο τόσο τιμημένος και δοξασμένος από τον Δημιουργό του, θεληματικώς παρέβη την θεία εντολή. Ο διάβολος, υποσχόμενος σε αυτόν ψευδώς ισοθεΐα, «τον κατέσυρεν προς ηδονήν, αλλά και φθοράν και θάνατον».
Όμως ο τέλειος Δημιουργός και Πατέρας, κινούμενος από άμετρο αγάπη και μόνο, γίνεται τέλειος άνθρωπος, χωρίς να αφήση τίποτε από την ανθρώπινη φύσι, πλην της αμαρτίας, για να αγιάση το φύραμα της ιδικής μας φύσεως. «Ο Υιός του Θεού, γίνεται υιός ανθρώπου, ίνα υιούς Θεού ποιήση τους ανθρώπους ημάς», όπως παρατηρεί ο Άγιος Συμεών ο Θεολόγος.
Σήμερα Χριστούγεννα. Οφείλουμε όλοι μας, αγαπητοί, να στερεώσουμε μέσα μας, αλλά και να ομολογήσουμε την μοναδική αλήθεια∙ όπως κατά την πρώτη δημιουργία ήταν αδύνατο να πλασθή ο άνθρωπος προτού να έλθη ο πηλός στα χέρια του δημιουργού, έτσι και τώρα, κατά την αναδημιουργία, εάν ο Χριστός μας δεν ελάμβανε την ανθρώπινη φύσι, δεν θα σωζόταν ο άνθρωπος.
Χαίρουμε όλοι μας σήμερα Χριστούγεννα. Πανηγυρίζουμε και με ευγνώμονα καρδία ψάλλουμε με τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο: «Χριστός γεννάται δοξάσατε, Χριστός επί γης». Ναι, χαίρουμε χαρά μεγάλη για την αγάπη του Σαρκωθέντος Θεού μας, για τη σωτηρία μας, αλλά να το πούμε, σήμερα Χριστούγεννα έχουμε και λύπη.
Θλιβώμαστε και με αγάπη πονάμε για το κατάντημα ωρισμένων Ελλήνων αδελφών μας. Γεννήθηκαν μέσα στην Ορθόδοξο Ελλάδα. Βαπτισθήκανε, μυρωθήκανε, αλλά δυστυχώς αρνούνται και πολεμούν τον Σωτήρα Κύριο. Ειρωνεύονται, χλευάζουν, πολεμούν τον Χριστό. Αγωνίζονται να τον απομακρύνουν από τις καρδιές, από τη σκέψι και τις πράξεις των Ελλήνων.
Τώρα προσπαθούν να καταργήσουν το μάθημα των Θρησκευτικών, την προσευχή, τις χριστιανικές εκκλησιαστικές εορτές από τα σχολεία, να επιβάλλουν την εκκοσμίκευσι, την θρησκειολογία, τον συγκρητισμό, τον οικουμενισμό, έπειτα να απομακρύνουν τα ιερά σύμβολα, τα ιδανικά, τις αξίες, τις αιώνιες αλήθειες από τους Έλληνες και τη ζωή τους. Ταυτοχρόνως δε, με τους αντιχρίστους τελευταίους νόμους, οδηγείται σε διάλυσι, σε κτηνωδία η οικογένεια, αλλοιώνεται η γνήσια ταυτότητα του Γένους μας, της Ρωμιοσύνης. Αποχριστιανοποιείται η πατρίδα μας, και οδηγείται στην προ Χριστού κατάστασι και ζωή ο κόσμος μας. Μας αναγκάζουν να σκλαβωθούμε στα πάθη μας, να επιστρέψουμε στη φθορά και τον αιώνιο θάνατο.
Πως να μην λυπάται ο συνειδητός χριστιανός; Ήλθε ο Χριστός στη γη, και εμείς σήμερα τον απομακρύνουμε με μίσος. Εμείς οι Έλληνες, οι απόγονοι των ηρώων και των μαρτύρων.
Αγαπητοί, δεν πρέπει να μείνουμε στη λύπη. Δεν θα αποθαρρυνθούμε. Δεν θα πτοηθούμε. Σήμερα είναι Χριστούγεννα. Ημέρα χαράς, έλπίδος, λυτρώσεως.
Ελάτε, όλοι μας, να γονατίσουμε εμπρός στη φάτνη, να παρακαλέσουμε με θέρμη τον γεννηθέντα Χριστό μας, για τους αντιχρίστους διώκτας, να μετανοήσουν, αλλά και για την πατρίδα μας.
Ελάτε όλοι, με τη χάρι του Νηπιάσαντος Κυρίου να θερμάνουμε τις καρδιές μας. Ποτέ εμείς να μην προδώσουμε τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας. Ο Χριστός είναι ανάμεσά μας. Μέρα και νύκτα να τον φέρουμε στην καρδιά μας, στην οικογένειά μας, στο σχολείο, στην κοινωνία μας. Να διαλαλούμε παντού, με πίστι, με χαρά και τόλμη ότι και σήμερα, μόνο ο Χριστός μπορεί να ανορθώση και να σώση τον κόσμο μας, αρκεί να του ζητήσουμε την βοήθεια.
Αγαπητά μου παιδιά, «Χριστός επί γης».
Μην φοβώμαστε. Με τον Γεννηθέντα Χριστό μας θα νικήσουμε, θα ανορθωθούμε, θα σωθούμε. Αμήν.
Με την αγάπη του Γεννηθέντος Χριστού.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
__________________________________
[1] Φιλιπ. β’, 7.
[2] Γεν. α΄, 26.
[3] Ψαλμ. η’, 6.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου