πηγή:Αντιαιρετικόν ΕγκόλπιονΣτον ΕΦΗΜΕΡΙΟ του Απριλίου 2010 διαβάζουμε άρθρο του π. Παύλου Κουμαριανού με τίτλο: "Το Βάπτισμα: Ποιμαντικά και λειτουργικά προβλήματα σήμερα(δ’)", όπου μεταξύ άλλων διαβάζουμε και τα εξής:
"To πρόβλημα αυτό έχει και σοβαρές δογματικές διαστάσεις. Η πίστη σε ένα Βάπτισμα είναι άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως. Το Βάπτισμα δίδεται μία και μόνη φορά στην ζωή του κάθε πιστού. Και επειδή αυτό ακριβώς αποτελεί θεμελιώδη και αρχαιότατη διδασκαλία της Εκκλησίας, γι’ αυτό η Εκκλησία ήταν πάντα φειδωλή και επιφυλακτική στην καθιέρωση κανόνων πού θα επέβαλαν επανάληψη Βαπτίσματος.
Ακόμη και αιρετικούς προσερχόμενους από αιρέσεις πού έθιγαν καίρια βασικά κεφάλαια της πίστεως (όπως π.χ. το Τριαδικό δόγμα) η Εκκλησία τούς απεδέχθη δια Χρίσματος μόνον, προφανώς επειδή είχε τηρηθεί λεκτικά ο ορθός τύπος του Βαπτίσματος στο όνομα της Αγίας Τριάδος παρά το γεγονός ότι η ορθή λεκτική διατύπωση συνδεόταν με μία αιρετική και ανορθόδοξη ερμηνεία! Τόση ήταν η φροντίδα της Εκκλησίας να τελεσθεί το Βάπτισμα μία και μόνο φορά στη ζωή ενός ανθρώπου!"
Αυτό που καταλαβαίνουμε σαν πρώην αιρετικοί είναι πως το βάπτισμά μας από τους δαιμονόπληκτους πεντηκοστιανούς ήταν έγκυρο και εμείς κακώς αμφιβάλαμε! Και κακώς βεβαίως βαπτισθήκαμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία, διότι σύμφωνα με τα γραφόμενα του π.Παυλου: είχε τηρηθεί λεκτικά ο ορθός τύπος του Βαπτίσματος στο όνομα της Αγίας Τριάδος (!!!)......
Αυτό, πρακτικά τουλάχιστον σημαίνει πως οι φορείς δαιμονικών ψευτοχαρισμάτων πεντηκοστιανοί, επειδή ψιθύρισαν το «εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» κατά την ‘βάπτιση’ αυτομάτως την καθιέρωσαν γνήσια! Παραβλέπουμε τον αποκρυφισμό του σκεπτικού αυτού και αναρωτιόμαστε αν ένας άθεος ή σατανιστής τηρήσει ‘λεκτικά’ τον τύπο, το βάπτισμα που θα τελέσει θα είναι έγκυρο; Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε.
Μπράβο στον ΕΦΗΜΕΡΙΟ που συνεχίζει ακάθεκτος προς την αίρεση. Τους αφιερώνουμε το ακόλουθο κείμενο του Μεγάλου Αθανασίου ο οποίος θεωρούσε την ορθή πίστη ως απαραίτητη για την εκπλήρωση ενός γνησίου βαπτίσματος. Τα λόγια του περιεκτικά εκφράζουν την πατερική ομοφωνία:
«Διά τούτο γούν και ο Σωτήρ ουκ απλώς ενετείλατο βαπτίζειν, αλλά πρώτον φησι, Μαθητεύσατε είθ’ ούτω. Βαπτίζετε εις όνομα Πατρός, και Υιού, και αγίου Πνεύματος, ίν εκ της μαθήσεως η πίστις ορθή γένηται, και μετά πίστεως η του βαπτίσματος τελείωσις προστεθή. Πολλαί γουν και άλλαι αιρέσεις λέγουσαι τα ονόματα μόνον, μη φρονούσαι δε ορθώς, ως είρηται, μηδέ την πίστιν υγιαίνουσα έχουσαι, αλυσιτελές έχουσι και το παρ’ αυτών διδόμενον ύδωρ, λειπόμενον ευσεβεία ή λυτρούσθαι».
"To πρόβλημα αυτό έχει και σοβαρές δογματικές διαστάσεις. Η πίστη σε ένα Βάπτισμα είναι άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως. Το Βάπτισμα δίδεται μία και μόνη φορά στην ζωή του κάθε πιστού. Και επειδή αυτό ακριβώς αποτελεί θεμελιώδη και αρχαιότατη διδασκαλία της Εκκλησίας, γι’ αυτό η Εκκλησία ήταν πάντα φειδωλή και επιφυλακτική στην καθιέρωση κανόνων πού θα επέβαλαν επανάληψη Βαπτίσματος.
Ακόμη και αιρετικούς προσερχόμενους από αιρέσεις πού έθιγαν καίρια βασικά κεφάλαια της πίστεως (όπως π.χ. το Τριαδικό δόγμα) η Εκκλησία τούς απεδέχθη δια Χρίσματος μόνον, προφανώς επειδή είχε τηρηθεί λεκτικά ο ορθός τύπος του Βαπτίσματος στο όνομα της Αγίας Τριάδος παρά το γεγονός ότι η ορθή λεκτική διατύπωση συνδεόταν με μία αιρετική και ανορθόδοξη ερμηνεία! Τόση ήταν η φροντίδα της Εκκλησίας να τελεσθεί το Βάπτισμα μία και μόνο φορά στη ζωή ενός ανθρώπου!"
Αυτό που καταλαβαίνουμε σαν πρώην αιρετικοί είναι πως το βάπτισμά μας από τους δαιμονόπληκτους πεντηκοστιανούς ήταν έγκυρο και εμείς κακώς αμφιβάλαμε! Και κακώς βεβαίως βαπτισθήκαμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία, διότι σύμφωνα με τα γραφόμενα του π.Παυλου: είχε τηρηθεί λεκτικά ο ορθός τύπος του Βαπτίσματος στο όνομα της Αγίας Τριάδος (!!!)......
Αυτό, πρακτικά τουλάχιστον σημαίνει πως οι φορείς δαιμονικών ψευτοχαρισμάτων πεντηκοστιανοί, επειδή ψιθύρισαν το «εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» κατά την ‘βάπτιση’ αυτομάτως την καθιέρωσαν γνήσια! Παραβλέπουμε τον αποκρυφισμό του σκεπτικού αυτού και αναρωτιόμαστε αν ένας άθεος ή σατανιστής τηρήσει ‘λεκτικά’ τον τύπο, το βάπτισμα που θα τελέσει θα είναι έγκυρο; Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε.
Μπράβο στον ΕΦΗΜΕΡΙΟ που συνεχίζει ακάθεκτος προς την αίρεση. Τους αφιερώνουμε το ακόλουθο κείμενο του Μεγάλου Αθανασίου ο οποίος θεωρούσε την ορθή πίστη ως απαραίτητη για την εκπλήρωση ενός γνησίου βαπτίσματος. Τα λόγια του περιεκτικά εκφράζουν την πατερική ομοφωνία:
«Διά τούτο γούν και ο Σωτήρ ουκ απλώς ενετείλατο βαπτίζειν, αλλά πρώτον φησι, Μαθητεύσατε είθ’ ούτω. Βαπτίζετε εις όνομα Πατρός, και Υιού, και αγίου Πνεύματος, ίν εκ της μαθήσεως η πίστις ορθή γένηται, και μετά πίστεως η του βαπτίσματος τελείωσις προστεθή. Πολλαί γουν και άλλαι αιρέσεις λέγουσαι τα ονόματα μόνον, μη φρονούσαι δε ορθώς, ως είρηται, μηδέ την πίστιν υγιαίνουσα έχουσαι, αλυσιτελές έχουσι και το παρ’ αυτών διδόμενον ύδωρ, λειπόμενον ευσεβεία ή λυτρούσθαι».
1 σχόλιο:
Κανών ΜΣΤ' Αγίων Αποστόλων:
"Επίσκοπον, ή πρεσβύτερον, αιρετικών δεξαμένους βάπτισμα, ή θυσίαν, καθαιρείσθαι προστάττομεν. Τίς γαρ συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαρ;ή τις μερίς πιστού μετά απίστου".
Κανών ΜΖ' Αγίων Αποστόλων:
"Επίσκοπος ή πρεσβύτερος, τον κατά αλήθειαν έχοντα βάπτισμα, εάν άνωθεν βαπτίση ή τον μεμολυσμένον παρά των ασεβών εάν μή βαπτίση καθαιρείσθω, ως γελών τον σταυρόν, και του Κυρίου θάνατον, και μη διακρίνων ιερέας ψευδοϊερέων".
Κανών Ν' Αγίων Αποστόλων:
"Ει τις επίσκοπος, ή πρεσβύτερος, μη τρία βαπτίσματα μιάς μυήσεως επιτελέση, αλλ' έν βάπτισμα, το εις τον θάνατον του Κυρίου διδόμενον, καθαιρείσθω".
Βλ. και Κανόνα Ζ της Β Οικουμενικής, όπου σαφώς ορίζει ότι όσοι δεν έχουν βαπτιστεί με τριπλή κατάδυση, γίνονται δεκτοί "ως Έλληνες. καί την πρώτην ημέραν ποιούμεν αυτούς Χριστιανούς, την δε δευτέραν κατηχουμένους, είτα τη τρίτη εξορκίζομεν αυτούς, εν τω εμφυσάν τρίτον εις το πρόσωπον, και εις τα ώτα, και ούτω κατηχούμεν αυτούς, και ποιούμεν χρονίζειν εις την εκκλησίαν, και ακροάσθαι των γραφών, και τότε αυτούς βαπτίζομεν".
Δημοσίευση σχολίου