Πάλιν Φραγκουδάκη μαίνεται, πάλιν ταράττεται, πάλιν ορχείται, πάλιν την κεφαλήν του μαθήματος των Θρησκευτικών ζητεί λαβείν επί πίνακι. Η Άννα Φραγκουδάκη, καθηγήτρια κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αθηνών, μας έχει συνηθίσει στις παρεμβάσεις της με τις οποίες προσπαθεί να πετύχει την μετατροπή των Θρησκευτικών σε μάθημα Θρησκειολογίας και ακολούθως την πλήρη κατάργησή του, αλλά και την κατάργηση όλων των χριστιανικών στοιχείων της ελληνικής παιδείας. Αυτή τη φορά με άρθρο της στο protagon.gr (27/4/2011) ζητά εκτός από τη μετατροπή του θρησκευτικού μαθήματος σε θρησκειολογία, να καταργηθεί η προσευχή και ο οργανωμένος εκκλησιασμός των μαθητών. Τα επιχειρήματά της και αυτή τη φορά ανυπόστατα και έξω από τις προβλέψεις των νόμων του ελληνικού κράτους και του Συντάγματος...Αποφαίνεται για παράδειγμα η Φραγκουδάκη ότι «Tο δικαίωμα στην ορθόδοξη χριστιανική διαπαιδαγώγηση πρέπει να είναι σεβαστό, όμως η εφαρμογή του δεν είναι έργο του σχολείου. Όπως παντού στον δημοκρατικό τουλάχιστον κόσμο, είναι έργο της Eκκλησίας». Κι όμως. Το ελληνικό Σύνταγμα προβλέπει την καλλιέργεια της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών ως υποχρέωση του κράτους (και όχι της Εκκλησίας). Επίσης «παντού στο δημοκρατικό κόσμο» υπάρχει μάθημα Θρησκευτικών που καλλιεργεί συγκεκριμένη θρησκευτική συνείδηση (ομολογιακό) και όχι αφηρημένη θρησκειολογική και το οποίο γίνεται μέσα στα δημόσια σχολεία και όχι στις ενορίες των διαφόρων ομολογιών.
Πάλιν η Φραγκουδάκη, όπως και παλαιότερα, αναφέρει ψευδώς ότι «Έχει πολλά πλεονεκτήματα να είναι η κατήχηση έργο της Eκκλησίας, αντί σχολικό μάθημα, υποχρεωτικό με την απειλή του κακού βαθμού». Ως γνωστόν οι μαθητές έχουν στο μάθημα των Θρησκευτικών τους μεγαλύτερους βαθμούς σε σχέση με τα άλλα μαθήματα και κανείς Θεολόγος δεν «απειλεί» τους μαθητές με κακή βαθμολογία. Προφανώς η Φραγκουδάκη αντιγράφει όσα έχει πει ξαναπεί σε παλαιότερα άρθρα της μολονότι έχει λάβει τις δέουσες απαντήσεις κατά το παρελθόν (δείτε τις σχετικές αναρτήσεις στο τέλος).
Τέλος μας λέει ότι ένα μάθημα θρησκειολογίας αρκεί για τη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των μαθητών αφού «Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα όλων των μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών π.χ. βασικός ηθικός κανόνας είναι η αγάπη και κατανόηση προς τον συνάνθρωπο και ο Θεός περιγράφεται ελεήμων και πανάγαθος». Φαίνεται πως η κυρία καθηγήτρια δεν έχει διαβάσει καλά τις προβλέψεις του Κορανίου περί των απίστων (όσων δεν πιστεύουν στον Αλλάχ) για να αναφέρουμε ένα μόνο παράδειγμα.
Δεν θα ασχολούμασταν καθόλου με τις μονότονα επαναλαμβανόμενες αντιχριστιανικές ιδέες της Φραγκουδάκη, όπως αποφεύγουμε να απαντάμε και σε άλλες τέτοιες παραφωνίες. Αν σχολιάσαμε τα γραφόμενα της το κάναμε μόνο και μόνο για να φανεί πόσο εύκολα κάποιοι πανεπιστημιακοί ισοπεδώνουν τα πάντα αποφαινόμενοι από (καθ)έδρας και ποδοπατώντας τις προβλέψεις των νόμων, του Συντάγματος αλλά κυρίως την μακραίωνη Παράδοση της χιλιοβασανισμένης πατρίδας μας.
Μεταφέρουμε το σχετικό απόσπασμα του άρθρου της Άννας Φραγκουδάκη από το protagon.gr
Πάλιν η Φραγκουδάκη, όπως και παλαιότερα, αναφέρει ψευδώς ότι «Έχει πολλά πλεονεκτήματα να είναι η κατήχηση έργο της Eκκλησίας, αντί σχολικό μάθημα, υποχρεωτικό με την απειλή του κακού βαθμού». Ως γνωστόν οι μαθητές έχουν στο μάθημα των Θρησκευτικών τους μεγαλύτερους βαθμούς σε σχέση με τα άλλα μαθήματα και κανείς Θεολόγος δεν «απειλεί» τους μαθητές με κακή βαθμολογία. Προφανώς η Φραγκουδάκη αντιγράφει όσα έχει πει ξαναπεί σε παλαιότερα άρθρα της μολονότι έχει λάβει τις δέουσες απαντήσεις κατά το παρελθόν (δείτε τις σχετικές αναρτήσεις στο τέλος).
Τέλος μας λέει ότι ένα μάθημα θρησκειολογίας αρκεί για τη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των μαθητών αφού «Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα όλων των μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών π.χ. βασικός ηθικός κανόνας είναι η αγάπη και κατανόηση προς τον συνάνθρωπο και ο Θεός περιγράφεται ελεήμων και πανάγαθος». Φαίνεται πως η κυρία καθηγήτρια δεν έχει διαβάσει καλά τις προβλέψεις του Κορανίου περί των απίστων (όσων δεν πιστεύουν στον Αλλάχ) για να αναφέρουμε ένα μόνο παράδειγμα.
Δεν θα ασχολούμασταν καθόλου με τις μονότονα επαναλαμβανόμενες αντιχριστιανικές ιδέες της Φραγκουδάκη, όπως αποφεύγουμε να απαντάμε και σε άλλες τέτοιες παραφωνίες. Αν σχολιάσαμε τα γραφόμενα της το κάναμε μόνο και μόνο για να φανεί πόσο εύκολα κάποιοι πανεπιστημιακοί ισοπεδώνουν τα πάντα αποφαινόμενοι από (καθ)έδρας και ποδοπατώντας τις προβλέψεις των νόμων, του Συντάγματος αλλά κυρίως την μακραίωνη Παράδοση της χιλιοβασανισμένης πατρίδας μας.
Μεταφέρουμε το σχετικό απόσπασμα του άρθρου της Άννας Φραγκουδάκη από το protagon.gr
Τα θρησκευτικά
Tο δικαίωμα στην ορθόδοξη χριστιανική διαπαιδαγώγηση πρέπει να είναι σεβαστό, όμως η εφαρμογή του δεν είναι έργο του σχολείου. Όπως παντού στον δημοκρατικό τουλάχιστον κόσμο, είναι έργο της Eκκλησίας. H υποχρεωτική από το σχολείο κατήχηση παραβιάζει πολλές αρχές, με πρώτη την ελευθερία της συνείδησης. Eίναι ψηλά και αυξάνονται τα ποσοστά αλλόθρησκων μαθητών και μεγαλώνουν όσων ανήκουν στο ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα αλλά πιστεύουν ότι η θρησκεία είναι ιδιωτικό θέμα συνείδησης. Έχει πια έρθει ο καιρός τη θέση της δογματικής κατήχησης στο σχολείο να πάρει η θρησκειολογία και η ιστορία των θρησκειών, επίσης να καταργηθεί η προσευχή και ο οργανωμένος εκκλησιασμός.
Έχει πολλά πλεονεκτήματα να είναι η κατήχηση έργο της Eκκλησίας, αντί σχολικό μάθημα, υποχρεωτικό με την απειλή του κακού βαθμού. Oι μαθητές συμμετέχουν με τη θέλησή τους και όχι υποχρεωτικά, ούτε εξετάζονται κοιτάζοντας με ζήλεια από το παράθυρο τους αλλόθρησκους απαλλαγμένους να παίζουν στην αυλή. Άρα η θρησκευτική διαπαιδαγώγηση γίνεται ενσυνείδητη και πολύ πιο σχετική με τις θρησκευτικές επιταγές.
Τότε το σχολείο μπορεί στη θρησκειολογία να περιλάβει και μια επιλογή από αρχές που είναι κοινές σε όλες τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου και να τις διδάσκει ως ηθικές αξίες γενικότερα αποδεκτές. Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα όλων των μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών π.χ. βασικός ηθικός κανόνας είναι η αγάπη και κατανόηση προς τον συνάνθρωπο και ο Θεός περιγράφεται ελεήμων και πανάγαθος.
Διαβάστε και Aπάντηση στην Άννα Φραγκουδάκη που ζητά μάθημα Θρησκειολογίας
Tο δικαίωμα στην ορθόδοξη χριστιανική διαπαιδαγώγηση πρέπει να είναι σεβαστό, όμως η εφαρμογή του δεν είναι έργο του σχολείου. Όπως παντού στον δημοκρατικό τουλάχιστον κόσμο, είναι έργο της Eκκλησίας. H υποχρεωτική από το σχολείο κατήχηση παραβιάζει πολλές αρχές, με πρώτη την ελευθερία της συνείδησης. Eίναι ψηλά και αυξάνονται τα ποσοστά αλλόθρησκων μαθητών και μεγαλώνουν όσων ανήκουν στο ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα αλλά πιστεύουν ότι η θρησκεία είναι ιδιωτικό θέμα συνείδησης. Έχει πια έρθει ο καιρός τη θέση της δογματικής κατήχησης στο σχολείο να πάρει η θρησκειολογία και η ιστορία των θρησκειών, επίσης να καταργηθεί η προσευχή και ο οργανωμένος εκκλησιασμός.
Έχει πολλά πλεονεκτήματα να είναι η κατήχηση έργο της Eκκλησίας, αντί σχολικό μάθημα, υποχρεωτικό με την απειλή του κακού βαθμού. Oι μαθητές συμμετέχουν με τη θέλησή τους και όχι υποχρεωτικά, ούτε εξετάζονται κοιτάζοντας με ζήλεια από το παράθυρο τους αλλόθρησκους απαλλαγμένους να παίζουν στην αυλή. Άρα η θρησκευτική διαπαιδαγώγηση γίνεται ενσυνείδητη και πολύ πιο σχετική με τις θρησκευτικές επιταγές.
Τότε το σχολείο μπορεί στη θρησκειολογία να περιλάβει και μια επιλογή από αρχές που είναι κοινές σε όλες τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου και να τις διδάσκει ως ηθικές αξίες γενικότερα αποδεκτές. Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα όλων των μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών π.χ. βασικός ηθικός κανόνας είναι η αγάπη και κατανόηση προς τον συνάνθρωπο και ο Θεός περιγράφεται ελεήμων και πανάγαθος.
Διαβάστε και Aπάντηση στην Άννα Φραγκουδάκη που ζητά μάθημα Θρησκειολογίας
2 σχόλια:
ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ...ΜΕΣΑ ΣΤΟ 11.!!!
ως κοινωνιολόγος (http://kmetexo.blogspot.com) θέλω να εκφράσω με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο:
πρώτον, τον πλήρη αποτροπιασμό και την απέχθειά μου προς την συνάδελφο κα.καθηγήτρια κοινωνιολογίας που ντροπιάζει με τις μεσαιωνικές, σκοταδιστικές και αλαμπουρνέζικες απόψεις της, για να μην κάνω νύξη σε ύποπτο αμιγή ανθελληνισμό, την επιστήμη που διδαχθήκαμε στο δημόσιο πανεπιστήμιο με έξοδα των οικογενειών μας και του ελληνικού κράτους στο οποίο χρωστάμε τουλάχιστον ευγνωμοσύνη και όχι αχαριστία, και αυτού τα συλλογικά συμφέροντα οφείλουμε να προασπίζουμε, όπως ορκιστήκαμε όταν πήραμε πτυχίο με τη βοήθεια του θεού, εκτός και αν η κυρία καθηγήτρια δεν έχει πάρει πτυχίο, οπότε αλλάζει το πράγμα.
δεύτερον, η εν λόγω κυρία καθηγήτρια δεν εκφράζει σε καμία περίπτωση την επιστήμη της κοινωνιολογίας και τους έλληνες πατριώτες κοινωνιολόγους (lomak.blog) που πιστεύουν βαθύτατα στις αρχές, τα ιδανικά του ελληνικού γένους που πάντοτε μαχόταν, μάχεται και θα μάχεται για ελευθερία και αλήθεια, ιδανικά που ταυτίζονται απόλυτα με το ευαγγέλιο του Σωτώρος Κυρίου Ιησού Χριστού, έτσι όπως το έχει διασώσει δυστυχώς μόνον αυτή αλλά ευτυχώς για μας έστω αυτή η ορθόδοξος ανατολική εκκλησία.
τρίτον, παρακαλώ η συγκεκριμένη δημόσια τοποθέτηση της εν λόγω κυρίας που ατυχώς φέρει τον περικλεή και υπεύθυνο τίτλο της κοινωνιολόγου, να θεωρηθεί τουλάχιστον από τους αναγνώστες του αγαπητού μας blog μια παραφωνία στην γενικά αγωνιζόμενη για το καλό και το συμφέρον της πατρίδας μας, με τις πενιχρές της δυνάμεις κοινωνιολογικής επιστήμης και των ελλήνων κοινωνιολόγων τους οποίους σε καμία περίπτωση δεν εκφάζει, εκτός και αν έχουμε όλοι διαφθαρεί ή τρελαθεί!
τέταρτον, στην κυρία πρέπει κάποιος να αναλάβει να της ψάλλει το τροπάριο της κασσιανής μπας και συνετιστεί ή το άλλο που λέει:
"Πόρνη προσῆλθέ σοι, μύρα σὺν δάκρυσι, κατακενοῦσά σου ποσὶ Φιλάνθρωπε, καὶ δυσωδίας τῶν κακῶν, λυτροῦται τῇ κελεύσει σου, πνέων δὲ τὴν χάριν σου, μαθητής ὁ ἀχάριστος, ταύτην ἀποβάλλεται, καὶ βορβόρῳ συμφύρεται, φιλαργυρίᾳ ἀπεμπολῶν σε. Δόξα Χριστὲ τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου. "
Δημοσίευση σχολίου